اگر بند ناف جنین فقط یک شریان داشته باشد، مشکلی پیش می آید؟
من در هفته ۳۱ بارداری هستم. به دلیل افزایش حجم مایع آمنیوتیک سونوگرافی کردم و مشخص شد که بند ناف کودکم فقط یک شریان دارد. به من گفتند این عارضه همیشه دلیل بر ناهنجاری جنین نیست؛ آیا در این صورت عوارض دیگری روی جنین دارد یا خیر؟
بند ناف یک رابط میان جنین و جفت است که مواد حیاتی برای رشد را به او می رساند. معمولا هر بند ناف یک ورید دارد که اکسیژن و مواد مغذی را به بدن جنین می رساند و دو شریان دارد که مواد زائد را از بدن جنین می گیرد. گاهی دیده می شود که بر حسب تصادف فقط یک شریان در بند ناف وجود دارد. این وضعیت بیشتر در بارداریهای دو قلوئی اتفاق می افتد و معمولا در این شرایط بند ناف به جای اینکه به قسمت وسط جفت متصل باشد به لبه آن وصل است. معمولا تشخیص یک شریانی بودن بند ناف به هنگام زایمان داده می شود که جفت مورد بررسی کامل قرار می گیرد و در معاینات و اقدامات روتین حاملگی، هنگام سونو گرافی توجهی به تعداد شریان های موجود در بند ناف نمی شود. اگر در سونو گرافی هفته بیستم پزشک متوجه شد فقط یک شریان در بند ناف وجود دارد توصیه می شود یک بررسی کلی روی جنین انجام شود چون چنین وضعیتی در این زمان از بارداری احتمال اختلالات مادرزادی را (بخصوص اختلالاتی در قلب، استخوان، روده و کلیه) در جنین مطرح می کند. همچنین باید احتمال اختلالات کروموزومی را هم در نظر داشت. اگر در بررسی ها نشانه های دیگر اختلالات جنینی وجود نداشت، می توان گفت تقریبا مشکلی وجود ندارد. هر چند بعضی متخصصان معتقدند رشد در جنین هائی که تنها یک شریان در بند ناف دارند کمی کند تر صورت می گیرد، سونوگرافی های روتین بعدی که انجام خواهد شد روند رشد جنین را کنترل خواهد کرد.
علائم زنده بودن جنین در داخل رحم چیست؟
من در هفته ۲۱ باداری هستم.. تا دو هفته پیش تکان خوردن و حرکت جنین را حس می کردم… ولی الان دو روز است که کمتر تکان می خورد.. نگرانم و چگونه می توانم از سلامت جنینم مطلع شوم؟
روشهای مختلفی برای اطمینان از زنده بودن و سلامت جنین وجود دارد که بر حسب مورد توسط ماما یا متخصص زنان و زایمان بکار گرفته می شود. عمده این روشها عبارتند از:
? شمارش و بررسی حرکات آزاد جنین
? شنیدن صدای ضربان قلب جنین توسط گوشی های مخصوص
? بررسی جنین توسط سونوگرافی
? نمو تدریجی رحم و بزرگ شدن شکم متناسب با ماههای بارداری
حرکات جنین ممکن است چند روزی به طور موقت خفیف شده و یا اصلا احساس نشود. در صورتی که حرکت جنین را مدت یک هفته احساس نکردید باید برای پیدا کردن علت به پزشک خود مراجعه کنید. فراموش نکنید که در ماههای آخر بارداری، حرکات جنین کمتر می شود و در نتیجه شما ممکن است این حرکات را خفیفتر احساس کنید. احتمالا علت آن پایین آمدن سر در حفر? لگن و کم شدن جا برای حرکات زیاد و آزادانه جنین است. امروزه ثابت شده است که جنین در داخل شکم مانند انسان معمولی به خواب می رود و در این مواقع مسلما کمتر حرکت می کند و یا ممکن است اصلا حرکتی نکند.
اگر در این مورد نگران هستید می توانید با ماما یا پزشک خود مشورت کنید تا در صورت لزوم اقدام تشخیصی مناسب را برای شما انجام دهند.
بند ناف چه کاری انجام می دهد؟
بند ناف چیست و چه کاری در رابطه با رشد و حیات جنین انجام می دهد؟
جفت به وسیل? بندناف به جنین متصل می شود. این بند مانند یک ساق? ژلاتینی گرد و سفید است که جنین و جفت را به یکدیگر مربوط می سازد. طول بند ناف به طور متوسط حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است. ولی بند نافهای کوچکتر یا بزرگتری (که تا یک و نیم متر طول دارند) نیز مشاهده شده است. قطر متوسط بندناف از ۵/۱ تا ۲ سانتیمتر است.
بند ناف به مقدار زیاد از سلول های آمنیون (یکی از پرده هایی که کودک را می پوشاند) تشکیل شده است. این لای? آمنیونی که دیوار? بند ناف را تشکیل می دهد، در سمت جنین با پوست شکم او آمیخته شده و در سمت جفت به آمنیون که جفت را می پوشاند متصل است. این بند یک لول? اتصال است که دارای یک ورید و دو شریان است. ورید مواد غذایی و اکسیژنی را که از خون مادر به وسیل? جفت گرفته و تبدیل شده است، به جنین می برد و شریان ها مواد زائد (مانند گازکربنیک، اوره و غیره) را به جفت می برند که از آنجا در جریان خون مادر ریخته شود.
بند ناف محکم است و حالت ارتجاعی دارد (۵ تا ۶ کیلوگرم کشش را تحمل می کند) و به سختی جمع و منقبض می شود، زیرا در غیر این صورت این احتمال وجود داشت که در بعضی حالات انتقال خون متوقف شود. بند ناف بسیار قابل انعطاف است و به همین دلیل به جنین اجازه می دهد که حرکات مختلفی در تمام جهات داشته باشد.
پس از تولد، قطع بند ناف ارتباط جریان خون بین مادر و کودک را برای همیشه متوقف می کند و کودک از این حیث کاملا مستقل می شود. قسمتی که از بند ناف روی شکم باقی می ماند، در عرض چند روز پس از تولد می افتد و محل ترمیم ان باقی می ماند و در تمام طول زندگی محو نمی شود که همان ناف است.
محدودیت یا کاهش رشد داخل رحمی چیست؟
من در هفته ۲۰ بارداری هستم. چند روز پیش پزشکم بعد از معاینه جنین دستور سونوگرافی داد و گفت که ممکن است رشد جنین در رحم محدود شده باشد. این اصطلاح به چه معناست و آیا من باید نگران باشم یا خیر؟
محدودیت رشد داخل رحمی (UGR) یک اصطلاح پزشکی است که به کمبود وزن جنین نسبت به سن حاملگی گفته می شود. طبق تعریف وقتی که وزن نوزاد در منحنی رشد زیر منحنی ۱۰ درصد نرمال است از این اصطلاح استفاده می شود، به این معنی که ۹ نفر از ۱۰ نوزاد با رشد طبیعی، درشت تر از کودک دچار “محدودیت رشد داخل رحمی” هستند.
اگر سن بارداری مناسب باشد- به این معنی که تاریخ ها درست محاسبه شده باشند و بارداری در همان هفته مورد انتظار قرار داشته باشد- و وزن زیر صدک دهم باشد، نگرانی شما و پزشکتان به جاست و بهتر است که موضوع را جدی بگیرید. میزان مرگ و میر و آسیب به نوزادان با محدودیت رشد بیشتر از نوزادان با وزن طبیعی است.
دو نوع کاهش رشد وجود دارد:
– قرینه(سیمتریک یا اولیه): وقتی است که تمامی ارگانهای بدن به یک میزان کاهش اندازه داشته باشند که در ۲۰ تا ۲۵درصد موارد اتفاق می افتد.
– غیر قرینه ( غیر سیمتریک یا ثانویه): وقتی است که اندازه سر و مغز طبیعی و اندازه شکم کوچک باشد. این نوع معمولا تا سه ماهه سوم بارداری قابل تشخیص نیست.
چه عواملی موجب به وجود آمدن نوزاد با رشد کم داخل رحمی می شود؟
مواردی که می تواند احتمال پیدایش محدودیت رشد داخل رحمی را افزایش دهند متنوع هستند اما می توان به مهمترین آنها به شرح زیر اشاره کرد:
– وزن کم تر از ۵۰ کیلوگرم مادر پیش از حاملگی: زنی با جثه متوسط و یا کوچک که به اندازه کافی وزن نگرفته باشد نیز ممکن است نوزادی با محدودیت رشد داخل رحمی داشته باشد.
– تغذیه نامناسب در طول بارداری: تغذیه خوب و رژیم غذایی سالم در دوران بارداری، اهمیت زیادی دارند. سعی نکنید مانع از افزایش طبیعی وزن در دوران بارداری شوید. تحقیق نشان می دهد زمانی که مصرف کالری برای مدتی طولانی به کمتر از ۱۵۰۰ کالری در روز محدود شود، IUGR رخ می دهد.
– مصرف سیگار یا الکل در حاملگی توسط مادر: سیگار کشیدن و استفاده از تنباکو می توانند مانع از رشد کودک شوند. هر چه تعداد سیگارهای کشیده شده بیشتر باشد، اختلال وسیع تر و نوزاد کوچک تر خواهد بود.
– ابتلا به برخی از عفونت ها در بارداری: عفونت با سیتومگالوویروس، سرخجه و سایر عفونت ها نیز می توانند سبب محدودیت رشد جنین شوند.
– افزایش فشار خون بارداری
– دیابت بارداری در مادر
– وجود اختلالات کروموزومی یا نقص در نوزاد
– وجود اختلالاتی در جفت
– اختلالات بند ناف
– بارداری های متعدد
– الیگو هیدر آمنیوس ( کمبود بیش از حد مایع آمنیوتیک)
وضعیت طبیعی جنین داخل رحم چگونه است؟
اغلب مادران باردار، بخصوص آنها که اطلاعات کافی در مورد بارداری و زایمان ندارند، ترس و نگرانی زیاد دارند و بارها از پزشک خود این سئوال را مطرح می کنند که آیا وضعیت جنین در داخل رحم طبیعی آست؟ آیا زایمان من طبیعی است یا غیر طبیعی؟
جنین از زمان تشکیل تا تقریبا هفت ماهگی در داخل رحم مادر تغییر وضعیت می دهد، به این معنی که در مایع آمنیوتیک شناور است. ولی در ماه آخر و با بزرگ شدن جنین، حالت شناور خود را از دست داده و به وضعیت نهایی برای زایمان می رسد. در وضعیت طبیعی، راستای بدن جنین بصورت عمودی و موازی با راستای بدن مادر است و جهت آن مخالف مادر می باشد، یعنی سر در پایین لگن و قسمتهای دیگر در بالا قرار می گیرد و در موقع زایمان نوزاد با سر خارج می شود. این کیفیت در بیش از ۹۰ درصد موارد بارداریها دیده می شود.
گاهی وضعیت های غیر طبیعی حتی در ماههای آخر هم ممکن است بطور خودبخودی، با انجام تمرینات ورزشی یا با مانورهایی که ماما و پزشک انجام می دهند به حالت طبیعی تغییر وضعیت بدهند، اما معمولا احتمال این تغییرات با بزرگتر شدن جنین و کاهش مایع آمنیوتیک کمتر می شود.
آیا از روی صدای قلب جنین می توان به جنسیت آن پی برد؟
صدای ضربانات قلب جنین توسط گوشی های مخصوصی شنیده می شود و بهترین محل برای شنیدن، در مواقعی که نوزاد به حالت طبیعی است زیر ناف مادر است. تعداد ضربانات قلب جنین معمولا دو برابر ضربانات عادی قلب مادر است. گاهی به علت چاقی جدار شکم و یا آب زیاد داخل رحم و کوچکی و وضعیت غیر طبیعی جنین، صدای ضربان قلب به خوبی شنیده نمی شود، پس نباید نگران بود.
برخی معتقدند که تعداد ضربانات قلب جنین دختر بیشتر و سریعتر از قلب پسر است و از روی اختلاف آنها می توان جنس پسر و یا دختر را قبل از تولد تشخیص داد. البته شاید عده ای بتوانند از این راه به جنسیت جنین پی ببرند ولی بطور کلی این باور درست نیست و اساس علمی ندارد.
کاهش رشد داخل رحمی چگونه تشخیص داده می شود؟
من در هفته ۲۸ بارداری هستم و همه می گویند اندازه شکم من نسبت به سن حاملگی ام خیلی کم است. آیا ممکن است جنین من دچار محدودیت رشد داخل رحمی شده باشد؟ چطور می توان آنرا تشخیص داد؟
روش های مختلفی برای تشخیص این وضعیت وجود