سال اول زندگی هفته به هفته

راهنمای سال اول زندگی هفته به هفته

ماه ۱، هفته ۰

کودک شما چگونه رشد می کند؟

از آنجایی که بدن نوزاد تا همین اواخر به صورت خمیده درون رحم شما قرار گرفته بود، ممکن است تا مدتی بدن او خمیده به نظر برسد و دستها و پاهای او به صورت کاملا کشیده قرار نگیرند. حتی ممکن است پاهای او کج باشند. اما نگران نباشید؛ بدن کودک شما کم کم به صورت صاف و کشیده در خواهد امد و هنگامی که سن او به ۶ ماه برسد، بدن او کاملا صاف خواهد بود. در ضمن، تا زمانی که او به زندگی در خارج از رحم شما، که برایش مکانی راحت و امن بوده، عادت کند، ممکن است استفاده از یک قنداق که از جنس پتوی نرم و سبک است، برایش لذت بخش باشد! در همین سایت می توانید مطالب بسیار جالبی را در مورد نوزاد، مشکلات شایع و روش مقابله با آنها، نحوه رشد و تکامل و نیازهای او پیدا کنید.

زندگی شما: اکنون شما یک مادر شده اید!

در این هفته، حقیقت آغاز می شود: شما یک بچه دارید! او تماما به شما تعلق دارد، با شما به خانه آمده و به عشق، مراقبت و غذا دادن شما احتیاج دارد. بدون شک شما در مورد اینکه چگونه و چه کارهایی باید برای کودک خود انجام دهید، مطالعه کرده اید. ما مقالات زیادی را در این سایت جمع آوری کرده ایم تا ضمن یادآوری مطالب قدیمی، نکات جدیدی را نیز به شما آموزش دهیم؛ اما بهترین توصیه ما برای این هفته این است: سعی نکنید به یکباره، هنر نگهداری از بچه را به طور کامل بیاموزید! آرام آرام و به راحتی می توانید این کار مهم را یاد بگیرید. توان و تحمل نوزاد شما، بیشتر از آن است که شما فکر می کنید! همانقدر که شما و همسرتان به کودک عادت می کنید او نیز به شما عادت می کند. برقراری این رابطه نیز مانند هر رابطه خوب دیگر، ممکن است مدتی زمان ببرد.

ماه ۱، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

بینایی نوزاد شما هنوز هم تیره و مبهم است. چشمان نوزاد در ابتدای تولد، نزدیک بین است و او زمانی می تواند اشیا را به بهترین نحو ببیند که در فاصله ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتری از صورت او قرار گرفته باشند؛ بنابراین او زمانی صورت شما را به وضوح می بیند که او را در بغل گرفته و نزدیک به خود قرار دهید.
اگر کودک شما در ابتدا مستقیما به چشمان شما نگاه نمی کند، نگران نشوید. نوزدان تمایل دارند که به ابروها، محل رویش موی سر و یا دهان شما (که هنگام صحبت با او، در حال حرکت است) نگاه کنند. هنگامی که او شما را در ماه اول بهتر بشناسد، علاقه بیشتری به نگاه مستقیم به چشمان شما پیدا خواهد کرد. مطالعات نشان می دهند که نوزادان، نگاه کردن به صورت انسانها را بیشتر از هر رنگ یا چیز دیگر، دوست دارند. پس از صورت انسان، آنها نگاه به اشیائی را دوست دارند که تفاوت رنگها در آنها شدیدتر باشد، مانند صفحه شطرنج.

زندگی شما: مشکلات شیردهی از پستان

ظرف دو تا چهار روز پس از تولد نوزاد، سینه های شما پر از شیر خواهد شد. پیش از این، نوزاد شیرخوار شما از یک مایع مغذی به نام “آغوز” تغذیه می کرد. این تغییر مهم که به عنوان “احتقان پستان” شناخته می شود، تاثیرات جانبی ناراحت کننده ای را نیز بر برخی از مادران خواهد داشت: ممکن است موجب بروز ناراحتیهای متوسط تا شدید شود. چرا؟ بدن شما می خواهد شیر را از غده هایی که مولد شیر هستند و آن را به نوک سینه انتقال می دهند، خارج کند؛ همچنین پس از زایمان، سطح هورمونهای بدن شما نیز کاهش یافته است و شما هنوز به مکیدن شیر توسط نوزاد خود، عادت نکرده اید.
ممکن است سینه های شما حساس، سفت یا داغ شوند و ممکن است ورم کرده یا اینکه احساس تپش یا ضربان در آنها داشته باشید. دردناک بودن شیردادن به کودک از طریق سینه در این زمان، نشانه آن نیست که شما توان این کار را ندارید یا این کار برای شما مناسب نیست. این حالت، موقتی است و ضمن عادت کردن کودک به مکیدن شیر از سینه، این عارضه نیز به تدریج از بین خواهد رفت. البته، به روشهای زیر می توانید درد سینه را در این دوره، کاهش دهید:
– یک دوش گرم بگیرید.
– قبل از هر بار شیر دادن، سینه های خود را با کمپرس گرم (مثلا: قرار دادن پارچه در آب گرم و سپس گرفتن آب آن و گذاشتن روی سینه ها) ماساژ دهید.
– قبل از شیر دادن به نوزاد، کمی از شیر هر یک از سینه های خود را بیرون بریزید. در صورتی که سینه شما کاملا پر باشد، محکم نگه داشتن سینه برای نوزاد شما سخت خواهد شد و در نتیجه نوزاد ممکن است دهان خود را در محل غلطی (غیر از نوک سینه) قرار دهد. در این حالت، او سعی می کند که محکمتر سینه را بمکد که در نتیجه موجب درد گرفتن این قسمت خواهد شد.
– از یک سوتین مناسب دوران حاملگی استفاده کنید. برخی از خانمها ترجیح می دهند که حتی در شب و هنگام خواب نیز از سوتین استفاده کنند.
– هر دو یا سه ساعت، به کودک خود شیر بدهید. در صورت دردناک بودن سینه، از شیر دادن به کودک خودداری نکنید. هر چه به کودک خود بیشتر شیر بدهید، سینه های شما بیشتر احساس راحتی خواهند کرد. روش درست این است که در هر وعده شیردهی از هر دو پستان به نوبت شیر دهید.اما برای اینکه زخمها فرصت بیشتری برای بهبود داشته باشند، می توانید در هر دفعه از یکی از سینه ها، به کودک خود شیر بدهید.
– پس از شیر دادن به کودک، سینه های خود را با کمپرس سرد ماساژ دهید. می توانید برای این کار از یک کیسه حاوی یخ خرد شده و یا سبزیجات (مثل لوبیا یا نخود فرنگی) یخزده استفاده کنید.

ماه ۱، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

رحم شما برای کودک، یک محیط دنج و گرم و نرم بود و مدتی طول می کشد تا نوزاد به تصاویر، صداها و احساسات مختلف زندگی خارج از رحم عادت کند. احتمالا شما نمی توانید یک شخصیت یا خلق و خوی خاص را در کودک خود تشخیص دهید، زیرا او در این دوره حالتهایی از قبیل خواب و بیداری (که ممکن است در حالت بیداری، آرام یا فعال باشد) را به طور متناوب تجربه می کند.
نوزاد شما تنها بوسیله گریه کردن می تواند با شما ارتباط برقرار کند، اما شما می توانید با صدا یا لمس کردن، با او ارتباط برقرار کنید. اکنون، کودک شما قادر است که صدای شما را تشخیص داده و بین صدای شما و سایر صداها، تفاوت قائل شود.
احتمالا نوزاد شما دوست دارد که او را نوازش کنید، ببوسید، ماساژ دهید، بغل کرده و راه ببرید. حتی ممکن است هنگامی که صدای شما را بشنود یا صورت شما را ببیند، “آه” بکشد و یا بخواهد که شما را در یک جمع پیدا کند.

زندگی شما: اندوه پس از زایمان

شاید این حالت بی معنی به نظر بیاید اما وجود دارد: دقیقا در زمانی که شما باید شاد باشید؛ گرفته، ناراحت و زودرنجید و بداخلاقی یا بیقراری می کنید. تا حدی مشخص شده است که دلایل بروز این عارضه در تقریبا نیمی از مادران، چه چیزهایی می تواند باشد.
در هفته های اولی که شما با نوزاد خود در خانه هستید، مواردی از قبیل کم خوابی، نقاهت پس از زایمان، نیازهای مراقبتی یک نوزاد، کم تجربگی در مورد نگهداری و مراقبت از نوزادان و نداشتن کمک کافی، می تواند شدیدا استرس زا باشد. تغییرات شدید هورمونی پس از زایمان می تواند بر روحیات و خلقیات شما تاثیر بگذارد، خصوصا اگر سابقه حاد از “سندرم پیش از قاعدگی” یا PMS هم داشته باشید؛ در این عارضه فرد چند روز قبل از شروع عادت ماهیانه دچار تغیرات خلقی مانند زودرنجی، ناراحتی، عصبانیت و … می شود. بعلاوه، یکی دیگر از عوامل می تواند نوع نگاه جامعه امروزی درباره مادران باشد که از مادران انتظار دارد تا همه وظایف را بر عهده بگیرند و تصور عمومی نیز بر آن است که زندگی آنها سراسر شادی و زیبایی است، و در نتیجه این تناقض منجر به بروز افسردگی خفیف می گردد.
دانستن این که این حالتها کاملا طبیعی است، کمک بزرگی به شما می کند. بهتر است احساسات خود را با کسانی که آنها را دوست داشته و به آنها اطمینان دارید، در میان بگذارید: با همسر، والدین، یک دوست صمیمی و یا یکی از آشنایان. ارتباط با دیگر زوجهایی که به تازگی صاحب فرزند شده اند نیز می تواند به شما کمک کند، زیرا شما خواهید فهمید که تنها نیستید و بسیاری افراد دیگر نیز این حالات را تجربه می کنند. ما امکان برقراری این قبیل ارتباط را در بخش تبادل نظر برای شما فراهم کرده ایم.
یک مدت زمان مشخص را به خودتان اختصاص دهید. نوزاد خود را پیش همسر یا والدین خودتان بگذارید و به دیدار یکی از دوستانتان بروید، خرید کنید، یا یک دوش آرام و راحت بگیرید. حتی نشستن در هوای آزاد یا پیاده روی در هوای تازه با کودکتان نیز می تواند به شما کمک کند.
به مرخصی بروید. مرخصی پس از زایمان را از دست ندهید. موبایل خود را خاموش کنید و به سراغ کامپیوترتان نیز نروید. این چند هفته را به تقویت ارتباطات خود با خویشاوندانتان اختصاص دهید.
اگر این عارضه، بیش از چند هفته ادامه پیدا کرد، به پزشک خود مراجعه کنید. شما ممکن است واقعا دچار عارضه “افسردگی پس از زایمان” شده باشید که به نوبه خود وضعیت جدی به شمار می رود. دلایل بروز این عارضه کاملا شناخته شده نیستند، اما مسلما بروز این عارضه بدین معنا نیست که شما یک مادر خوب نیستید یا اینکه به خوبی با شرایط فعلی کنار نیامده اید. نشانه های افسردگی پس از زایمان عبارتند از: عصبانیت شدید، اضطراب و وحشت ناگهانی، تغییر عادات غذایی (کاهش اشتها یا اشتهای بیش از حد)، بیخوابی، و اینکه تصمیم بگیرید به خود یا نوزادتان آسیب برسانید.

ماه ۱، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

نوزادان دوست دارند و البته نیاز هم دارند که عمل مکیدن را انجام دهند، پس از این کار آنها جلوگیری نکنید. ممکن است فهمیده باشید که پستانک، به کودک شما کمک می کند تا آرام شود.
برخی از کارشناسان توصیه می کند که در هنگام خواب یا چرت زدن کودک، از پستانک استفاده کنید، زیرا شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این کار احتمال “مرگ ناگهانی کودک” را کاهش می دهد. هنگامی که کودک شیر نمی خورد یا انگشت شما نیز در دسترس او نیست، ممکن است انگشت شست خود یا دیگر انگشتهایش را بمکد تا آرام شود؛ این الزاما به معنای گرسنه بودن نوزاد نیست، اگر چه علامت مهمی از گرسنگی می باشد.

زندگی شما: پیوند شما با کودک

برخی از مادرها می گویند که در هنگام تولد کودک، ناگهان احساس کرده اند که به نوزاد خود علاقه مند شده اند و بین آنها پیوند ایجاد شده است. ظاهرا به نظر می رسد که در اکثر موارد پیوند بین مادر و کودک به همین صورت رخ می دهد. اما در واقع، بروز این پیوند و علاقه همیشه به صورت یک اتفاق عجیب و غریب در اتاق زایمان نیست. در بیش از نیمی از مادران، مدتی طول می کشد تا این پیوند ایجاد شود و البته این اتفاق به هیچ وجه بد نیست.
زایمان و بهبود پس از زایمان، خصوصا در صورتی که این دو مرحله با مشکلاتی مواجه شوند، می تواند موجب بروز فشارهای فیزیکی و بدنی نسبتا زیادی شود. اگر شما تاکنون با کودکان سر و کار نداشته اید، مسوولیت نگهداری از یک کودک نیز می تواند به تنهایی عامل تاخیر در ایجاد پیوند عاطفی باشد و نگرانی در مورد انجام صحیح همه کارها و وظایف نیز می تواند به این عامل اضافه شود. رابطه شما با کودکتان، چندان با رابطه شما با دیگر افراد تفاوت ندارد و ممکن است مدتی زمان و همچنین ارتباطات متقابل بین شما و نوزادتان لازم باشد تا احساس پیوند و دلبستگی بین شما ایجاد شده و رشد کند.
پس اگر در حالی به کودک خود (که مدتی طولانی منتظر آمدنش بوده اید) نگاه می کنید که گویا به یک غریبه نگاه می کنید، نگران نباشید. حتی می توان گفت که او تا حدی غریبه هم هست! مدتی صبر کنید و آنگاه در خواهید یافت که زندگی بدون او برای شما ممکن نخواهد بود.
با این حال، اگر احساساتی از قبیل کناره گیری از کودک یا حتی تنفر از او تا چند هفته ادامه پیدا کرد، شما ممکن است دچار “افسردگی پس از زایمان” شده باشید. حدود ۱۰% از مادران از این عارضه رنج می برند که عمدتا در اثر تغییرات هورمونی پس از زایمان رخ می دهد. بعلاوه، در صورتی که حالت “دوسوگرایی” یا “دمدمی بودن” (توجه ناگهانی و دلسردی ناگهانی نسبت به کودک و وضعیت خود به عنوان مادر) برای مدتی طولانی ادامه پیدا کند، عوارض دیگری همچون بیخوابی، عصبانیت، تغییرات اشتها و تصمیم برای آسیب رساندن به خود یا نوزادتان، نیز ممکن است بروز نمایند.
عارضه افسردگی پس از زایمان به قابلیت مادر بودن شما ارتباطی ندارد، بلکه به تغییراتی بیوشیمیایی ربط دارد که شما کنترل چندانی بر آنها ندارید. بهتر است تا زمان معآینه بعدی صبر نکنید و این حالت را بدون درنگ به ماما یا پزشک متخصص زنان یا روانشناسی که تحت نظر او هستید، اطلاع دهید. هرچه زودتر به دنبال راه حل و کمک بروید زودتر حالات ناخوشایند را پشت سر می گذارید و احساس بهتری خواهید کرد.

ماه ۱، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

نوزاد شما ممکن است صداهای نامفهومی از خود در بیاورد تا احساسات خود را ابراز کند. تعداد کمی از کودکان نیز در این مرحله جیغ می کشند یا می خندند. شما هم می توانید همان صداهای نامفهوم را از خودتان در بیاورید و با او ارتباط برقرار کنید و البته با نوزاد خود به صورت چهره به چهره حرف هم بزنید. او از اینکه شما خیره به او نگاه کنید لذت خواهد برد!
اگر هم کاری دارید که باید انجام دهید، نوزاد از شنیدن صدای شما از اتاق دیگر لذت می برد. حتما با صدای خود کودک هم با او حرف بزنید. این کار خنده دار نیست! کودک شما با این صداهای بلند و کشیده کنار می اید و این صداها می توانند ساختار و عملکرد زبان را به او آموزش دهند.

زندگی شما: احساسات مختلف و نوسانات عاطفی

حتی هم اکنون که شما به تازگی مادر شده و خوشحال ترین فرد روی زمین هستید، بروز احساس ناامیدی امری معمول و طبیعی است. البته شما دوست ندارید که این را به همه بگویید، اما ۹ ماه را در انتظار کودک خود بوده اید و مدام پیش خود تصور می کرده اید که او چه شکلی خواهد بود و او اکنون اینجاست، اما ممکن است دقیقا همان چیزی نباشد که شما انتظار داشته و پیش خود مجسم می کرده اید. در صورتی که یک نوزاد دچار بیماری یا مشکل خاصی باشد، احتمال بروز این احساسات در والدین او بیشتر است، زیرا آنها آنچه را می خواسته اند به دست نیاورده اند. اما با این حال، والدین یک کودک کاملا سالم نیز معمولا این احساسات را دارند:
– مادر سه پسر، که انتظار تولد یک دختر را داشته است.
– یک مادر نسبتا مسن که احتمالا دیگر هرگز بچه دار نخواهد شد و انتظار یک دختر کوچولو را داشته، اما پسر به دنیا اورده است.
– مادری که در ابتدا دو قلو حامله بوده، اما یکی از جنینها در اوائل دوران حاملگی در رحم مرده و او صاحب تنها یک فرزند شده است.
– وقتی که نوزاد دقیقا شبیه پدرش باشد و حتی یک ذره هم به مادر شباهت نداشته باشد!
در همه این موارد، کودک کاملا سالم است و می توان این را جشن گرفت. اما یک کودک تخیلی نیز وجود داشته که به دنیا نیامده و می توان برای او سوگواری کرد؛ حتی قبل از در آغوش گرفتن یا پذیرش کامل کودک اصلی و واقعی. افراد به ندرت در این باره صحبت می کنند، اما این حالت کاملا طبیعی و انسانی است. بنابراین اگر شادی شما آمیخته با حسرت است، لازم نیست احساس گناه کنید. می توانید در یک محیط خلوت و شخصی، کمی غصه بخورید و سپس به شمارش نعمتهایی بپردازید که خدا به شما داده است.

ماه ۲، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

دوران نوزادی کودک شما پایان یافته و از این پس کودک شما یک شیرخوار محسوب می شود.
شاید فکر کنید که قبل از این هم نوزاد شما بسیار می خندیده، اما در بیشتر نوزادان لبخندهای غیر ارادی که ناشی از انقباضات عضلات صورت هستند مکررا رخ می دهد. در همه کودکان، اولین لبخند واقعی در زمان مشخصی رخ می دهد. پس خود را برای آن لحظه ای آماده کنید که نوزاد شما، پاداش مراقبتهای عاشقانه شما را با یک لبخند شاد (البته با دهانی بی دندان!) که فقط و فقط برای شماست، می دهد. حتی اگر شما بدترین شب خود را هم گذرانده باشید، این لبخند قلب شما را آب خواهد کرد.

زندگی شما: معاینه پس از زایمان

به زودی شما آخرین معآینه مراقبتهای بارداری را (که با اولین بار مراجعه به دکتر پس از حامله شدن آغاز شده بود) خواهید داشت. دکتر شما می خواهد اطمینان حاصل کند که وضعیت شما، پس از گذراندن فشارهای دوران حاملگی، زایمان و نهایتا تولد کودک، از لحاظ روحی و جسمانی خوب است.
در حین معاینه داخلی، پزشک اطمینان حاصل می کند که پارگی، زخم یا کوفتگی های احتمالی واژن یا دهانه رحم بهبود یافته اند. اگر وضعیت دهانه رحم مناسب باشد، ممکن است پزشک از شما بخواهد که آزمایش “پاب اسمیر” (به منظور تشخیص فرآیندهای بدخیم، عفونت و یا ناهنجاریهای بخش خارجی دهانه رحم) را انجام دهید. همچنین اگر پرینه (ناحیه میان مقعد و واژن) دچار پارگی شده باشد یا برای تسهیل زایمان طبیعی، برش داده شده باشد، دکتر شما آن را هم معآینه می کند تا بخیه ها را بررسی کند.
پزشک، پستانهای شما را نیز معآینه خواهد کرد. در صورتی که شما به کودک خود شیر نمی دهید، پزشک شما می خواهد اطمینان حاصل کند که هیچ قسمتی از پستانها سفت یا زخم نباشند، زیرا آینها می توانند نشانه عفونت باشند. او همچنین می خواهد بداند که آیا شیر شما خشک شده است یا نه. در صورتی که شما با سینه به کودک خود شیر می دهید، او سینه شما را معآینه خواهد کرد تا ببیند که آیا هیچیک از مجاری لنفی غدد پستان، بسته شده اند یا خیر؛ زیرا این عامل ممکن است منجر به بروز ورم پستان شود.
احتمالا به شما گفته خواهد شد که می توانید از این به بعد، آمیزش جنسی داشته باشید. البته، برخی از مادران تا چند هفته یا حتی چند ماه دیگر، ممکن است تمایل یا انرژی کافی برای آمیزش نداشته باشند. علیرغم میزان تمایل شما به این موضوع، باید در مورد “پیشگیری از بارداری پس از زایمان” بحث و بررسی کنید، زیرا حتی اگر دوباره پریود نشده باشید یا حتی اگر کودک خود را شیر بدهید، احتمال بروز حاملگی مجدد وجود دارد.
پزشک شما در مورد وضعیت روحی شما نیز بررسی خواهد کرد. از هر پنج مادر، ۴ نفر تا حدودی به افسردگی خفیفی دچار خواهند شد که به “اندوه پس از زایمان” معروف است. با این حال، اگر این حالتها بیشتر از ۲ هفته طول بکشند، ممکن است به “افسردگی پس از زایمان” مبتلا شده باشید که یک حالت نسبتا جدی است. پزشک یا مامای شما ممکن است مواردی را به شما پیشنهاد کنند که واقعا به شما کمک خواهد کرد، از قبیل: مراجعه به یک پزشک یا مشاور روانشناس که با افراد زیادی مانند شما سر و کار دارد؛ یا استفاده از برخی داروهای ضدافسردگی که حتی در صورت شیردهی برای شما یا کودک مضر نباشد.

ماه ۲، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

اکنون، کودک شما برای مدت طولانی تری در طول روز بیدار است و شما می توانید از این زمان برای کمک به رشد حواس او استفاده کنید. برای او لالایی بخوانید یا موسیقی بزنید.
لازم نیست که شما خود را به موسیقی های کودکانه محدود کنید. خانه را از صدای موسیقی پر کنید: از موسیقی های قدیمی و کلاسیک گرفته تا موسیقی های جدید و آنگاه ببینید که او شادی خود را با درآوردن صداهای کودکانه و نامفهوم یا تکان دادن سریع و نامنظم دستها و پاها نشان می دهد.
ممکن است نوزاد شما از صداهایی مانند صدای ناقوس یا حتی تیک تاک ساعت نیز خوشش بیایید. هر چه صداهای متنوع تری را برای او بگذارید، نتیجه بهتری خواهد داشت. نهایتا در می یابید که نوزاد شما به برخی صداها بهتر واکنش نشان می دهد.

زندگی شما: آمیزش پس از زایمان

شما بیشتر از آنچه بتوان تصور کرد خسته هستید. می توان گفت تقریبا میل جنسی چندانی ندارید؛ به شکر خدا، سطح هورمونها مجددا در بدن شما تنظیم می شود، بخصوص اگر به نوزادتان شیر می دهید. زندگی شما نسبت به زمانی که تازه حامله شده بودید، خیلی فرق کرده است و آن روزها را تنها به شکل یک خاطره دور و قدیمی به یاد می آورید. اگر پزشک شما می گوید که از لحاظ فیزیکی برای نزدیکی و دخول آماده هستید، حتی اگر همسر شما تمایل داشته باشد، بدان معنی نیست که همه بدن شما واقعا برای این کار آمادگی دارد.
چه شما برای آمیزش جنسی آمادگی داشته باشید یا نه، به هر حال می توانید به روابط عاشقانه با همسرتان ادامه دهید. بیش از نیمی از خانمها در ماه اول پس از زایمان تنها به برقراری رابطه عاطفی و عاشقانه بدون جنبه جنسی و دخول اکتفا می کنند و تنها درصد نسبتا کمی نزدیکی همراه با دخول را انجام می دهند.
موارد زیر، برخی از نگرانیهای عمومی پیرامون نزدیکی پس از زایمان هستند:
آیا دخول درد خواهد داشت؟ اگر واژن شما (به خاطر پارگی) بخیه زده شده باشد یا برای تسهیل زایمان طبیعی برش داده شده باشد، احتمالا هنوز هم نسبت به دخول حساسیت زیادی دارد و ممکن است چند ماه طول بکشد تا زخمهای آن کاملا خوب شوند. از آنجا که وضعیت عادی نزدیکی ممکن است فشار زیادی به شما وارد کند، می توانید تا زمانی که زخمهای شما کاملا خوب نشده اند، از وضعیتهای دیگری استفاده کنید. در صورتی که کودک خود را شیر می دهید، تغییرات هورمونی ممکن است باعث خشک شدن واژن شوند. بنابراین، از کاندومهای چرب شده یا از یک روغن چرب کننده استفاده کنید.
آیا واژن کشیده شده است؟ نه. واژن قابلیت ارتجاعی دارد؛ برای تطابق با خروج نوزاد بزرگتر شده و پس از زایمان، به اندازه قبلی خود بازگشته است. تغییر اندازه واژن در اثر زایمان، دائمی نیست. با این حال، استفاده از تمرینهای Kegel (که در همین سایت آورده شده اند)، می تواند به شما کمک کند تا میزان کشیدگی طبیعی عضلات واژن خود را تقویت کنید.
آیا همسر من، هنوز هم از لحاظ جنسی به من علاقه دارد؟ اگر همسر شما از شما دوری می کند یا علاقه چندانی به رابطه جنسی نشان نمی دهد، باید به یاد داشته باشید که او نیز فشار زیادی را تحمل می کند. ممکن است او نیز تمام انرژی خود را از دست داده و یا در مورد نیازهای نوزادی که در خانه دارید، نگران باشد. همچنین، ممکن است به کمی زمان نیاز داشته باشد تا خود را با این واقعیت وفق دهد که همسر جذاب او اکنون یک مادر شده است. صحبت کردن در مورد احساسات خود و همچنین تغییراتی که نوزاد می تواند در زندگی شما ایجاد کند، شما را به یکدیگر نزدیکتر خواهد کرد. اگر احساس می کند که هنوز زمان مناسبی برای نزدیکی نیست، می توانید همدیگر را در آغوش بگیرید، ببوسید و به هر روشی که فکر می کنید بهتر است، با یکدیگر ارتباط جسمی (و نه الزما جنسی) داشته باشید.

ماه ۲، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

شما ممکن است مشاهده کنید که در برخی مواقع کودک کاملا ساکت است و گویا اطراف خود را زیر نظر گرفته است. این دوران اولین مرحله یادگیری است؛ مغز کودک در سه ماهه اول پس از تولد ۵ سانتی متر رشد می کند!
شما می توانید از این موقعیت برای آشنایی بیشتر با کودک خود استفاده کنید؛ با او حرف بزنید، برایش آواز بخوانید و عکسهای روی دیوار را برایش توضیح دهید. ممکن است او قادر به پاسخ دادن به شما نباشد اما مسلما در حال یادگیری است.
می توانید دست او را بر روی پارچه ها یا چیزهای جدید قرار دهید و همچنین نورها و صداهای جدید را در مقابل او قرار دهید؛ همه این موارد فرصت مناسبی برای یادگیری وی هستند، به شرط آنکه میانه روی را در این کار رعایت کنید. حتی زمان استحمام نیز می تواند یک آزمایشگاه برای شناختن زندگی باشد.

زندگی شما: احساس گناه به دلیل شیر ندادن به کودک

جامعه امروز فشار زیادی بر مادران وارد می کند تا خودشان به کودک شیر بدهند. بدون شک شیری که در سینه شما تولید می شود یک غذای کامل اولیه برای کودک است. اما با این حال بنا به برخی دلایل بعضی از مادران قادر نیستند که نوزاد را از سینه خود شیر دهند که می تواند به دلیل بیماری، ناراحتی و یا درد ناشی از شیر دادن و یا حتی محروم بودن از توان شیر دادن باشد.
اگر در تمام دوران حاملگی برای شیر دادن به کودک برنامه ریزی می کرده اید اما اکنون در اثر مواردی از قبیل به دنیا آوردن نوزاد نارس یا سزارین، شیردهی به کودک برای شما غیر ممکن یا بسیار دشوار شده است، این احساس گناه بیشتر خواهد بود. در سینه هر مادری شیر کافی برای تغذیه نوزاد تولید می شود، اما برخی از مادران، حتی پس از چند ساعت یا چند روز تلاش نمی توانند شیردهی را به درستی انجام دهند و از این رو جریان و تولید شیر با اشکال مواجه می شود.
این درست است که شیر مادر کاملترین و بهترین غذای نوزاد است ولی شیر خشک نیز می تواند نیازهای تغذیه ای کودک را تامین کنند. در صورتی که شیر دادن از سینه را رها کرده اید یا تصمیم این کار را دارید با پزشک خود یا یک مشاور در زمینه شیردهی مشورت کنید. در مورد احساس خود نیز حرف بزنید و خیلی به خودتان سخت نگیرید. مهمترین چیزی که باید به یاد داشته باشید این است که اهمیت علاقه و مراقبت از کودک بیشتر از نحوه تغذیه او است.

ماه ۲، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

اکنون کودک شما می تواند بین صداهای آشنا و غریبه تفاوت قائل شود و می توان گفت که یک شنونده بهتری شده است. او همچنین می تواند به شما نشان بدهد که با محیط اطرافش هماهنگ شده است. می توانید ببینید که او هنگام شنیدن برخی صداهای خاص سعی می کند محل آن را تشخیص دهد.
صحبت دائمی با کودک (هرچند این صحبت یکطرفه باشد!) می تواند به کودک کمک کند تا درک خود را از اطرافش بهتر کند. او حتی ممکن است هنگام صحبت کردن به دهان شما نگاه کرده و از نحوه کار آن تعجب کند!

زندگی شما: به همسر خود عشق بورزید

بنا به برخی دلایل تنها تعداد کمی از والدین در هفته های اول پس از زایمان روابط عاشقانه دارند. با این حال باید به یاد داشته باشید که بچه دار شدن بدین معنا نیست که شما دیگر هیچ احساس جنسی در زندگی ندارید. حتی اگر زمان کافی، توان یا علاقه ای به نزدیکی ندارید باز هم می توانید راههایی را برای روابط عاطفی و ابراز علاقه به یکدیگر پیدا کنید؛ به هم عشق بورزید:
عشق ورزی در صحبت کردن: علی رغم همه استرسها و فشارهای روانی احتمالی صحبت کردن با یکدیگر را ترک نکنید. به یاد داشته باشید که هر دوی شما در حال گذراندن تغییرات بسیار مهمی هستید. صحبت درباره این تغییرات می تواند شما را به یکدیگر نزدیکتر کند. شکایت ها و ناراحتیهای خود را به گونه ای بیان کنید که طرف مقابل احساس نکند که شما در حال متهم کردن یا مقصر دانستن او هستید؛ مثلا بهتر است به جای «تو نباید آن کار را می کردی» بگویید: «وقتی تو آن کار را می کنی من احساس خوبی ندارم یا فلان احساس را دارم».
عشق ورزی با خندیدن: هنگامی که زندگی شما وارونه شده است و آنقدر خسته شده اید که دیگر توان فکر کردن به کارهای خود را ندارید، این موقعیت می تواند همانقدر که گریه دار است خنده دار هم باشد! می توانید به اشتباهات یکدیگر، با هم بخندید!
عشق ورزی در بیرون از خانه: نوزاد را پیش یکی از آشنایان مورد اعتماد یا یک پرستار بچه بگذارید، از خانه بیرون بروید؛ پیاده روی، سینما، رستوران، مرکز خرید یا هر جای دیگری که قبلا می رفتید. حتی گذراندن چند ساعت با یکدیگر می تواند مجددا به شما انرژی ببخشد.
عشق ورزی با تماس بدنی: رابطه جنسی فقط به معنی دخول نیست. بوسیدن، در آغوش گرفتن، نوازش کردن و دیگر روابط عاشقانه احتیاجی به انرژی زیاد ندارند و می توانند به شما کمک کنند تا احساس آرامش کنید.
عشق ورزی در گذر زمان: به یاد داشته باشید که این چند هفته که اوضاع شما به هم ریخته و یا کاملا وارونه شده است به زودی می گذرد.

ماه ۳، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

اگر نوزاد شما شبها می خوابد (۵ یا ۶ ساعت در بیشترین حالت) شما خیلی خوش شانس هستید! اکثر نوزادانی که حدود ۱۰ هفته از تولدشان می گذرد نیمه شبها از خواب بیدار می شوند. اما حتی کودکانی نیز که در طول شب نمی خوابند باید مدت زمان نسبتا طولانی تری را به طور پیوسته در حال خواب یا بیداری بگذرانند به جای آنکه در فاصله های زمانی کوتاه و بطور مکرر بخوابند و بیدار شوند. احتمالا کودک شما ۲ یا ۴ بار در طول شبانه روز می خوابد و حدود ۱۰ ساعت از ۲۴ ساعت را بیدار است.
یک نکته جالب اینکه اگر کودک شما سحرخیز باشد یا اینکه تا نیمه شب بیدار بماند یا خواب طولانی یا کوتاه داشته باشد همین حالت را در تمام دوران کودکی خود حفظ خواهد کرد.

زندگی شما: به دنبال یک روش مناسب برای مراقبت از نوزاد خود بگردید

حتی اگر مطمئن هستید که چگونه می خواهید از نوزاد خود مراقبت کنید بهتر است در مورد همه گزینه های موجود یک بررسی اجمالی داشته باشید. پس از این کار ممکن است یک روش دیگر برای شما جالب توجه به نظر برسد.
هنگامی که به دنبال یک مهد کودک روزانه یا مرکز مراقبت خانگی می گردید از والدین دیگر نیز پرس و جو کنید. سعی کنید به تعداد بیشتری از این گونه مراکز سر بزنید، زمان بیشتری را در هر مرکز (در اوقات مختلف روز) بگذرانید و با کارمندان و مدیران مرکز و سایر والدینی که به آنجا می آیند صحبت کنید تا درک بهتری از هر مرکز به دست آورید. اگر به دنبال یک مراقب یا پرستار شخصی می گردید، از دیگران سوال کنید تا فرد مورد نظر خود را پیدا کنید. در هر مرکز با چند نفر از مربیان صحبت کنید و ببینید که آیا می توانند با کودک شما به خوبی ارتباط برقرار کنند یا خیر.
نگهداری کودک توسط یکی از آشنایان: در صورتی که بخواهید مراقبت کودک خود را به یکی از آشنایان (در خانه خودتان یا در خانه آنها) بسپارید برای شما ارزانتر یا حتی رایگان تمام خواهد شد و لازم نیست نگران این باشید که آیا مراقبت و علاقه کافی به کودک شما ابراز می شود یا خیر. اما ممکن است برخی از پدربزرگ یا مادربزرگها و یا فامیلها حوصله کافی برای مراقبت دائمی از کودک شما را نداشته باشند و لازم باشد که شما در مورد مدت زمانی که می خواهید نوزاد را به آنها بسپارید یا دفعاتی که می توانید این کار را بکنید قبلا با آنها صحبت کنید.
پرستار بچه: یک پرستار با تجربه می تواند با کودک رابطه محبت آمیز مستقیمی برقرار کند، در فضایی که برای کودک شما آشنا است. با این حال استخدام یک پرستار به صورت تمام وقت ممکن است گران باشد و در نتیجه این گزینه برای بسیاری از والدین منتفی است. در ضمن اگر پرستار کودک به طور ناگهانی از ادامه کار منصرف شود نگهداری از کودک با مشکلاتی مواجه خواهد شد. از همه مهمتر اینکه شما شاید مجبور باشید مدت طولانی فرزند دلبندتان را پرستار تنها بگذارید و در مورد آنچه ممکن است رخ دهد نگران باشید.
مهدکودکهای روزانه: این مراکز یک محیط ساخت یافته را برای کودک شما فراهم می کنند و معمولا کارمندان آن را کسانی تشکیل می دهند که برای نگهداری از نوزدان تعلیم دیده اند. به دنبال مراکزی بگردید که مورد تایید سازمان بهزیستی هستند و بطور معمول شیرخواران را می پذیرند.
مراکز خانگی مراقبت از کودکان: تعداد چنین مراکزی بسیار کم است و باید از سازمان بهزیستی شهر یا محل زندگی خود در مورد آنها بپرسید. تعداد کودکان در هر یک از این خانه ها ممکن است از تنها چند کودک محدود و یا تعداد زیادی کودک (به اندازه یک مهد کودک) متفاوت باشد. این گزینه برای برخی از والدین جذاب است زیرا این مراکز دقیقا یک خانه (با همه ویژگیهای یک خانه) هستند و توسط یک مادر اداره می شوند. همچنین از آنجا که این مراکز نسبتا ارزانتر هستند ممکن است برنامه های کمتری نسبت به یک مهدکودک برای نوزاد شما تدارک ببینند. پس ابتدا از افراد دیگر در این باره راهنمایی بخواهید.

ماه ۳، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

کودک شما هنوز هم یک ژیمناست ورزیده نشده(!) اما حرکات او کمی متناسب تر و هماهنگ تر شده اند. شما خواهید دید که حرکات نامنظم دستها و پاهای او در روزهای اول تولد به تدریج جای خود را به حرکات نرمتر و دایره وارتر (خصوصا هنگامی که به افراد دیگر نگاه می کند) می دهند.
فضای کافی برای نوزاد خود فراهم کنید تا بازوها و پاهایش را بکشد و حرکت دهد. یک پتو روی زمین پهن کنید و به او اجازه دهید که هر طور می خواهد حرکت کند. این حرکات به کودک شما کمک می کنند تا عضلات در حال رشد خود را قویتر کرده و کشیدگی طبیعی آنها را بهبود بخشد. هنگامی که کودک شما بر روی شکم خود قرار گرفته باشد حرکت دادن پاهایش را آغاز می کند که اولین مرحله در یادگیری راه رفتن است.

زندگی شما: روشهای جلوگیری از بارداری را فراموش نکنید!

فکر می کنید اگر به کودک خود شیر می دهید آیا باز هم احتمال حامله شدن وجود دارد؟ حتی اگر هنوز پریود هم نشده اید آیا باز هم این احتمال وجود دارد؟
پاسخ هر دو سوال مثبت است. حتی اگر از لحاظ جنسی “نیمه فعال” نیز باشید احتمال باردار شدن وجود دارد. بر خلاف باور عمومی شیر دادن به کودک مانع حاملگی نمی شود و تخمک گذاری پیش از آغاز اولین پریود بعد از زایمان رخ می دهد، اما نمی توان به دقت زمان اولین تخمک گذاری را تعیین نمود. پس در صورتی که نمی خواهید برای نوزاد خود یک برادر یا خواهر همسن بیاورید بهتر است اقدامات جلوگیری از بارداری را بکار گیرید!
پزشک شما می تواند گزینه های مختلف را برای شما توضیح دهد اما در اینجا چند مطلب قابل ملاحظه را مطرح می کنیم:
شما قبل از حاملگی از چه روشی برای جلوگیری از بارداری استفاده می کردید؟ ممکن است نتوانید از همان روش قدیمی استفاده کنید. اگر قبلا از “دیافراگم” (یکی از وسایل جلوگیری از بارداری که در واژن قرار داده می شود و می تواند اسپرمها را از بین ببرد) استفاده می کردید، قبل از استفاده مجدد آن را بررسی کرده و با وضعیت جدید خود مطابقت دهید، زیرا ممکن است اندام شما در اثر زایمان تغییر کرده باشد.
اگر شما از پیش از حاملگی از روشهای هورمونی (قرص، چسبهای پوستی یا حلقه داخل واژن) برای جلوگیری از بارداری استفاده می کردید و اکنون به کودک خود شیر می دهید نباید استفاده از این روش را مجددا شروع کنید، زیرا این هورمونها ممکن است بر مقدار و یا کیفیت شیر شما تاثیر بگذارند. خانمهایی که به نوزاد خود شیر می دهند به قرصهایی با فرمول و ترکیب متفاوت نیاز دارند؛ مثلا قرصهایی که فقط پروژسترون داشته باشند.
آیا می خواهید از یک روش جدید استفاده کنید؟ به عنوان مثال استفاده از IUD (گذاشتن وسیله ای درون رحم برای جلوگیری از انعقاد نطفه) در خانمهایی که تا به حال زایمان داشته اند بهتر از خانمهایی که هرگز بچه نداشته اند جواب می دهد.
آیا به استفاده از کاندوم فکر کرده اید؟ استفاده از کاندوم می تواند گزینه مناسبی برای خانمهایی باشد که به کودک خود شیر می دهند زیرا بر شیردهی آنها هیچ تاثیری نمی گذارد.

ماه ۳، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

خواندن داستان یا شعر برای کودک حتی در همین سن کم بسیار خوب است. شنیدن صدای شما به وی کمک می کند تا شنوایی خود را مطابق با آهنگ زبانی که با آن تکلم می کنید، پرورش دهد. تغییر دادن شدت صدا، استفاده از لهجه محلی و همچنین آواز خواندن، رابطه شما و کودکتان را بسیار جذابتر و شیرینتر خواهد کرد.
اگر کودک شما هنگامی که شما برای او چیزی می خوانید به اطراف خود نگاه می کند یا علاقه ای به خواندن شما نشان نمی دهد، چیز دیگری برایش بخوانید یا او را آزاد بگذارید تا کمی استراحت کند. از پاسخهایی که او به حرکات شما می دهد برای تنظیم رفتارهای خود با او راهنمایی بگیرید.
شما می توانید کتابهای بسیار زیادی پیدا کنید که برای کودک مناسب باشند. کتابهای بزرگی را انتخاب کنید که تصاویر روشن و بزرگ و همچنین یک متن ساده و روان داشته باشند، حتی می توانید از کتابهایی استفاده کنید که بدون متن بوده و تنها تصویر و نقاشی دارند و خودتان داستان را برای او بسازید. در این مرحله لازم نیست که برای انتخاب کتاب، راهنمای گروه سنی کودکان را دقیقا رعایت کنید. کتابهایی که برای کودکان بزرگتر طراحی شده اند در صورتی که عکسهای شفاف با رنگهای روشن داشته باشند می توانند توجه کودک شما را نیز جلب کنند.

زندگی شما: با اندرزهای ناخواسته دیگران کنار بیایید.

هنگامی که نوزاد شما متولد می شود همه اطرافیان مایل هستند تا شما را نصیحت کنند یا در مورد کودکتان نظر بدهند: «نمی خواهی به او یک زیرپوش بپوشانی؟»، «اگر از همین حالا غذای معمولی به او ندهی به اندازه کافی قوی و بزرگ نخواهد شد!»، «نگذارید پستانک بمکد زیرا دندانهایش را خراب خواهد کرد!» و … از آنجا که این نصیحتها (صحیح یا غلط) فضولی به نظر می رسند، مادر را آزار می دهند.
چگونه باید با این موارد برخورد کرد؟ اولین کار این است که همه این موارد را جدی نگیرید. گوش دادن به همه حرفهای دوستان، آشنایان و غریبه ها سریعترین راه برای از بین بردن اعتماد به نفستان است. بهتر است هر کاری که فکر می کنید بهتر است انجام دهید.
البته توجه داشته باشید که این نصیحتها با نیت خیرخواهانه انجام می شوند. اطرافیان شما به کودکتان علاقه دارند. بعضی اوقات آنها پیشنهادات خود را برای این مطرح می کنند که فقط می خواهند حرفی زده باشند. در جواب بهتر است یک پاسخ معمولی بدهید: «از توجه شما ممنونم» یا «در این باره فکر خواهم کرد». بهترین راه برای پاسخ دادن به نصیحتهای پدربزرگها و مادربزرگها در زمینه غذا یا خواب کودک این است که پای یک فرد سوم را به میان بکشید: «خیلی ممنون مادر؛ از دکتر می پرسم تا ببینم او چه پیشنهادی دارد».

ماه ۳، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

اگر چه کودک شما از چند روز پس از تولد قادر به شناختن شما بود، اما اکنون قادر است نشان بدهد که شما را می شناسد! حدود نیمی از کودکان در این سن قادر هستند نشان بدهند که والدین خود را می شناسند.
احتمالا او به غریبه ها نیز لبخند خواهد زد، خصوصا هنگامی که مستقیما در چشمان او نگاه کنند یا با او حرف بزنند. اما او به تدریج افراد را بهتر می شناسد و شما، همسرتان و احتمالا چند نفر دیگر از آشنایان را بر دیگر افراد ترجیح خواهد داد.
گاهی اوقات ممکن است کودک شما ساکت شود و با شما ارتباط چشمی برقرار کند، یا ممکن است در میان جمع به دنبال شما بگردد و هنگامی که شما را پیدا کرد دستانش را از هیجان تکان دهد یا بخندد. حتی ممکن است بوی شما برای او آرامش بخش باشد.

زندگی شما: هنگامی که “اندوه پس از زایمان” از بین نرود!

آیا در اغلب اوقات احساس می کنید عصبانی یا بدخلق هستید، اما آن را به حساب مشکلات عصبی پس از زایمان می گذارید؟ آیا همسر یا یکی از دوستان شما تعجب نکرده اند که چرا پس از گذشت چندین هفته از زایمان این تغییر احساسات و غمگینی هنوز ادامه دارند؟ اجازه ندهید که خجالت یا غرور مانع مشورت شما با پزشک شود. ده تا بیست درصد از مادران دچار “افسردگی پس از زایمان” می شوند که ممکن است از دو هفته تا یکسال طول بکشد. این عارضه یک بیماری واقعی و البته قابل درمان است.
پس اگر احساس تغییر عمده ای نسبت به سه ماه گذشته (که زایمان داشته اید) نمی کنید این سوالات را از خودتان بپرسید. آیا:
– مشکل خواب دارید؟
– در اکثر مواقع احساس می کنید که بسیار خسته هستید؟
– احساس می کنید که اشتهایتان کم شده است؟
– برخی مسائل کوچک (که قبلا شما را آزار نمی دادند) اکنون برای شما نگران کننده هستند؟
– نگران هستید که آیا می توانید مدتی از وقتتان را به خودتان اختصاص دهید یا نه؟
– فکر می کنید که فرزند(ان) شما بدون وجود شما وضعیت بهتری خواهند داشت؟
– نگران هستید که همسر شما به خاطر این قبیل احساسات از شما خسته شود؟
– برای هر مساله ای به همسر و کودکانتان پرخاش می کنید؟
– فکر می کنید که هر زن دیگری به عنوان یک مادر بهتر از شما است؟
– برای کوچکترین مسائل هم گریه می کنید؟
– دیگر از چیزهایی که قبلا لذت می بردید لذت نمی برید؟
– از دوستان و همسایگانتان کناره گیری می کنید؟
– از ترک کردن خانه یا تنها ماندن می ترسید؟
– حملات اضطرابی (اضطراب ناگهانی) دارید؟
– بدون دلیل عصبانی می شوید؟
– نمی توانید بر روی مسائل مورد نظرتان تمرکز کنید؟
– فکر می کنید که خودتان یا ازدواجتان مشکلی دارد؟
– احساس می کنید که این احساسات همواره با شما باقی خواهند ماند و هیچگاه بهتر نخواهید شد؟
اگر به سه سوال یا بیشتر از سوالات فوق جواب مثبت داده اید به دنبال راهنمایی پزشک یا روانشناس و نهایتا درمان خود بروید.

ماه ۴، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

کودکان دوست دارند که لمس شوند. در واقع آنها در یک مرحله از زندگی خود موفق می شوند که هنگامی که افراد دیگر آنها را لمس می کنند این تماس بدنی را احساس کنند. این مرحله یک مرحله حساس از رشد آنها است. تمام تماسهای پوستی و لمسی که با کودک خود داشته اید نه تنها به شما کمک کرده است تا احساس دلبستگی و پیوند بین خود و کودکتان را تقویت کنید بلکه در هنگام ناراحتی کودک، او را آرام کرده و در هنگام کج خلقی، او را تسکین می دهد.
حس لامسه کودک خود را با استفاده از روشهای مختلف پرورش دهید: با استفاده از خز یا حریر، پشم یا لباسهایی از جنس حوله. در این سن، کودک شما تلاش خواهد کرد تا هر چیزی را که به دستش می رسد بخورد. بنابراین در انتخاب اشیا مختلف برای او مراقب باشید و او را با چیزهایی که می تواند در دهانش بگذارد تنها نگذارید. کتابهایی وجود دارند که خواندن را به صورت یک تجربه لمسی در می آورند. در برخی از این کتابها پوست یا پوشش روی پوست حیوانات مختلف شبیه سازی شده یا اشیائی از قبیل آینه، کاغذ سمباده و … در آنها گذاشته شده است.

زندگی شما: با ترکیب اندام تغییر یافته خود، کنار بیایید

اگر فقط در یک دوره زمانی در طول عمر خود نیاز به واقع بینی داشته باشید، اکنون زمان آن فرا رسیده است. به یاد داشته باشید که بارداری و زایمان بر زندگی و همچنین اندام شما اثر گذاشته؛ کمر و باسن شما ممکن است بزرگتر شده و شکمتان نیز کمی برآمده شده باشد. شما باید به بدن خود حداقل همان زمانی که طول کشیده است تا کودکتان را پرورش دهد (یعنی حدود ۹ ماه) فرصت دهید تا به حالت قدیمی خود بازگردد. برخی از خانمها نمی توانند به راحتی به وزن دوران قبل از حاملگی خود برسند. تا زمانی که وزن شما در محدوده ای باشد که برای سلامتی شما خطری نداشته باشد می تواند کاملا مناسب تلقی شود.
در صورتی که کودکتان را از سینه خود و با شیر خودتان تغذیه می کنید بایستی بیشتر دقت کنید که یک رژیم غذایی سنگین نگیرید. به جای آنکه سعی کنید با استفاده از رژیم غذایی یا برنامه ورزشی (که نمی توانید برای تمام عمر خود آن را ادامه دهید) وزن خود را به سرعت کاهش دهید، بهتر است به تغذیه و نحوه غذا خوردن خود بیشتر دقت کنید. برخی از مواردی که می تواند در این زمینه به شما کمک کند عبارتند از:
در هر وعده غذایی مقدار کمتری غذا بخورید و سعی کنید هر وعده غذایی را در مدت طولانی تری بخورید: بتدریج در می یابید که مقادیر کمتری از غذا نیز برای شما کافی خواهد بود. قبل از اینکه کاملا سیر شوید از غذا خوردن دست بکشید.
آب بنوشید: یک بطری آب خنک را در دسترس داشته باشید و در طول روز آرام آرام بنوشید. این کار نه تنها به شما کمک می کند که آب بدن خود را در حد طبیعی نگه دارید (که این امر برای خانمهای شیرده ضروری است) بلکه شکم شما را پر کرده و از بروز احساس گرسنگی جلوگیری می کند. مصرف مقادیر متعادلی از چای گیاهی، قهوه بدون کافئین، آب مزه دار شده یا ویتامین دار شده نیز مناسب است.
کالریهای “خوب” را جایگزین غذاهای بی ارزش کنید: شما در دوران حاملگی تاکید و مراقبت خاصی بر غذای خود داشتید. این مراقبت و دقت را کنار نگذارید.
میان وعده و خوراکیهای مناسب در دسترس داشته باشید: از خوراکیهای کم کالری (خصوصا جویدنی ها) از قبیل ذرت بو داده (بدون روغن)، میوه و سبزیجات خام دائما استفاده کنید.
دوباره ورزش را آغاز کنید: به تدریج و به آرامی برنامه ورزشی را که پیش از حاملگی داشتید مجددا آغاز کنید.

ماه ۴، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

از این به بعد کودک شما قادر است تا در مورد دنیای اطراف خود نتیجه گیریهایی را انجام دهد. او به هر چیزی که اطرافش باشد با کنجکاوی نگاه می کند حتی به انعکاس شکل خودش در آینه یا یک سطح صاف.
یک آینه نشکن را در برابر او قرار دهید یا هنگامی که آماده هستید او را در برابر یک آینه بنشانید. کودک شما نخواهد فهمید که آنچه در آینه می بیند در واقع تصویر خودش است (البته وقتی او وارد دو سالگی شود به تدریج این مطلب را خواهد فهمید)؛ اما مهم نیست. او از خیره شدن به انعکاس شکل خود یا دیگران در آینه لذت خواهد برد و ممکن است خوشحالی اش را با یک خنده زیبا با آن دهان بی دندانش نشان دهد!

زندگی شما: تغییر روابط و دوستی ها

داشتن یک بچه تغییراتی را در رابطه شما با دیگران ایجاد می کند که شامل دوستانتان نیز خواهد شد. گاهی اوقات دوستان قدیمی تان که هیچ وقت بچه نداشته اند به اندازه شما از بچه دار شدنتان خوشحال خواهند شد؛ در این حالت فقط لازم است تا برخی تغییرات در برنامه روزمره زندگی تان داده شود و غیر از این همه چیزهای دیگر در رابطه شما با آنها سر جای خودش خواهد ماند. اما ممکن است افراد دیگر به اندازه شما هیجان زده نشده باشند. برخی افراد ممکن است حسادت کنند، خسته شوند یا اینکه اصلا علاقه ای به بچه ها نداشته باشند. در این حالت شما نباید دوستانتان را سرزنش کنید. شما نیز در حال تغییر هستید. کارهایی که قبلا به آنها علاقه داشته و با دوستانتان انجام می دادید ممکن است در برنامه جدید زندگی شما جایی نداشته باشند.
هر چند شما نمی توانید انتظار داشته باشید که همه چیز همانند قبل ادامه پیدا کند، بهتر است سعی کنید که بین برنامه های قدیمی و وضعیت جدید خود تعادلی برقرار کنید. دوست شما نمی تواند از شما انتظار داشته باشد که همه نگرانیها و افکار خود در مورد کودکتان را کنار بگذارید و شما هم نمی توانید از او انتظار داشته باشید که دائما شنونده مسائل مربوط به مادر شدن و زایمان و کودک شما باشد. برای زمانی که کنار هم هستید یا کارهایی که با هم انجام می دهید، به دنبال علائق مشترک بگردید. مثلا بسیار خوب خواهد بود اگر گاهی اوقات دو نفره (فقط شما و دوستتان) برای ناهار بیرون بروید و بعضی وقتها نیز از او بخواهید که برای دیدن کودک شما به منزلتان بیاید.
با این حال به طور خلاصه می توان گفت که شما باید منتظر برخی تغییرات در دوستیهای خود باشید. شما ممکن است از برخی دوستهای قدیمی خود دور شوید، اما فرزندتان شما را به سمت معاشرین جدیدی خواهد کشاند. با شرکت در گروههای بازی، کلوپهای مربوط به حمایت از مادران و یا برخوردهای اتفاقی در پارک، شما و همسرتان با والدینی آشنا خواهید شد که نقاط مشترک زیادی با شما دارند.

ماه ۴، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

هنگامی که کودک را بر روی شکمش قرار بدهید، سر و شانه هایش را بالا می گیرد و از بازوهایش به عنوان حائل بدن کوچکش استفاده می کند. این حرکتهایی که شبیه به حرکت شنا در بدنسازی است اما خیلی سبکتر و ساده تر، عضلات او را قوی تر کرده و موجب می شود که دید بهتری نسبت به اطراف خود پیدا کند. حتی ممکن است که خودش (و البته شما را هم!) با چرخیدن از روی شکم به پشت و برعکس سرگرم کند.
شما می توانید از طریق بازی او را به یادگیری این مهارت تشویق کنید: یک اسباب بازی را در یک طرف او (که معمولا به آن طرف می غلطد) حرکت دهید تا نظر او را به سمت آن جلب کنید. تلاش او را برای رسیدن به اسباب بازی تشویق کرده و لبخند بزنید. کودک به اطمینانی که شما به او می دهید نیاز دارد زیرا این مهارت و تجربه جدید می تواند برای او ترسناک باشد.

زندگی شما: ترک کردن کودک

احساس گناه لزوما بد نیست. احساس گناه بدان معناست که ما از عمق وجودمان نگران و مراقب یک چیز هستیم. گاهی اوقات شما مجبور هستید که کودک خود را پیش والدینتان یا پرستار کودک بگذارید و او را برای مدتی ترک کنید. در واقع یک مادر خوب محسوب نمی شوید اگر در این موقعیتها احساس ترس یا اضطراب نداشته باشید!
در اینجا می خواهیم این نکته را متذکر شویم که اگر همواره تسلیم نگرانی و اضطراب خود شوید، به هیچ وجه خوب نخواهد بود. نیاز به نگهداری مناسب از کودک توسط خودتان باید با واقعیات دیگر زندگی از قبیل وضعیت روحی شما (که گاهی اوقات نیاز دارید تا مدتی از کودک خود دور شوید)، نیاز شما برای تامین درآمد از طریق کار و نیاز درازمدت کودک شما برای برقراری تعامل اجتماعی با دیگران به تعادل برسد. در این حالت استخدام پرستار کودک می تواند مفید و گاهی ضروری باشد.
اگر تا کنون یک پرستار بچه استخدام نکرده اید از زوجهای دیگری که به آنها اعتماد دارید راهنمایی بخواهید. هنگامی که یک پرستار پیدا کردید از او بخواهید که در منزل همراه کودک شما باشد و آنگاه به کارهای روزمره خانه بپردازید. در این حالت می توانید گاهی اوقات نحوه برخورد او با کودکتان را بررسی کنید. در دفعات اول تنها برای خرید از خانه خارج شوید، به سرعت خرید خود را انجام داده و به خانه برگردید. هنگام بازگشت به خانه اجازه ندهید که دلواپسی شما بروز کرده و دیگران متوجه آن شوند. اگر عصبی و ناراحت به نظر برسید کودکتان به سرعت متوجه شده و در نتیجه جدایی برای هر دوی شما سخت تر خواهد شد.

ماه ۴، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

محققان بر این باورند که کودک شما در این مرحله قادر است تا تمام اصوات اصلی را که زبان مادری او را تشکیل می دهند درک کند. از این هفته تا شش ماهگی کودک شما به تدریج توانایی تولید برخی صداها را به دست خواهد آورد؛ در نتیجه شما می توانید کلماتی را که مدتها در انتظارش بوده اید بشنوید؛ کلماتی از قبیل: “با- با” و “ما- ما”. هرچند متخصین رشد کودک می گویند که کودک شما در این مرحله قادر به ارتباط برقرار کردن بین این کلمات یا شما و همسرتان نیست (یعنی نمی تواند بین “با- با” با پدرش و “ما- ما” با مادرش ارتباط ذهنی برقرار کند) اما به هر حال شنیدن این کلمات بسیار هیجان انگیز خواهد بود.
شما می توانید تلاش کودک را برای ارتباط برقرار کردن با والدینش، از طریق تکرار کردن صداهایی که او از خودش در می آورد، تقویت کنید. اکنون ممکن است که کودک تلاش کند تا صدای شما را تقلید کند. می توانید امتحان کنید؛ بگویید: “با” و او ممکن است تلاش کند تا همین صدا را تکرار کند.
واکنش نشان دادن به تلاش کودک برای تولید صدا یا حرف زدن می تواند به کودک کمک کند تا اهمیت زبان را بفهمد. همچنین به او کمک خواهد کرد تا رابطه علت و معلولی را بهتر بفهمد. همچنین موجب می شود تا او برای خودش ارزش قائل شود. او به تدریج خواهد فهمید که حرفهایی که می زند موجب تغییر برخورد دیگران می شود.

زندگی شما: آغاز مجدد برنامه ورزشی

معمولا مادرها از تغییراتی که در اثر حاملگی و زایمان در بدنشان ایجاد می شود ناراضی هستند. اگر هنوز هم از لباسهای حاملگی استفاده می کنید یا از نگاه کردن در آینه و دیدن اندام نامناسب خود می ترسید وقت آن رسیده است که یک فعالیت ورزشی منظم را آغاز کنید.
در این مرحله بدن شما برای ورزش کردن آمادگی دارد مگر اینکه پزشک به شما توصیه کرده باشد که سراغ ورزش نروید. حتی در این مرحله نیز ممکن است مفاصل و رباطهای شما در اثر بقایای هورمونهای دوران حاملگی شل و نرم باشند، پس ورزش را با یک برنامه ساده (مثلا یک کلاس نرمشهای سبک بدون حرکات پرشی و سنگین) آغاز کنید.
ورزش کردن بر توانایی شما برای شیر دادن به کودک اثر نمی گذارد؛ اما از انجام برخی حرکات خاص (مثل برخی حرکات بدنسازی با وزنه یا وضعیت های خاص در یوگا) که می تواند منجر به زخمی شدن پستانهای شما شود خودداری کنید.
در ضمن شما می توانید کودکتان را نیز در برنامه ورزشی جدید خود شرکت دهید. هنگامی که می خواهید برای پیاده روی بروید او را در کالسکه اش قرار دهید و به همراه خود ببرید؛ یا هنگامی که می خواهید با دوچرخه ثابت خود تمرین کنید او را بر روی صندلی یا تخت خوابش طوری قرار دهید تا شما را ببیند. همچنین می توانید به دنبال یک سالن تمرین بگردید که یک مهد کودک نیز در کنار آن باشد تا بتوانید ضمن نظارت بر وضعیت کودک خود به ورزش بپردازید.
علی رغم همه کارهایی که دارید زمانهایی را در برنامه روزانه خود به ورزش کردن اختصاص دهید. می توانید هنگامی که کودکتان خواب یا آرام است از فیلمهایی که حرکات ورزشی مختلف را آموزش می دهند استفاده کنید. در صورتی که کار می کنید ماشین خود را کمی دورتر از محل کارتان پارک کرده و کمی پیاده روی کنید؛ یا اینکه در ساعت ناهار در یک سالن در نزدیکی محل کار تمرین کنید. در صورتی که بتوانید برنامه ای برای ورزش تنظیم کنید که ساده یا مناسب باشد احتمال اینکه بتوانید به این برنامه ادامه بدهید بیشتر خواهد بود.
با این حال خیلی به خودتان سخت نگیرید. هر چند مراقبت از وضعیت بدنی به سلامتی شما کمک می کند، مدتی طول می کشد تا اندام شما به حالت طبیعی خود برگردد. اگر بیش از حد نگران اندام و ظاهر خود باشید ممکن است مزایای روحی ورزش را از دست بدهید. بدن شما با پرورش یک کودک، کار بسیار بزرگی انجام داده است؛ این کار واقعا کار بزرگی بوده است؛ به آن اهمیت بدهید!

ماه ۵، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این هفته کودک شما می تواند برای چند دقیقه با دستها و پاهایش بازی کند. او علاقه دارد که هر حرکت را آنقدر تکرار کند که از نتیجه آن مطمئن شود. آنگاه او حرکت خود را کمی تغییر می دهد تا ببیند که آیا نتیجه هم تغییر می کند یا نه.
ممکن است ناگهان متوجه شوید که کودک شما در اتاق خوابش به طور عجیبی ساکت شده است و هنگامی که به سراغ او می روید می بینید که کودک شما (که تا چندی پیش در هنگام بیداری لحظه به لحظه به مراقبت شما نیاز داشت) خودش را در تخت خوابش سرگرم کرده است! احتمالا شما می توانید به خواندن مقاله ادامه بدهید؛ شاید هم فقط فرصت کنید که به عناوین نگاهی بیندازید!

زندگی شما: همسر خود را نیز در برنامه خود شریک کنید.

اگر شما مراقبت اصلی از کودک را بر عهده گرفته باشید، ممکن است هرگاه که کودک گریه را آغاز می کند بی درنگ به طرف او بروید. در واقع این حرکت را می توان نوعی واکنش طبیعی قلمداد کرد. اما بهتر است به همسر خود نیز این فرصت را بدهید تا گاهی اوقات کودک را آرام کند. این کار نه تنها به شما کمک می کند که گاهی یک استراحت مختصر داشته باشید، بلکه اعتماد به نفس همسرتان را نیز افزایش می دهد و موجب ایجاد پیوند بین او و کودک می شود.
شما می توانید روشهای مختلفی را برای این کار به همسر خود پیشنهاد کنید، اما بهتر است که گاهی اوقات اجازه دهید خود او به تنهایی این کار را تجربه کرده و روش آرام کردن کودک را یاد بگیرد.
به همسر خود یادآوری کنید که ابتدا نیازهای اصلی کودک (تعویض پوشک، تغذیه و آروغ گرفتن) را بررسی کند و در صورت نیاز آنها را انجام دهد. در صورتی که کودک به گریه ادامه داد، همسر شما می تواند کودک را در آغوش بگیرد، پشت او را بمالد یا از ماساژهای مخصوص کودکان استفاده کند.
بسیاری از کودکان با حرکات آهسته و ریتیمک آرام می شوند. این کار به همسر شما نیز کمک می کند تا احساس کند که کار مهمی کرده است! رقصاندن، تکان دادن یا تاب دادن کودک نیز می تواند او را آرام کند.
سرگرم کردن کودک نیز یک راه دیگر برای آرام کردن او است. همسر شما می تواند با جست و خیزهای کودکانه، آواز خواندن و در آوردن صداها یا اداهای بامزه کودک را سرگرم کند.

ماه ۵، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

هر چند می توان گفت که برای یک کودک گریه کردن اصلی ترین راه ارتباط برقرار کردن با دیگران است، اما او به تدریج بامزه تر هم شده است. او ممکن است به چیزهای بامزه بخندد: مثلا هنگامی که شما صورت خود را از زیر پتو یا پشت پرده به طور ناگهانی بیرون می آورید و “قایم موشک” بازی می کنید؛ یا هنگامی که یک اسباب بازی فنری ناگهان از درون جعبه اش بیرون می پرد؛ البته این حرکات نباید با صدای خیلی بلند یا به صورتی که کودک را بترسانند انجام شوند.
وقتی کودک شما می خندد یا از خودش صداهایی (حتی نامفهوم) در می آورد او را تشویق کنید: بخندید و اداهای بامزه در بیاورید. کودکان از شنیدن صداهای متنوع لذت می برند و شما برای ایجاد این صداها به اسباب بازی های مخصوص احتیاج ندارید. زبان خود را بگردانید، سوت بزنید یا صدای حیوانات مختلف را در آورید؛ مطمئن باشید که کودک شما خوشش خواهد آمد!

زندگی شما: استفاده از شیردوش

بسیاری از خانمهایی که سر کار می روند می توانند با استفاده از شیردوش در محل کار به تغذیه کودک خود با شیر مادر ادامه دهند. این کار موجب می شود که تولید شیر در سینه های آنها به نحو مناسبی ادامه پیدا کند و همچنین شیر کافی برای پر کردن شیشه شیر کودک تهیه می شود. اما انجام این کار به خصوص در اوائل می تواند سخت یا استرس زا نیز باشد. در اینجا به برخی نکات که شیردوشی در محل کار را آسانتر می کنند اشاره می کنیم:
در خانه هم تمرین کنید: وسایل متعددی برای دوشیدن شیر وجود دارند. شما می توانید از چندین نوع استفاده کنید تا مناسبترین آنها را برای خودتان پیدا کنید. ممکن است بتوانید برخی از آنها را قبل از خرید مثلا از دوستان یا آشنایان به امانت بگیرید و آزمایش کنید. مثلا برخی از خانمها ترجیح می دهند که از شیردوشهای اتوماتیک استفاده کنند تا در زمان صرفه جویی کنند. در مورد نحوه نگهداری شیر دوشیده شده نیز فکر کنید.
در محل کار موقعیت مناسبی را برای دوشیدن پیدا کنید: در ادارات بزرگ می توانید از نماز خانه استفاده کنید، فقط باید زمان مناسب را در نظر بگیرید. شاید لازم باشد برنامه تان را به مافوق خود اطلاع دهید.
سعی کنید در زمان و مکان مشخصی این کار را انجام دهید: در صورت امکان هر ۳ ساعت یکبار این کار را انجام دهید. در ضمن نوشیدن مقدار کافی آب بین دفعات شیردوشی را فراموش نکنید.
سعی کنید این کار را با آرامش انجام دهید تا نتیجه بهتری بگیرید: رعایت این مورد ممکن است سخت ترین مرحله باشد. برخی از مادرها ترجیح می دهند با نگاه به عکس کودک یا چیزی که آنها را به یاد کودکشان می اندازد، خود را در شرایط روحی مناسب قرار دهند. به این ترتیب حتی شیر بیشتری هم به جریان می افتد. می توانید تصور کنید که در حال شیر دادن به کودک هستید یا اینکه یکی از لالایی هایی را که برای کودکتان می خوانید در ذهن مرور کنید.

ماه ۵، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

استفاده از یک برنامه منظم برای شبها که مثلا می تواند شامل حمام رفتن یا خواندن داستان باشد، کودک شما را برای خوابیدن آماده می کند. بهتر است به صورت مرحله به مرحله کودک را برای خواب آماده کنید: به او غذا بدهید، او را حمام کنید یا فقط آبی روی بدنش بریزید، لباسهایش را بپوشانید، با او به آرامی بازی کنید، یک کتاب برایش بخوانید، یا کمی آواز یا لالایی بخوانید یا کمی موزیک بگذارید و آنگاه او را بخوابانید.
یک برنامه منظم و دوست داشتنی، زمان کافی برای ایجاد ارتباط و پیوند بین شما و کودکتان فراهم می کند. ممکن است برنامه شبانه را با همسر خود به اشتراک بگذارید: شما کودک را به حمام ببرید، همسرتان برایش داستان بخواند و…. یا اینکه شما و همسرتان می توانید خواباندن کودک را یک شب در میان بر عهده بگیرید.

زندگی شما: از خودتان مراقبت کنید

پس از گذشتن دوران اولیه پس از زایمان و مرحله نسبتا دشوار عادت کردن به زندگی با کودک جدید، بسیاری از والدین به نقطه ای می رسند که احساس می کنند دوباره به زندگی واقعی و دنیای بسیار بزرگ اطراف خود وارد شده اند؛ دنیایی که پس از تولد کودک موقتا آنرا ترک کرده بودند. مراقبت از کودک می تواند کاری بسیار سنگین و همچنین همیشگی باشد که ممکن است کاملا با مسوولیت شما در محل کار (مخصوصا اگر شغل شما هدفمند بوده و یا مستلزم روابط زیاد با سایر بزرگسالان باشد) متفاوت باشد.
به شش طریق زیر می توانید تعادل نسبی را برقرار کنید:
۱- به یکی از گروههای مربوط به والدین بپیوندید: به دنبال گروههایی بگردید که علائق شما را تامین کرده و با فعالیتها و منابع خود از شما حمایت می کنند. در روزنامه های محلی، کتابخانه مسجد یا دفتر پزشکان متخصص اطفال به دنبال اعلامیه های مربوط به جلسات این گروهها بگردید. ممکن است گروههای مخصوصی برای مادرانی که فرزندان خود را با شیر مادر تغذیه می کنند، مادران شاغل، مادرانی که به کتاب خواندن برای کودکانشان علاقه دارند، مادران خانه دار و… وجود داشته باشد. شما می توانید یک گروه مناسب را در نزدیکی خود پیدا کنید.
۲- در اینترنت بگردید: از طریق ایمیل با دوستان و افراد فامیل خود در تماس باشید، در سایتهای مخصوص کودکان با سایر والدین آشنا شوید یا اینکه فقط اخبار را در سایتهای خبری بررسی کنید.
۳- مقداری از وقتتان را به خودتان اختصاص دهید: حداقل یکبار در هفته به خودتان استراحت بدهید. بهتر است که هر روز نیم ساعت وقت را به خودتان اختصاص دهید؛ که می تواند در زمان استراحت نیمروزی یا پیاده روی باشد.
– خواندن را فراموش نکنید: هنگامی که کودک شما در خواب است، یک کتاب یا مجله بخوانید. حتی اگر هر روز فقط بتوانید چند صفحه هم بخوانید برای اینکه به دنیای داستان پناه ببرید و یا یک چیز جدید یاد بگیرید کافی است.
۵- یک دفترچه خاطرات یا وبلاگ درست کنید: ممکن است دوست داشته باشید خاطرات خود را به طور عمومی و همگانی بنویسید یا اینکه آنها را به طور محرمانه و خصوصی برای خودتان نگه دارید. در هر حال نوشتن این خاطرات می تواند به حفظ سلامت روانی شما کمک کند.
۶- با یک نفر که همسن خودتان است صحبت کنید: صحبت کردن با یک دوست، آشنا یا همسرتان از طریق تلفن یا به صورت مستقیم و رو در رو می تواند توان و نیروی جدیدی به شما ببخشد؛ خصوصا اگر موضوعات مربوط به کودکتان را برای چند دقیقه کنار بگذارید و درباره آنها صحبت نکنید.

ماه ۵، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

شما برای ابراز احساسات خود از یک شیوه پیچیده و ابزارهای مختلف استفاده می کنید؛ اما کودک شما نمی تواند از این روش استفاده کند. هرچند او می تواند عصبانیت، خستگی یا خوشحالی خود را به شما نشان بدهد، اما توانایی او برای نشان دادن علاقه یا انجام کارهای بامزه در حال رشد است.
همچنین کودک شما با بالا آوردن دستهایش (هنگامی که دوست دارد او را بغل کنید) یا گریه کردن (هنگامی که اتاق را ترک می کنید) وابستگی شدیدش را به شما نشان می دهد. او حتی ممکن است شما را بغل کرده و یا حتی ببوسد.
او آرام آرام می تواند کارهای بامزه و خنده دار شما را بفهمد: به حرفها یا کارهای بامزه شما می خندد و تلاش می کند تا شما را بخنداند. سعی کنید با قیافه بامزه خود همیشه بخندید!

زندگی شما: زندگی جنسی شما بعنوان والدین جدید

شما صاحب یک فرزند شده اید؛ پیدا کردن زمان و توان کافی برای روابط جنسی به اندازه کافی دشوار است. در ضمن یک کودک نیز در اتاق شما یا اتاق خودش وجود دارد که هر لحظه آماده است تا گریه و زاری راه بیندازد. اما با کمی برنامه ریزی و تلاش هر کاری ممکن است!
معاشقه کنید: معاشقه لزوما به معنای مرحله اول برای شروع رابطه جنسی نیست. در واقع معاشقه یک نوع رابطه عاطفی است که می تواند با تماس فیزیکی باشد یا نباشد و الزامی ندارد که حتما به یک رابطه جنسی یا نزدیکی ختم شود. مکالمات عاشقانه وقتی با هم هستید، یا حتی وقتی در کنار نیستید و از طریق تلفن، پیغام موبایل یا حتی از طریق ای میل می تواند فضای پر استرس زندگی شما را تغییر دهد و شما را سرحال بیاورد.
زمان مناسب را به دست آورید: هر وقت کودک شما می خوابد لازم نیست شما هم فورا بخوابید! وقتی کودک پس از مدتی بازی یا فعالیت خوابیده است، می توانید مطمئن باشید که او حداقل برای یک ساعت آینده خواب خواهد بود.
مدتی از وقتتان را فقط به خود و همسرتان اختصاص دهید: لازم نیست لباس بپوشید و بیرون بروید؛ کافی است که فقط با هم باشید. اکنون که شما صاحب یک فرزند شده اید، صحبت با یکدیگر در زمانی که کودک شما خوابیده است می تواند جای سینما یا رستوران رفتن را بگیرد. مهم نیست در مورد چه موضوعی صحبت می کنید؛ شوخی، جدی با اتفاقات روزمره، کافیست ارتباط پویا داشته باشید.
سعی کنید شوخ طبع باشید: آمادگی آن را داشته باشید که برخی چیزها به طور عادی پیش نروند یا اتفاقات غیرمنتظره ای رخ دهد. مثلا اگر شما به کودک خود شیر می دهید ممکن است هنگام رابطه جنسی کمی شیر ترشح شود؛ پس یک دستمال در دسترس داشته باشید. اگر کودک شما شروع به گریه کرد فورا به طرف او ندوید تا او را آرام کنید؛ چند دقیقه صبر کنید تا ببینید که آیا دوباره می خوابد یا نه. اگر او آرام شد یا دوباره خوابید می توانید به برنامه خود ادامه دهید. در این حالت فکر نکنید که حتما تمایلات شما کاملا از بین رفته است، آرامش خود را حفظ کنید و ببینید که چه خواهد شد!

ماه ۶، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این مرحله کودک شما ممکن است نشانه های اولین مرحله مهم در رشد عاطفی خود را بروز دهد: نگرانی در برابر غریبه ها. او ممکن است با دیدن افراد غریبه ناراحت یا عصبانی شود و حتی ممکن است در صورتی که یک فرد غریبه به طور ناگهانی به او نزدیک شود گریه کند.
در هنگام حضور افرادی که برای کودک شما غریبه هستند این نکته را در نظر داشته باشید. پس اگر یک فرد غریبه او را بغل کرد و کودک شما ناگهان شروع به گریه کرد خجالت زده نشوید. کودک خود را پس گرفته و در آغوش بگیرید تا آرام شود. به دوستان و بستگان خود بگویید که با حرکات آرام و نرم به کودک شما نزدیک شوند.
اما از طرف دیگر نباید از نزدیک شدن افراد جدید به کودک خود جلوگیری کنید. عادت کردن کودک شما به دیدن افراد و چهره های جدید برای او بسیار مفید خواهد بود. تنها باید به خاطر داشته باشید که کودک شما برای گذشتن از این مرحله بسیار مهم از رشد خود به صبر و درک متقابل شما نیاز دارد.

زندگی شما: کودک خود را به دیدن و بودن با افراد دیگر عادت دهید

شاید در دوران بارداری نگران بودید که آیا کودکتان به شما دلبستگی پیدا خواهد کرد یا نه. اما اکنون می بینید که شما و کودکتان چنان به هم وابسته شده اید که اگر فرد دیگری به شما نزدیک شود کودکتان گریه و زاری به راه خواهد انداخت! این مساله ممکن است حتی در مورد همسر شما هم صدق کند و البته موجب ناراحتی او هم خواهد شد. هنگامی که کودک شما با یک فرد دیگر ارتباط برقرار نکند ممکن است برای آن فرد بسیار سنگین و ناگوار باشد؛ و این بدان معناست که شما باید تلاش بیشتری بکنید. به همین دلیل عادت کردن به افراد دیگر مرحله مهمی در اجتماعی شدن کودک شما است.
یک رابطه قوی و پایدار از طریق رابطه های دائمی ایجاد می شود، پس همسرتان را تشویق کنید تا حتی در کارهای ابتدایی مربوط به مراقبت از کودک نیز (مانند: عوض کردن پوشک، استحمام کودک و غذا دادن به او) با شما همکاری کند. از او بخواهید که مثلا هنگامی که برای پیاده روی می رود، کودک را با خودش ببرد و وقتی را هم به بازی کردن با او اختصاص دهد. در ابتدا به قدری از کودک فاصله بگیرید که نتواند صدای شما را بشنود یا بوی شما را احساس کند. یک پیشنهاد این است که کارهای مربوط به مراقبت از کودک را بین خود و همسرتان تقسیم کنید تا مثلا همسرتان وظیفه استحمام روزانه یا خواباندن کودک را به عهده بگیرد.
سعی کنید بین کودکتان با دوستان و خانواده تان نیز ارتباط برقرار کنید. هنگامی که فرد دیگری با کودک شما بازی می کند یا حرف می زند، کودک را در بغل بگیرید. سپس کودک را به آن فرد بدهید و همانجا در کنار او بایستید. سپس برای چند لحظه از آنها دور شوید و به سرعت برگردید. این مرحله را چندبار تکرار کرده و در هر بار مدت زمانی را که از کودک دور می شوید طولانی تر کنید.

ماه ۶، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

مهارت کودک شما در تشخیص اشیا کوچک و متحرک بیشتر شده است. در این مرحله او می تواند با دیدن تنها بخشی از یک شی (مثلا اسباب بازی دوست داشتنی اش که از زیر مبل پیدا است) آنرا بشناسد. این مهارت مبنای بازی “قایم باشک” است که شما در چند ماه آینده با او بازی خواهید کرد.
او همچنین می تواند یک شی را در خارج از محدوده دید خود تعقیب کند. در صورتی که شما کودک را در نزدیکی یک شی بر روی میز قرار دهید او به سمت آن خواهد رفت و هنگامی که به آن برسد به سمت شی دوم می رود.

زندگی شما: استفاده از پرستار بچه

استخدام پرستار بچه یک تصمیم مهم است. احتمالا سخت ترین مرحله پیدا کردن و انتخاب فردی است که او را دوست داشته و به او اعتماد داشته باشید، خصوصا اگر در این مرحله نتوانید از اعضای خانواده یا دوستان نزدیکتان کمک بگیرید. پرس و جو از دوستان، همسایگان و دیگر زوجهای جوانی که به تازگی صاحب فرزند شده اند می تواند روش بسیار مناسبی برای پیدا کردن پرستار مورد نظر باشد. در برخی مناطق موسساتی وجود دارند که فعالیت آنها در زمینه استخدام خدمتکار و پرستار سالمند یا کودک است.
یک گزینه دیگر این است که وظیفه نگهداری از کودک خود را با یک زوج دیگر (که آنها هم یک کودک دارند) تقسیم کنید. ممکن است بتوانید گروههای چند نفره تشکیل دهید.
هنگام انتخاب پرستار کودک باید به برخی نکات توجه کنید، از قبیل: سن، تجربه و داشتن اطلاعات در زمینه مراقبتهای عمومی و کمکهای اولیه برای کودکان. برای شروع می توانید از دیگران راهنمایی بخواهید و البته یک مصاحبه کامل هم می تواند به شما کمک کند تا در مورد شخصیت و توانایی های فرد اطلاعات کافی به دست آورید. تعامل و رابطه متقابل پرستار با کودک خود را به دقت ملاحظه کنید. یک نوجوان (که نمی توانید کودک خود را با او تنها بگذارید) می تواند به عنوان “کمک کار مادر” استخدام شود. او می تواند در حالی که شما به کارهای خود یا انجام امور منزل می پردازید، از کودک مراقبت کند. بنابراین مهم است که از قبل مشخص کنید پرستار را برای چه زمانهایی و چه کارهایی می خواهید استخدام کنید.
هنگامی که پرستار مورد نظر خود را انتخاب کردید، بهتر است از او بخواهید تا کمی زودتر بیاید تا مدتی را با هم بگذرانید. اجازه دهید در حالی که شما وسایل کودک را آماده می کنید، او کودک شما را بغل کند. اطلاعات مورد نیاز را هم به او بدهید: شماره تماس با شما و پزشک کودک، شماره و محل اورژانس پزشکی برای مواقع مورد نیاز، راه خروج اضطراری از منزل، محل لوازم کمکهای اولیه و مواد ضروری، اطلاعات مربوط به سلامت کودک و اجازه استفاده یا انجام امور درمانی (برای زمانی که شما در دسترس نباشید). برای دستمزد، بهتر است با والدین دیگری که در منطقه شما زندگی می کنند نیز مشورت کنید تا از نرخ معمول آن اطلاع پیدا کنید.

ماه ۶، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این مرحله کودک شما دنیا را تقریبا آنگونه که شما می بینید و می شنوید، می بیند و می شنود. مهارتهای ارتباطی او به سرعت رشد می کنند که می توانید اثر آن را در جیغ و فریادهای او، صداهای نامفهوم او (که شبیه صدایی است که هنگام تولید و حرکت حباب در آب ایجاد می شود) و تغییر تن صدای او (مثل آن چیزی که در اپرا می شنوید) ببینید. این صداها می توانند نظر یا پاسخ او را (از قبیل خوشحالی، علاقه یا حتی رضایت) به موارد مختلف یا وقتی که مشکلاتش حل می شوند (مثل تعویض پوشک و…) نشان دهند.
در این سن حدود نیمی از کودکان صداهای نامفهومی را با تکرار کلمات یک بخشی (مانند: “با”، “ما”، “دا” یا ترکیبات دیگر از یک حرف صدا دار با یک حرف بی صدا) ایجاد می کنند. حتی برخی از کودکان قادر هستند تا یک یا دو بخش دیگر نیز به این کلمات اضافه کرده و در نتیجه صداهای پیچیده تری را تولید کنند.
شما می توانید با درآوردن همین صداها یا بازی کردن با کودک (مثلا تقلید صدای گوسفند: “بـع” یا صدای بز: “مـع”) کودک را تشویق کنید. یا وقتی صدایی را از او شنیدید که نتوانستید مفهوم آن را تشخیص دهید، کافی است یک جواب به کودک بدهید تا صحبت شما ادامه پیدا کرده باشد؛ مثلا بگویید: «آره! این یه ماشینه؛ چقدر هم رنگ قرمزش بامزه است»! کودک شما نیز از این کار استقبال خواهد کرد و به صحبت کردن ادامه می دهد.

زندگی شما: کنار آمدن با مشکل کمبود خواب

هنگامی که کم خوابی به مشکل دائمی زندگی تبدیل می شود به سختی می توان در طول روز به کار پرداخت. همکاران شما که با بچه سر و کله نمی زنند، نمی توانند بفهمند که مشکل شما چیست. شما سه راه حل اصلی دارید:
۱- افزایش خواب کودک: در این سن اکثر کودکان می توانند که تمام طول شب را بخوابند. در صورتی که کودک شما قادر به این کار نیست از روشهای مربوط به آماده کردن کودک برای خواب استفاده کنید. می توانید مقاله های مربوط به خواب کودک را نیز مطالعه کنید تا از برخی ایده های این مقالات استفاده کنید.
۲- افزایش خواب خودتان: می توانید از روشهای زیر استفاده کنید:
– در صورتی که می توانید، در زمان استراحت سر کار یک چرت مختصر بزنید. (ممکن است حتی نتوانید راجع به این گزینه فکر کنید؛ پس موارد دیگر را امتحان کنید.)
– حجم کارهای خانه را کمتر کرده یا برخی از آنها را به دیگران محول کنید تا بتوانید کمی استراحت کنید.
– شب زودتر بخوابید و مسوولیت خواباندن کودک را بر عهده همسر خود بگذارید.
– یک برنامه منظم برای خواب و بیداری خود طراحی و اجرا کنید. سعی کنید هر روز در زمان مشخصی بخوابید و از خواب بیدار شوید.
۳- افزایش کیفیت خواب در هنگام استراحت: می توانید از روشهای زیر برای یک خواب بهتر استفاده کنید:
– اگر برای به خواب رفتن با مشکل مواجه هستید با پزشک خود در مورد داروهای گیاهی و یا داروهای خواب آوری که بدون نسخه در داروخانه ها فروخته می شوند مشورت کنید. در برخی موارد کافی است تا برای چند شب از برخی از این داروها استفاده کنید تا ساعت بیولوژیک بدن شما به حالت طبیعی بازگردد.
– اتاق خواب خود را برای خواب آماده کنید. مسائل و ابزارهای مربوط به شغل خود را از روی تخت بردارید (بهتر است که آنها را از اتاق خارج کنید). اطمینان حاصل کنید که تشک شما نرم و راحت است (اگر ۸ یا ۱۰ سال از عمر آن گذشته است بهتر است یک تشک نرمتر و جدیدتر بخرید). نور، دما و صدای اتاق را در حد مطلوب تنظیم کنید. در حالت کلی هر چقدر اتاق شما تاریکتر، خنکتر و ساکت تر باشد برای خواب بهتر است. تلویزیون را از اتاق خواب بیرون برده و رادیو را خاموش کنید.
– قبل از زمان خواب کمی استراحت کنید تا سریعتر به خواب رفته و خواب بهتری داشته باشید. نوشیدن شیر گرم، تمرین یوگا، تمرینهای کششی، تنفس عمیق و ماساژ می توانند موجب شوند که راحت تر به خواب بروید.
– کلا از خودتان مراقبت کنید. از وعده های غذایی مغذی و خوراکیهای سبک استفاده کنید، از مصرف چای و قهوه بعد از غروب خودداری کنید و مرتب به ورزش بپردازید. سخت ترین یا خسته کننده ترین کار خود را در اوائل روز انجام دهید و در بقیه طول روز به خودتان سخت نگیرید.

ماه ۶، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

هنگامی که فعالیت کودک شما بیشتر می شود پوشیدن لباسهای راحتی برایش بهتر خواهد بود. لباسهای نرم را برای او انتخاب کنید که با حرکتهای او به این سو و آن سو، روی بدنش خراش و جراحت ایجاد نکنند. لباسهای گشاد کشی و نازک نیز برای کودک شما مناسب هستند، زیرا امکان حرکت را برای او فراهم می آورد.
از استفاده از این لباسها خودداری کنید: لباسهای زبر یا خراش دار؛ لباسهایی که کراوات بلند، دکمه یا پاپیون داشته باشند (برای جلوگیری از خطر خفه کردن کودک)؛ هر چیزی که مانع خواب، چهار دست و پا راه رفتن، بازی یا فعالیتهای دیگر کودک شما شود.

زندگی شما: خوب غذا بخورید

مراقبت از کودک خسته کننده است. خوردن غذای سنگین موجب احساس خواب آلودگی می شود، بنابراین از غذاها و خوراکیهای سبک و مغذی استفاده کنید.
صبحانه را فراموش نکنید: اگر چه هنگامی که عجله داشته باشید، وسوسه می شوید که صبحانه نخورید، اما بدن شما پس از خواب شبانه (یا در برخی اوقات نخوابیدن کامل در یک شب!) به تجدید انرژی نیاز دارد. غذاهای پروتئینی (مانند تخم مرغ) یا کربوهیدراتهایی که به آرامی در بدن به انرژی تبدیل می شوند (مانند نان با ،رد جوی دوسر) می توانند انرژی لازم برای تمام طول صبح را تامین کنند.
به تدریج از هرم غذایی بالا بروید: روزانه حدودا ۲٫۵ فنجان از سبزیجات و ۱٫۵ تا ۲ فنجان از میوه برای خانمهایی که در سن باروری هستند توصیه می شود. سبزیجات خام را در یخچال خود نگهداری کنید. سبزیجات خرد شده را به غذاهایی که تهیه می کنید اضافه کنید. میوه را می توان به صورت خشک شده، یخزده یا کمپوت استفاده کرد که همه این موارد برای شما سالم هستند. می توانید خوراکیهای سالم و خوشمزه ای از میوه تازه یا یخزده، آب میوه یا ماست تهیه کنید.
از هله هوله صرفنظر کنید: چیپس و شکلات در ابتدا به شما انرژی می دهند اما پس از آن موجب می شوند که بیشتر از قبل احساس تنبلی و خستگی کنید. از غذاهای مغذی تر استفاده کنید (مانند سیب زمینی پخته، ذرت بو داده بدون روغن، بادام یا پسته). هله هوله های سالم را در دسترس داشته باشید: میوه خرد یا خشک شده، کشمش، تخمه آفتابگردان یا کدو، آجیل مخلوط، تکه های نارگیل، زیتون و انواع پنیر. می توانید از ترکیب بعضی از این مواد با شیر، میان وعده مناسبی برای خود تهیه کنید.
کربوهیدراتها را با دقت انتخاب کنید: کربوهیدراتها یکی از منابع اصلی تامین انرژی هستند. پس اگر برای کاهش وزن می خواهید مصرف آنها را به کلی قطع کنید، بهتر است در این باره دوباره فکر کنید. مثلا می توانید از ماکارونی (بدون سس چرب) یا شیرینیهای ساده (مانند کراکر یا توک با پنیر) استفاده کنید.
به مقدار لازم آب بنوشید: آب مورد نیاز بدن خود را با نوشیدن مقادیر زیادی مایعات و بخصوص آب، تامین کنید. از آب میوه های ۱۰۰% طبیعی و نوشیدنی های انرژی زا نیز می توانید استفاده کنید، اما به میزان شکر موجود در آنها دقت کنید و توجه داشته باشید که نوشیدنی های کافئین دار می توانند موجب از دست رفتن آب بدن شما شوند.

ماه ۷، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

ممکن است کودک شما استفاده از یکی از دستهایش را برای مدتی به دست دیگرش ترجیح دهد و بالعکس؛ اما شما نمی توانید دقیقا تشخیص دهید که او چپ دست خواهد بود یا راست دست. این مساله در ۲ تا ۳ سالگی مشخص می شود.
سعی نکنید بر انتخاب دست توسط کودکتان تاثیر بگذارید. راست دست یا چپ دست بودن قبل از تولد مشخص شده است! مثلا در صورتی که او واقعا چپ دست باشد، اگر او را به استفاده از دست راست وادار کنید ممکن است موجب گیج شدن او شود و مشکلاتی در زمینه تنظیم رابطه دست با چشم، میزان سرعت عمل و چابکی او و همچنین افتضاح شدن دست خطش در آینده پیش بیاید!

زندگی شما: مقایسه کردن کودکتان با سایر کودکان

تقریبا همه پدر و مادرها گاهی اوقات به بچه های دوستان و آشنایان یا بچه هایی که در کوچه و خیابان می بییند نگاهی می اندازند و کودک خود را با آنها مقایسه می کنند. هنگامی که می شنوید که پیشرفت یک کودک در زمینه ای خاص بیشتر از کودک شما است، طبیعی است که نگران شوید که آیا کودک شما سالم است یا نه؟
البته این بدان معنا نیست که این طرز فکر کاملا سودمند است. هر کودکی با سرعت خاص خودش رشد می کند. بویژه در حدود ۶ ماهگی کودکان در زمینه توانایی های فیزیکی و همچنین تکلم با یکدیگر تفاوت زیادی دارند.
اگر درباره کودک خود و رشد او نگران هستید بهتر است به جای اینکه او را با کودکان دیگر مقایسه کنید درباره رشد طبیعی کودک اطلاعاتی به دست آورید. حتی در این صورت هم نمودارهای مربوط به زمان بروز وقایع خاص (مثلا زمان شروع به صحبت یا زمان راه رفتن) تنها یک راهنمای کلی هستند. ممکن است وضعیت کودک شما با این نمودار هم کاملا تطابق نداشته باشد و علت آن می تواند این باشد که کودک بر افزایش یک مهارت خاص تمرکز کرده است و یا اینکه صرفا به زمان بیشتری نیاز دارد. تاخیر یادگیری فقط در یک زمینه خاص دلیلی برای بروز “تاخیر رشد” نیست. پس خیالتان راحت باشد! اما به غریزه خود اعتماد کنید: در صورتی که هنوز هم نگران هستید حتما با پزشک کودکتان مشورت کنید.

ماه ۷، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

به زودی کودکتان به شما خواهد فهماند که برای غذا خوردن با دست آماده شده است. نشانه این امر می تواند آن باشد که قاشقی را که با آن به او غذا می دهید از شما بگیرد، یا غذا را با دست از بشقاب شما بیرون بریزد. چهار یا پنج لقمه کوچک از غذا را بر روی صندلی او یا یک بشقاب نشکن قرار دهید. برای کاهش احتمال خفه شدن، غذا را در حالی به کودک بدهید که به صورت عمودی و صاف بر روی صندلی نشسته باشد. از غذا دادن به او در حالی که به صورت خمیده در صندلی ایمنی خود در ماشین یا در کالسکه قرار گرفته است خودداری کنید.
ممکن است کودک شما اشتهای خوبی داشته باشد اما هنوز دندان ندارد؛ پس از غذاهایی شروع کنید که بتواند با لثه بجود و یا به راحتی در دهانش حل شوند. در آینده و با رشد کودک می توانید لقمه هایی از بعضی غذاهایی را که خودتان می خورید به او بدهید.

زندگی شما: اختصاص دادن مدتی از وقت به خودتان

اکثر مادران کمترین توجه را به خودشان می کنند. مراقبت از کودک، انجام شغل، تامین نیازهای همسر و خانه داری در اولویتهای اول قرار دارند. اما شما باید به خودتان نیز اهمیت بدهید زیرا در غیر این صورت ادامه زندگی برایتان مشکلتر خواهد شد. این کار مانند آن است که بخواهید یک ماشین را بدون بنزین برانید.
از آنجایی که شما نمی توانید چند ساعت به ۲۴ ساعت شبانه روز اضافه کنید، پس همین ساعتهایی را که در اختیار دارید به طور صحیح به کارهای مختلف اختصاص دهید. ابتدا از خودتان بپرسید که از چه کارهایی می توانید صرفنظر کنید. به عنوان مثال آیا کارهای داوطلبانه ای وجود دارند که بتوانید کنار بگذارید؟ یک راه دیگر برای استفاده بهتر از زمان، آن است که برای همه دقایق برنامه ریزی کرده و سعی کنید در هر کار چند دقیقه صرفه جویی کنید! دفعات پخت غذا در طول هفته را کمتر کنید، اما در هر دفعه مقدار بیشتری غذا بپزید و قسمتی از غذا را برای وعده بعد در یخچال یا برای هفته بعد در فریزر نگهداری کنید. می توانید گاهی اوقات از غذاهای آماده که از فروشگاه می خرید استفاده کنید. در صورتی که وضعیت تمیزی و مرتبی خانه همانند گذشته نیست، نگران نشوید. در صورت نیاز از دیگران تقاضای کمک کنید یا در صورتی که آنها پیشنهاد کمک دادند پیشنهاد آنها را بپذیرید.
کارهای گروهی نیز می تواند بخشی از فشار بر روی شما را کاهش دهد. می توانید بخشی از وظیفه مراقبت از کودک را بر عهده دیگران بگذارید.
یک فعالیت خاص را برای خودتان (و فقط خودتان) برنامه ریزی کنید: مثلا یک کلاس ورزشی و یا ناهار خوردن با یکی از دوستان. سپس لیستی از کارهای مورد نیاز یا علاقه خود را (از قبیل مطالعه، خیاطی، گشت و گذار در اینترنت) تنظیم کنید و در هر فرصتی که به دست می آورید یکی از آنها را انجام دهید.
با زوجهای دیگر مشورت کنید تا ببینید آنها چگونه در زمان خود صرفه جویی کرده و زندگی را آسانتر می کنند!

ماه ۷، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این سن کودکان به حیوانات مصنوعی (کوچک یا بزرگ) علاقه نشان می دهند. یکی از این حیوانات ممکن است به محبوبترین اسباب بازی کودک شما تبدیل شود. در این حالت به زودی شما می بینید که این اسباب بازی را بایستی همه جا به دنبال خودتان ببرید و البته معمولا آب دهان کودک شما بر روی آن جاری است! نگران نباشید: یک “شی انتقالی” مانند این می تواند نشانه ای از رشد استقلال شخصی باشد، که کودک شما یاد می گیرد تا خودش را از شما جدا کند و روی پای خودش بایستد؛ البته آهسته آهسته!
هنگامی که می خواهید چیز جدیدی بخرید، اسباب بازیهای نرمی را انتخاب کنید که به خوبی دوخته شده باشند. اسباب بازیهای دیگری که می توانند برای کودک شما مناسب باشند شامل توپ، استوانه های تودرتو، اسباب بازیهایی که فنر دارند و ناگهان بیرون می پرند و همچنین عروسکهای بزرگ هستند.
یکی از راههایی که می توانید بفهمید آیا کودک شما یک اسباب بازی مخصوص و محبوب دارد یا نه، این است که سعی کنید اسباب بازی را از او دور کنید. در این حالت ممکن است ببینید که با دور کردن اسباب بازی، کودک با صدای بلند اعتراض می کند!

زندگی شما: برخورد محترمانه با پدربزرگ و مادربزرگ کودک

والدین شما و همسرتان که به تازگی پدربزرگ و مادربزرگ شده اند حال خوشی دارند! آنها واقعا حال خوشی دارند و البته بعضی مواقع زیاده از حد حال خوشی پیدا می کنند!
در صورتی والدین شما یا همسرتان از نحوه تربیت کودک توسط شما انتقاد کردند، ناخواسته شما را نصیحت کردند یا کار دیگری کردند که بر نوع انتخاب شما جهت تربیت فرزند تاثیر بگذارند، برخورد شدید و تدافعی نکنید. در صورتی که شما از شیوه ای که برای بزرگ کردن کودک خود انتخاب کرده اید مطمئن باشید، راحت تر می توانید با این نظرات ناخواسته برخورد کنید. ممکن است سابقه آنها در بزرگ کردن کودک بیشتر از شما باشد، اما شما و همسرتان والدین این کودک هستید و شاید بهتر باشد که این نکته را به آرامی به آنها تذکر بدهید.
البته تجربه آنها می تواند مفید باشد. در صورتی که نظر شما با آنها متفاوت است، محترمانه از آنها تشکر کنید و به کار خود ادامه دهید.
لوس کردن بچه کار اختصاصی پدربزرگ و مادربزرگ هاست! کودک شما از بغل شدن یا ابراز علاقه آنها اذیت نمی شود به شرط اینکه این کارها با برنامه ای که برای غذا خوردن و خواب او ترتیب داده اید تداخل نداشته باشد. هدیه دادن بیش از حد ممکن است موجب تعجب شما شود، اما پدربزرگ و مادربزرگ کودک به خاطر علاقه و همچنین سخاوت این کار را خواهند کرد. در صورتی که بین آنها و کودک شما ارتباطی وجود دارد این ارتباط می تواند کاملا تحت نظر شما صورت گیرد. در صورتی که واقعا با یک هدیه یا اقدامی مخالف هستید، مخالفت خود را در آغاز با یک جمله مثبت شروع کنید. از آنها به خاطر سخاوتشان تشکر کنید و آنگاه در صورتی که فکر کردید لازم است با مهربانی برایشان توضیح دهید که چه چیزی را برای کودک خود ترجیح می دهید.

ماه ۷، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

ممکن است کودک شما غذا خوردن با دستهای خود را آغاز کرده باشد. هرچند این کار می تواند در ۱۰ ماهگی هم آغاز شود. هنگامی که او به این مرحله برسد شما می توانید از “لیوان مخصوص کودک” استفاده کنید.
یک لیوان که دو دسته و یک لوله (دهانه) داشته باشد به او بدهید. بگذارید کودک تلاش کند تا مایع درون لیوان را بنوشد اما قبل از اینکه کاملا خسته شود دریچه لوله را (که روی لیوان قرار دارد) باز کنید. اگر کودک شما نتوانست مایع را از طریق لوله بمکد، درپوش لیوان را برداشته و بگذارید که مایع را مستقیما از درون لیوان بنوشد. به او یاد بدهید که چگونه سر لیوان را به طرف پایین بیاورد تا مایع به درون دهان او جاری شود.

زندگی شما: به غریزه خود اعتماد کنید

“غریزه مادری” یک حرف کلیشه ای نیست. این غریزه یک ابزار ارزشمند و قوی است که می تواند در بزرگ کردن کودک به شما کمک کند. شما بهتر از هر شخص دیگری کودک خود را می شناسید و بهترین کسی هستید که می تواند زمان تغییر وضعیت کودک را تشخیص دهد.
دکتر بنجامین اسپاک در اولین کتاب معروف خود یعنی “کودک و مراقبت دوران کودکی” در سال ۱۹۴۶ می گوید: «شما باید به خودتان اعتماد کنید. شما بیشتر از آنچه فکر می کنید می دانید». اگر احساس می کنید که چیزی برای سلامتی، رشد یا راحتی کودک شما مناسب نیست فورا با این احساس خود مبارزه نکنید. در بسیاری از موارد یکی از والدین توانسته است بسیار زودتر از تیم پزشکی نشانه های اولیه یک مشکل را در کودک تشخیص دهد؛ مانند آغاز یک بیماری (حتی پیش از بروز تب) یا یک عارضه که تشخیص داده نشده ولی موجب بروز تغییرات رفتاری یا تاخیر رشد کودک می شود.
پس شما باید چکار کنید؟ به غریزه خود توجه کنید. مشاهدات خود را در مورد کودک بنویسید. در مورد مشورت با پزشک کودک شک نکنید. اگر هنوز هم قانع نشده اید به بررسی خود ادامه دهید تا یک جواب قانع کننده پیدا کنید.
اگر اشتباه کرده بودید یا به بروز یک مشکل مشکوک بودید در حالی که هیچ مشکلی در میان نبود نگران نشوید. هر کسی اشتباه می کند. با تشخیص احساسات غریزی و یادگیری از طریق تجربه، بتدریج یاد خواهید گرفت که بهترین راه برخورد با کودک چگونه است.

ماه ۸، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این مرحله ممکن است هنوز به کودک خود بگوئید که “تلفن اسباب بازی نیست”، “جغجغه ات را به این طرف و آن طرف پرتاب نکن” و “موهای خواهرت را نکش”! در این سن کودک ممکن است بخواهد اقتدار شما را با سرپیچی از دستورهای ساده امتحان کند. او نافرمان، لجباز یا خودسر نیست، فقط کنجکاو است. در این سن هرگز به کودک خود این برچسب ها را نسبت ندهید.
به خاطر داشته باشید که کودک فقط چیزهایی را به خاطر می آورد که چند لحظه پیش به او گفته اید. در این سن بهترین کار این است که فقط بگویید: “نه” و سپس او را از انجام کارش منصرف کنید.

زندگی شما: شرایط خوبی برای خودتان فراهم کنید

پذیرفتن مسوولیت یک کوچولو برای ۲۴ ساعت شبانه روز و هفت روز هفته، یا از سر کار سراسیمه به سراغ کودک رفتن و بالعکس می تواند سرسام آور باشد. این چند نکته را طی اولین سال زندگی با کودک خود به خاطر داشته باشید:
سلامتی خود را حفظ کنید: چه اضافه وزن دوران حاملگی را کاهش داده باشید یا نه، بایستی به اندازه کافی غذا بخورید. از کافئین و الکل بپرهیزید؛ اثر محرک و آرام بخش آنها موقتی است و پس از آن موجب می شود که احساس ناخوشایندتری داشته باشید. یک برنامه ورزشی متعادل را چند بار در هفته پیگیری کنید. این برنامه می تواند صرفا به پارک کردن ماشین در محلی دورتر از محل کار و پیاده روی تا محل کار خلاصه شود. به اندازه کافی بخوابید و در صورت امکان گاهی اوقات کمی چرت بزنید. دستهای خود را مرتب بشویید تا از سرماخوردگی جلوگیری کنید، خصوصا اگر کودک شما تماس زیادی با سایر کودکان دارد.
از خانه بیرون بروید: با پیاده روی یا کمی گلکاری یا باغبانی از هوای تازه لذت ببرید. کودک شما هنوز کوچک است و می توانید او را به همراه خود به این طرف و آن طرف ببرید؛ پس تا به راه نیفتاده است قدر این موقعیت را بدانید! گاهی اوقات را هم صرفا به خودتان (بدون کودک دلبندتان) اختصاص دهید؛ با همسر یا یکی از دوستانتان به گردش بروید یا یک کار دیگر را که دوست دارید اما مدتی است به آن نپرداخته اید انجام دهید.
به خودتان حال بدهید(!): برای ماساژ، آرایش و پیرایش صورت، مانیکور یا هر چیز دیگری که فکر می کنید به شما احساس بهتر بودن می دهد، کمی پول خرج کنید. یک حمام طولانی و دلچسب هم می تواند بسیار عالی باشد.
تمرکز کنید: از یوگا، حرکات کششی، تنفس عمیق یا دیگر تمرینهای مربوط به تمدد اعصاب استفاده کنید.

ماه ۸، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

“دندان در آوردن کودک” بین ۳ تا ۱۲ ماهگی آغاز می شود اما اولین دندانها در اکثر کودکان در فاصله ۴ تا ۷ ماهگی بیرون می زنند؛ و معمولا اولین دندانها دو دندان جلویی در آرواره پایین هستند. در صورتی که بین دو دندان او فاصله وجود دارد نگران نشوید. دندانها معمولا با زوایای مختلف از لثه خارج می شوند و فاصله بین آنها در سن ۳ سالگی (که همه ۲۰ دندان شیری در می آیند) از بین خواهد رفت.
هنگامی که مرحله دندان درآوردن آغاز می شود، از آنجا که کودک می خواهد به این “چیزهای جدید” که در دهانش درآمده اند عادت کند، آب دهان او بیشتر سرازیر شده و صداهای جدیدی از خودش درخواهد آورد.

زندگی شما: گاهی اوقات از کودک خود دور شوید

ممکن است موارد زیادی پیش بیاید که مادر یک کودک ۷ ماهه تا کنون یک پرستار بچه استخدام نکرده یا مدت زمانی را دور از کودک خود نگذارنده باشد. این کار ممکن است دلایل متعددی داشته باشد: مثلا کودک دچار بیماری شده باشد یا مادر نتواند کسی را برای مراقبت از کودک پیدا کند. مادرانی که شاغل هستند ممکن است به هیچ وجه مایل نباشند که وقت آزاد خود را دور از کودکشان بگذرانند. و البته کودکان ۷ ماهه ممکن است آنقدر بامزه و دوست داشتنی باشند که نتوان از آنها دور شد!
همانگونه که قبلا اشاره شد بنا به دلایلی بهتر است شما هر از چند گاهی از کودک خود دور شوید: به خاطر او یا به خاطر خودتان. این جدایی های کوتاه مدت به او کمک می کند تا رابطه خود را با افراد دیگر تنظیم کند و اجتماعی تر شود و حتی می تواند او را در برابر “اضطراب جدایی” بیمه کند.
لازم نیست که برای مدت زمان طولانی او را ترک کنید. یک ساعت خروج از منزل، دیدن یک فیلم یا هر جدایی کوتاه مدت در زمانی که کودک بیدار است و می فهمد که شما در کنار او حضور ندارید کافی است. این کار برای شما هم خوب است: شما هم می فهمید که اگر از کودک خود دور شوید آسمان به زمین نمی آید!

ماه ۸، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این مرحله احساسات کودک شما واضح تر شده است. او ممکن است افراد آشنا را ببوسد و اگر تشویق شود این کار را تکرار خواهد کرد.
در چند ماه آینده کودک شما خواهد توانست خلق و خوهای مختلف (عصبانیت، شادی و…) را تشخیص داده و تقلید کند و ممکن است اولین نشانه های همدلی (ابراز شادمانی متقابل یا ابراز همدردی) را از خود بروز دهد. مثلا اگر صدای گریه کسی را بشنود ممکن است خودش هم گریه کردن را آغاز کند. هرچند کودک شما در ابتدای راه فهم و درک احساساتش است اما از شما تقلید خواهد کرد. در ماهها و سالهای آینده کودک شما دقیقا همان رفتاری را خواهد داشت که شما با دیگران و بخصوص با خود او دارید.

زندگی شما: انجام کارهای مختلف را آسانتر کنید

هر کسی یک راه میانبر خاص را ترجیح می دهد. در اینجا چند راه برای ساده تر کردن زندگی پیشنهاد می کنیم:
غذای خود را پیشاپیش آماده کنید: برخی والدین ترجیح می دهند که غذای کودک، خوراکیهای ساده و چند وعده غذای خانواده را پیشاپیش آماده کرده و سپس در موقع نیاز از این ذخیره استفاده کنند. می توانید در هر وعده که امکان دارد مقداری بیش از نیاز آن وعده غذا تهیه کنید تا برای یک روز در یخچال یا برای روزهای بعد در فریزر نگهداری کنید.
لوازم و مواد را منظم کنید: هر چیزی را که بطور روزانه یا هفتگی استفاده می کنید، در یک مکان خاص قرار دهید تا در زمان نیاز بتوانید آن را به راحتی پیدا کنید. بهتر است در هر جا تعدادی پوشک یا پستانک قرار دهید؛ مثلا اگر در یک خانه بزرگ یا چند طبقه زندگی می کنید، یا خانه اقوامی که بطور هفتگی سر می زنید. همواره تعدادی پوشک به صورت ذخیره نگهداری کنید تا در زمان لازم با مشکل مواجه نشوید. وسایل استحمام و تغذیه کودک خود را در جعبه های پلاستیکی و در مکانهای مشخص قرار دهید تا در زمان نیاز بتوانید آنها را به راحتی پیدا کنید.
کودک را در فعالیتهای خودتان شرکت دهید: شما می توانید به همراه کودک خود یک دوش دونفره بگیرید که هم تفریح بامزه ای خواهد بود و هم در وقت شما صرفه جویی خواهد شد. می توانید برخی از امور منزل را به صورت بازی انجام دهید: تا کردن لباسهای شسته شده (کودک شما دوست دارد که در میان لباسها بازی کند) یا منظم کردن اتاق کودک. در این صورت می توانید همزمان کارهای خود را انجام دهید، از کودک مراقبت کنید، تفریح کرده و در وقت خود نیز صرفه جویی کنید.

ماه ۸، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

کودک شما آرام آرام می تواند حرکت کند و البته زمین خوردن هم بخش لاینفکی از این فعالیت کودک است. هرچند این زمین خوردنها ممکن است برای چند لحظه شما را واقعا بترساند، اما سعی کنید از تلاش کودک برای کشف محیط اطراف و محدودیتهایش لذت ببرید.
هر چند شما میل دارید که از کودک خود مراقبت کامل به عمل آورید، اما با خودداری از این میل، به او اجازه دهید که رشد کند و روی پای خودش بایستد. با این حال سعی کنید که محیط خانه را برای کودک خود “امن” کنید. یک راه مناسب آن است که خودتان را جای او بگذارید تا بتوانید محلهای خطرناک را پیدا کنید. مثلا محل نگهداری اشیا شکننده را محکم کنید تا از سقوط و شکستن آنها جلوگیری شود و مبلمانهایی را که چندان جلوی حرکت کودک را نمی گیرند در اتاقها نگه دارید.

زندگی شما: زمانی برای شما و همسرتان

بسیاری از والدینی که به تازگی صاحب فرزند شده اند می گویند: هنگامی که مدتی از تولد کودک گذشته و هیجان اولیه ورود کودک به زندگی از بین می رود والدین می فهمند که از یکدیگر دور شده اند و احساس نزدیکی که به یکدیگر داشتند از بین رفته است. بچه دار شدن را می توان زلزله ای در زندگی یک زوج دانست. از آنجا که سختیها و وظایف تنظیم زندگی جدید اغلب بر دوش یکی از زوجین (عموما: مادر) قرار می گیرد احساس جدایی از همسر می تواند به سادگی ایجاد شود.
اعتراف به بروز این احساسات (در ابتدا اعتراف نزد خود و سپس ابراز آن به همسر) اولین قدم برای حل مساله است. به او بگویید که چه مقدار وقت و توجه برای کودک خود صرف کرده اید (که در نتیجه همسر شما ممکن است فکر کند که تنها مانده است) و به او بگویید که چقدر به او علاقه دارید و از دوری او ناراحتید. در صورتی که شما و همسرتان (هر دو) این احساس را داشته باشید جای نگرانی نیست زیرا می توانید مشکل را حل کنید.
برنامه ای بریزید که زمان بیشتری را با هم بگذرانید. ببینید که به چه کارهای مشترکی علاقه بیشتری دارید و آن کارها را در اولویتهای اول خود قرار دهید. برای مدت زمانی که می خواهید با هم بگذرانید برنامه مشخصی تدارک ببینید. این برنامه می تواند به صورت هفتگی، شبانه یا شرکت در مراسم خاص یا مذهبی باشد. یک رمز خاص بین خود بگذارید تا هنگامی که صحبتهای یکی از شما زیاده از حد به کودک یا کارهای روزمره مربوط شد طرف دیگر با یادآوری آن رمز موضوع صحبت را عوض کند.
اکنون که کودک شما بزرگتر شده است می توانید برنامه جدیدی را برای تقسیم کارها (مراقبت از کودک و انجام امور منزل) تهیه کنید. این کار نه تنها از فشار کار بر روی شما کم خواهد کرد، بلکه موجب خواهد شد تا شما و همسرتان بتوانید زمان بیشتری را در کنار یکدیگر به تفریح بگذرانید. همچنین این مزیت را هم خواهد داشت که شما و همسرتان به صورت یک تیم دونفره کار خواهید کرد.

ماه ۹، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

کودک شما در این سن سعی می کند با تکان دادن، ضربه زدن، رها کردن یا پرتاب کردن اشیا آنها را بهتر بشناسد؛ و پس از آن اشیا را به طرف دهانش می برد تا آنها را بهتر امتحان کند! او به تدریج می فهمد که شما از اشیا “استفاده” می کنید ( مثلا با شانه موهای او را مرتب می کنید)؛ در نتیجه اگر تعداد زیادی از چیزهایی را که او بتواند به آنها ضربه بزند، آنها را به این طرف و آن طرف بتاباند، تکان دهد، رها کند یا باز کند، در اطراف او قرار دهید برای او بسیار جذاب خواهد بود.
همچنین کودک شما از اسباب بازیهایی که کاربردهای خاصی داشته باشند (مثلا تلفن) خوشش می آید. اگر خود او نمی تواند گوشی تلفن را نزدیک گوشش نگه دارد شما برای او این کار را بکنید و وانمود کنید که در حال صحبت با تلفن هستید. در چند ماه آینده او استفاده صحیح از اشیا مختلف را یاد خواهد گرفت: موهایش را شانه خواهد کرد، از فنجان چای یا شیر خواهد نوشید و با تلفن اسباب بازی اش حرف خواهد زد!

زندگی شما: کنار آمدن با “اضطراب جدایی”

در صورتی که شما مراقبت از کودک خود را به دیگران سپرده و برای مدتی از او دور شوید، کودک شما به طور طبیعی نشانه های “اضطراب چدایی” را از خود بروز می دهد. در واقع این مطلب بیانگر رشد طبیعی و سالم او است. البته دانستن این مطلب موجب نمی شود که از اضطراب کودک خود ناراحت نشوید.
روشهای زیر می توانند به شما کمک کنند تا بر این اضطراب غلبه کنید:
– یک خداحافظی گرم (اما واقعی) با او بکنید. نگذارید که گریه کودک موجب احساساتی شدن یا تبدیل یک خداحافظی ساده به یک وداع غم انگیز شود.
– هنگامی که با او خداحافظی کردید واقعا برای مدتی از او دور شوید. در صورتی که کودک با مشکل جدی مواجه نشده است، تسلیم میل درونی خود برای برگشتن نزد کودک نشوید. در صورتی که پیش او برگردید کار برای هر دوی شما مشکلتر خواهد شد.
– هنگامی که به مقصد رسیدید به منزل خود زنگ زده و تلفنی با او صحبت کنید. برای این که فکرتان آرام شود با کسی که از او مراقبت می کند صحبت کنید تا مطمئن شوید که کودک در شرایط مناسبی قرار دارد. به ندرت پیش می اید که او پس از خروج شما از منزل گریه را متوقف کرده و به کار دیگری مشغول شود.
– پس از اینکه به نزد کودک خود برگشتید مدتی از وقت خود را فقط به او اختصاص دهید تا پیوند بین شما مجددا برقرار شود.
– به غریزه خود اعتماد کنید. آیا هنگامی که همسر شما کودک را ترک می کند کودک همین واکنشها را نشان می دهد؟ در صورتی که پاسخ این سوال منفی است می توانید از همسر خود بخواهید که به جای شما از کودک دور شود. آیا هنگامی که به نزد کودک بر می گردید او ناراحت و گرفته است؟ این احتمال وجود دارد که کودک شما و پرستار یا مراقب او با هم خوب کنار نیایند.

ماه ۹، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

بینایی کودک شما (که قبلا در بهترین حالت برابر ۲۰ از ۴۰ بود) اکنون از لحاظ روشنی (شفافیت) و فاصله دید مشابه یک فرد بزرگسال است. با اینکه هنوز هم دید کودک شما در فواصل کوتاه بسیار بهتر است، دید او برای فواصل نسبتا دور نیز به قدری رشد کرده است که می تواند افراد و اشیا را در اطراف اتاق تشخیص دهد. او ممکن است یک اسباب بازی را در گوشه دیگر اتاق ببیند و به سمت آن حرکت کند. همچنین رنگ چشمان کودک شما به رنگ نهایی بسیار نزدیک شده، هر چند ممکن است در آینده باز هم اندکی تغییر کند.

زندگی شما: هنگامی که مراقبت از کودک سخت می شود

استفاده از “وقفه” یا “time-out” یک تکنیک انضباطی ساده برای والدینی است که کودک آنها قدری بزرگ شده است. پدر یا مادر می توانند با استفاده از این روش (و کاهش فشاری که بر آنها وارد می شود) رفتار خود را اصلاح کنند.
خصوصا هنگامی که کودک به راه می افتد گاهی اوقات تحمل کردن می تواند بسیار دشوار باشد. هنگامی که احساس می کنید واقعا در برابر کودک درمانده شده اید، کمی مکث کنید تا به حالت طبیعی برگردید.
هنگامی که احساس می کنید خیلی خسته اید کودک را برای مدتی در محوطه بازی اش قرار دهید. همچنین اگر کودک شما سالم است اما بدون دلیل به طور دائم به گریه ادامه می دهد، می توانید از این روش استفاده کنید؛ در این حالت تا زمانی که شما بتوانید کنترل خودتان را مجددا به دست آورید، مطمئن هستید که کودک شما در محل امنی قرار دارد. اگر او ناگهان در شب شروع به گریه کرد قبل از اینکه به سراغ او بروید چند دقیقه صبر کنید تا کاملا بر خودتان مسلط شوید. روشهای دیگری نیز برای اینکه در مواجهه با یک اتفاق ناگوار کنترل خود را مجددا به دست آورید وجود دارد: چند نفس عمیق بکشید یا تا ۱۰ بشمارید. همچنین می توانید از برخی روشهایی که در ابتدای تولد کودک نیز استفاده می کردید باز هم استفاده کنید: هنگامی که کودک شما می خوابد شما هم بخوابید. البته از همسر خود نیز بخواهید که در یک برنامه منظم گاهی اوقات مسوولیت نگهداری از کودک را بر عهده بگیرد. البته این برنامه منظم لزوما مربوط به زمانی نیست که نگهداری از کودک سخت می شود، بلکه می تواند دائمی باشد.

ماه ۹، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

ممکن است بخواهید بدانید که آیا هنگامی که کودک شما بتواند بایستد و حرکت کند به کفش نیاز دارد یا نه. بسیاری از متخصصین بیماریهای کودکان و همچنین متخصصین رشد اعتقاد دارند که تا پیش از زمانی که کودک بتواند در خارج از خانه هم راه برود به کفش نیازی ندارد. ممکن است کودک شما در هنگام حرکت پاهای خود را کمی کج بگذارد یا کف پاهایش صاف به نظر برسند؛ این مسائل کاملا طبیعی هستند. در صورتی که کودک شما بدون کفش راه برود عضلات پاهای او تقویت می شوند. همچنین در این حالت احساس کردن بافت و ترکیب چیزی که روی آن راه می رود می تواند به حفظ تعادل او کمک کند.

زندگی شما: به حرکت ادامه دهید

حرکت دادن بدن در واقع منجر به تولید انرژی می شود. در اینجا راهنماییهایی برای انتخاب ورزش مناسب ارائه شده است:
– از خانه بیرون بروید: بخشی از زمانی را که با کودک خود می گذرانید، بطور منظم به پیاده روی، دویدن آرام یا گردش اختصاص دهید. در این حالت از یک کالسکه کودک مخصوص دویدن آرام یا یک کالسکه که چرخهای مناسب داشته باشد استفاده کنید. در این صورت هنگامی که ورزش می کنید می توانید حواس کودک خود را نیز تحریک کرده و به رشد او کمک کنید.
– با کودک خود به یک کلاس مناسب بروید: برخی باشگاههای بدنسازی یا کلاسهای یوگا کلاسهای ویژه ای را نیز برای مادران به همراه کودکان خردسالشان برگزار می کنند. در برخی از مراکز نیز بخش ویژه ای برای نگهداری از کودکان تدارک دیده شده است.
– یک محل برای ورزش در خانه خود ایجاد کنید: برای این کار می توانید در هنگامی که کودک خواب است یا به کار دیگری مشغول است، از تجهیزات “ورزش در منزل” یا نوارهای ویدیویی یا CD استفاده کنید.
– با کودک خود بازی کنید: با همدیگر در اتاق برقصید؛ مطمئن باشید که کودک شما از این کار لذت خواهد برد.
– از استفاده از راههای میان بر خودداری کنید: ماشین خود را کمی دورتر از مقصد پارک کنید تا مجبور شوید که کمی پیاده روی کنید. به جای استفاده از آسانسور یا پله برقی، از پله ها استفاده کنید.

ماه ۹، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

احتمالا در این دوره به دلیل بروز “اضطراب جدایی”، هر مقدار جدایی از کودک برای شما بسیار سخت و ناگوار است. اما احتمالا مسافرت یا این طرف و آن طرف رفتن به همراه کودک نیز دشوارتر خواهد بود. او به محیط اطراف و چهره های آشنا عادت کرده است و از اینکه بتواند اوضاع را پیش بینی کند خوشحال خواهد شد. بنابراین خروج از محیط معمولی اطراف او می تواند احساس امنیت و نظم او را بر هم زند خصوصا هنگامی که با مکانهای ناآشنا یا آدمهای غریبه برخورد کند.
در این سن او نمی تواند مفهوم مسافرت را بفهمد اما متوجه خواهد شد که در یک مکان جدید و ناآشنا قرار می گیرد. در سفر برای کمی بداخلاقی او آماده باشید و سعی کنید چیزهای زیادی برای پرت کردن حواس او از اطراف فراهم کنید: کتابهای عکس دار، اسباب بازیهای صدادار، اسباب بازیهای تودرتو و محبوب ترین چیزی که او برای خودش انتخاب کرده است. به گونه ای برنامه ریزی کنید که او بتواند مدتی از وقت خود را دور از غریبه ها بگذراند تا فشار روحی وارد بر خود را کمتر کند.

زندگی شما: خوراکیهای سالم

تهیه خوراکیهای سالم برای والدینی که وقت کمی دارند و همچنین برای کودکان در حال رشد بسیار مهم است. در اینجا به نکاتی برای تهیه خوراکیهای سالم اشاره می کنیم:
آنها را در دسترس بگذارید: هنگامی که پوشکهای کودک را برای یک مسافرت کوتاه درون شهری یا گردش بیرون شهر آماده می کنید، مقداری خوراکی مغذی را نیز برای خودتان تهیه کرده و در دسترس قرار دهید. همیشه سعی کنید غذاها و خوراکیهای سالم و قابل حمل را در آشپزخانه داشته باشید؛ در این صورت مجبور نخواهید شد که برای خوردن هر وعده غذا مدت زیادی در یک مکان توقف کنید یا کار بدتر اینکه از غذاهای آماده مانند کالباس، همبرگر و انواع سوخاری استفاده کنید!
با خود تنقلات داشته باشید: چند انتخاب مناسب می تواند انواع غلات بو داده (مانند برشتوک)، میوه تازه یا خشک شده، سبزیجات تازه (مانند هویج و کرفس)، ماست، سیب زمینی پخته شده و سسهای طبیعی و سالم باشد. می توانید از مخلوط میوه تازه یا یخزده با شیر نیز به عنوان یک معجون مغذی و مناسب استفاده کنید.
مصرف کافئین را محدود کنید: بهتر است از چای، قهوه و نوشابه های گازدار کمتر استفاده کنید. در صورتی که شما به کودک خود شیر می دهید این مساله مهمتر خواهد بود. مقادیر زیادی آب ساده بنوشید تا آب مورد نیاز برای بدن شما و تولید شیر تامین شود. همچنین می توانید با اضافه کردن قدری آب میوه، لیمو یا پرتقال به آب ساده آن را طعم دار کنید. چای گیاهی داغ یا سرد در رفع خستگی شما اثر زیادی دارد.

ماه ۱۰، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این هفته کودک شما مرحله “یادآوری اطلاعات” را آغاز می کند؛ البته در این سن او فقط برخی اطلاعات خاص (مثلا اینکه اسباب بازی هایش در کجای خانه قرار دارند) را به یاد می آورد. همچنین او قادر خواهد بود که کارهایی را که هفته پیش دیده است تقلید کند.
این مهارتها بدان معنی هستند که او “حافظه نزدیک” دارد یعنی می تواند جزئیات یک تجربه خاص را که در گذشته نزدیک رخ داده است به یاد بیاورد. با این حال او هنوز هم قادر نیست که بسیاری از تجربیاتش را به یاد آورد. حافظه پایدار و درازمدت در سال دوم یا سوم تولد ایجاد خواهند شد، در زمانی که او واقعا قدرت تکلم هم به دست آورده است.

زندگی شما: الگوهای مختلف تربیت فرزند

شیوه هر پدر و مادری برای بزرگ کردن و تربیت فرزند و همچنین مجموعه اولویتهای آنها در این امر ممکن است با دیگران متفاوت باشد. با این حال باز هم خودداری از تذکر دادن به والدین آشنا بسیار سخت خواهد بود اگر ببینید آنها کاری را انجام می دهند که شما هرگز نمی کنید.
به یاد داشته باشید که شیوه بزرگ کردن کودک توسط هر کس به همان فرد اختصاص دارد و ممکن است روشی که برای شما مناسب است برای یک فرد دیگر مناسب نباشد. در ضمن در این باره هم فکر کنید که هنگامی که دیگران از شما انتقاد می کنند چه احساسی به شما دست می دهد؛ مثلا هنگامی که یک فرد غریبه مصرانه از شما می خواهد که کلاه بر سر کودک خود بگذارید؛ یا هنگامی که آشنایان از برنامه شما برای خواب و خوراک کودک انتقاد می کنند. از خودتان بپرسید که آیا گفتن چیزی که خود شما را ناراحت می کند، ارزش گفتن دارد یا نه؟ در اغلب موارد روش یا جواب مطلقا صحیحی وجود ندارد، بلکه مجموعه ای از راه حلها وجود دارند که هر کدام از آنها در شرایطی خاص کاربرد می یابند.
در برخی موارد بهترین راه این است که توافق کنید که با یکدیگر توافق ندارید! از بحث کردن در مواردی که با یکدیگر اختلاف نظر دارید خودداری کنید و در عوض بر نقاط مشترکی که موجب دوستی شما می شوند تمرکز کنید. از سوی دیگر اگر روش تربیتی دوست شما (فرضا از طریق برخورد کودک او با کودک شما) بر فرزند شما تاثیر می گذارد، مثلا فرزند او دائما گاز می گیرد یا بچه های دیگر را کتک می زند، اما دوست شما از این رفتار او صرف نظر می کند، آنگاه بهتر است با یکدیگر صحبت کنید. همچنین در صورتی که احساس می کنید دوست شما کاری می کند که برای فرزندش خطرناک است (او ممکن است در یک مورد به اندازه شما اطلاعات نداشته و یا از پیامدهای خطرناک احتمالی آگاه نباشد) با او صحبت کنید. در مورد نگرانی خود با او صادقانه و صریح صحبت کنید. در همین حال تاکید کنید که این مطلب را به این دلیل به او می گویید که می خواهید دوستان خوبی برای یکدیگر باقی بمانید. در صورتی که او به حرف شما توجه نکرد این شما هستید که باید تصمیم بگیرید چه کاری برای شما و کودکتان بهتر است.

ماه ۱۰، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

سیل کلماتی که کودک شما از ابتدای تولد تا کنون به طور مرتب شنیده، آهسته آهسته توان فهم زبان مادری را در او ایجاد می کند و هرچند توان او در درک کلمات نسبتا در حال رشد است اما هنوز توان استفاده از آنها را ندارد. صداهای نامفهوم و بی معنی او به تدریج به صداهایی با معنی تر تبدیل می شوند و شما به تدریج خواهید توانست کلمات، عبارات و حتی جملاتی صحیح و واقعی از او بشنوید. کودک شما گمان می کند که واقعا دارد حرف می زند، پس در این صورت بهتر است به او پاسخ بدهید!
با این حال هنوز هم کودک شما مطالب زیادی را از صحبتها و کلمات شما می فهمد. او می تواند بفهمد که چه زمانی شما را خوشحال کرده است. پس با عبارات خاصی او را تشویق کنید؛ مثلا بگویید: «تو با گفتن این کلمه کار خیلی خوبی کردی». هر چه شما با کودک خود بیشتر حرف بزنید (هنگام آماده کردن شام، رانندگی یا لباس پوشیدن) او هم چیزهای بیشتری درباره مکالمه و صحبت با دیگران یاد خواهد گرفت.

زندگی شما: مشکلات رسیدگی به امور منزل

هنگامی که بی نظمی و کثیفی در خانه به حدی برسد که موجب استرس و نگرانی شما شود یک پیام ساده را در ذهن خود مرور کنید: توقع خود را پایین بیاور! شما نمی توانید امور منزل از قبیل آشپزی، نظافت، لباسشویی و منظم کردن زندگی را همانند دورانی که فرزند نداشته اید انجام دهید؛ خصوصا هنگامی که کودک کوچولوی شما به راه بیفتد و بتواند اسباب بازیهایش را در تمام طول روز این طرف و آن طرف بیندازد!
برای اینکه بخشی از کارهای منزل را انجام داده و احساس بهتری هم داشته باشید بر روی یک سری کارهای خاص و ساده (که توان انجام آنها را دارید) تمرکز کنید. ابتدا به کارهای ضروری برسید و سپس خانه خود را به نحوی سازماندهی کنید که زندگی را برای شما ساده تر و راحت تر کند؛ لوازم مربوط به کودک را در یک محل نگهداری کنید، اسباب بازیهای او را هم در محل مناسب دیگری قرار دهید. در صورت امکان یکبار از یک دوست یا خدمتکار کمک بگیرید که بتوانید همه چیز را در جای جدید و مناسب خود قرار دهید تا کارهای منزل منظم شود؛ پس از آنکه کارها روی غلطک افتاد شما می توانید خودتان به امور منزل رسیدگی کنید. سپس با همسر خود یک برنامه منظم بریزید تا با هم از ریخت و پاش بیش از حد در خانه جلوگیری کنید.
صحبت با دیگر والدین در مورد مشکلاتتان نیز می تواند برایتان مفید باشد. آنها با شما همدردی کرده و ممکن است راهکارهای مفیدی را نیز در اختیار شما بگذارند. یک راه برای پیدا کردن این افراد استفاده از سایتهای اینترنتی مناسب است که والدین در مورد منظم کردن خانه و امور منزل با یکدیگر تبادل نظر می کنند.

ماه ۱۰، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

کودک شما به تدریج در حال بروز دادن شخصیت خاص خودش است. او ممکن است خیلی اجتماعی باشد و به هر کس که می بیند بخندد؛ یا ممکن است کمی خجالتی باشد و هنگامی که افراد غریبه سعی کنند او را دوستانه سرگرم کنند صورت خود را مخفی کند. ممکن است کودک شما جسورانه پیش برود یا اینکه قبل از پذیرفتن دیگران ابتدا موقعیت را به دقت ارزیابی کند. حتی ممکن است شاهد تغییرات سریع اخلاق یا عصبانیتهای ناگهانی او باشید.
او تلاش می کند تا توجه شما را جلب کند و حتی ممکن است هنگامی که شما را در حال حرکت به طرف در منزل می بیند با شما خداحافظی کند. او برای خود تصمیم گیری هم خواهد کرد و ممکن است هنگامی که بخواهید او را در کالسکه یا صندلی کودک در ماشین قرار دهید با شما مخالفت کند.

زندگی شما: رازهای تقویت روحی

شما برای احساس تقویت روحی و شادابی نیازی به برنامه های سنگین و درازمدت ندارید. در اینجا به برخی نکات اشاره می کنیم که با رعایت آنها می توانید انرژی و اشتیاق سابق خود را مجددا به دست آورید.
تمرین یوگا: تمرینهای یوگا معمولا ساده هستند و شما می توانید در هر فرصتی از آنها استفاده کنید. نفس عمیق را فراموش نکنید. در صورتی که یوگا برای شما جذاب نیست، ۱۰ دقیقه از تمرینهای کششی استفاده کنید.
دوش گرفتن: نظرتان راجع به یک دوش صبحگاهی چیست؟ چند شمع روشن کنید یک موسیقی دلنواز بگذارید و از صابونهای خوشبو استفاده کنید.
مطالعه: اگر مدتی از وقت خود را به مطالعه کتاب یا داستانهای مجلات اختصاص دهید علاوه بر استفاده از یک سرگرمی مناسب، ذهن شما نیز فعالیت خود را از سر می گیرد. در صورتی که در هر فرصت مناسب چند صفحه از یک کتاب را مطالعه کنید با اتمام کتاب احساس خواهید کرد که کار مهمی برای خودتان انجام داده اید.
خرید لباس و لوازم آرایش: می توانید فقط به خرید یک دامن اکتفا کنید. به یک سالن آرایش و زیبابی بروید و تغییر رنگ یا اصلاح موهای خود را امتحان کنید.
خرید آنلاین: حتی اگر واقعا قصد خرید نداشته باشید، سر زدن به این فروشگاههای مجازی می تواند جالب باشد.

ماه ۱۰، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

کودک شما به تدریج می تواند معانی برخی کلمات یا عبارات ساده را درک کند، پس لازم است که به حرف زدن با او ادامه دهید. شما می توانید با تکرار صحیح کلماتی که کودک به کار می برد الگوی صحیح صحبت را به او آموزش دهید. مثلا اگر او «بَه بَه» می خواهد به آرامی و با تلفظ صحیح از او بپرسید: «آیا غذا می خواهی»؟ در این مرحله بهتر است از به کار بردن زبان کودکانه خودداری کنید. هرچند این کار می تواند بامزه و جالب باشد، اما تلفظ دقیق و صحیح کلمات برای رشد توانایی شنیداری و صحبت کردن کودک بهتر است.
سعی کنید با کودک خود صحبت کنید زیرا مهارتهای زبانی او را تقویت خواهد کرد. وقتی کودک شما یک جمله را با صداهای نامفهوم ادا کرد اینگونه به او پاسخ دهید: «واقعا؟ جالبه!» احتمالا او لبخند زده و به حرف زدن ادامه خواهد داد.

زندگی شما: از صدمات و آسیبهای ناشی از بغل کردن کودک جلوگیری کنید

با رشد کودک، شما باید وزن نسبتا بیشتری را حمل کنید و در نتیجه احتمال فشار آمدن به بدن شما افزایش می یابد. اما در صورتی که مراقب باشید می توانید خطر بروز درد یا آسیب را کاهش دهید.
– هنگامی که می خواهید کودک خود را بغل کنید زانوهای خود را خم کرده و دولا شوید و کودک را بلند کنید و از خم شدن از کمر خودداری کنید. برای بیرون آوردن کودک از تختخوابش ابتدا در صورت امکان نرده های جانبی تخت را پایین بکشید.
– برای بغل کردن کودک در حالت نشسته، بطور قائم و عمودی بر روی یک صندلی راحت که دسته داشته باشد بنشینید. می توانید از چند بالش برای ایجاد حمایت و نقطه اتکای بیشتر استفاده کنید.
– برای مواقعی که می خواهید کودک را ضمن راه رفتن همراه خود ببرید به دنبال یک آغوش یا کوله مخصوص و مناسب باشید که وزن کودک را به طور متناسب بر روی پشت شما پخش کند و فشار بیش از حد بر گردن یا ستون فقرات شما وارد نکند. به دنبال کوله ای بگردید که نوارهای آن پهن و پف کرده باشند.
– بطور کلی اکنون زمان مناسبی است که کمی عضلات پشت و کمر خود را تقویت کنید. برای این کار می توانید از ورزشها و تمرینهای کششی که مخصوص عضلات پشت طراحی شده اند استفاده کنید.
– اگر احساس کردید که به بدن خود فشار زیادی آورده اید، یک حمام گرم می تواند شما را آرام کند. ماساژ نیز می تواند اثر مشابهی داشته باشد. می توانید از مسکنهای رایج که در داروخانه ها بدون نسخه به فروش می رسند، استفاده کنید تا بتوانید پیش از آماده شدن برای خواب، درد و التهاب عضلات را کاهش دهید.

ماه ۱۱، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این سن کودک شما قادر است که به راحتی بنشیند و حتی ممکن است با تکیه و کمک گرفتن از لوازم خانه چند قدم راه برود یا حتی برای چند لحظه بدون کمک گرفتن از شما یا وسایل اطراف واقعا راه رفته و یا در یک نقطه بایستد. در صورتی که به او کمک کنید تا در موقعیت راه رفتن قرار بگیرد و دست او را بگیرید، می تواند چند قدم راه برود و ممکن است تلاش کند تا در حالی که ایستاده است یک اسباب بازی را از روی زمین بردارد.
اینها اولین قدمهای کودک شما برای رسیدن به استقلال هستند و البته برای شما هم جنبه تمرین و ورزش دارند! در صورتی که کودک شما هنوز به این مرحله نرسیده است به زودی اولین قدمهای خود را تجربه خواهد کرد. اکثر کودکان اولین قدمهای خود را در ۹ تا ۱۲ ماهگی تجربه می کنند و در ۱۴ تا ۱۵ ماهگی قادر خواهند بود که به خوبی راه بروند.

زندگی شما: سنتها و جشنهای خانوادگی

در دوران کودکی شما، خانواده تان در مراسمی مثل نوروز، یلدا یا جشنهای مذهبی چه کارهایی می کردند؟ چگونه جشن تولد می گرفتید؟ آیا وعده های غذای روزانه را با دعا کردن آغاز می کردید؟ برای تابستانها برنامه خاصی داشتید؟ با آغاز زندگی و مخصوصا ورود اولین کودک به کانون خانواده، والدین به این فکر می افتند که در دوران کودکی خود چه مراسمی را تجربه کرده اند و می خواهند چه سنتهایی را در خانواده جدید خود داشته باشند. حتی اگر کودک شما هنوز نمی تواند معنای این آداب و رسوم را درک کند یا به نحو مناسب با آنها برخورد کند تکرار آنها موجب احساس امنیت، پیوند خانوادگی و افتخار خواهد شد.
شما مجبور نیستید که لزوما از سنتها و مراسم خانواده خود یا همسرتان استفاده کنید، خصوصا اگر در مورد برخی مراسم خاص، سنتهای دو خانواده با یکدیگر متفاوت باشند. درباره کارها یا فعالیتهایی که خانواده جدید شما از آنها لذت می برند فکر کنید و این مراسم را بر مبنای آن فعالیتها بنا کنید.
حتی برخی از این سنتها می توانند خیلی مختصر اما دائمی باشند؛ مثل کتاب خواندن پیش از خواب یا رفتن به پیک نیک روزهای جمعه. برخی از آنها نیز ممکن است به وقایع یا جشنهای خاص مربوط شوند. البته در مورد جشنها مراقب باشید؛ ممکن است کودک شما از میزان زیاد فعالیت و همچنین تزیینات خسته شود. پس زمانی را برای استراحت او اختصاص دهید.

ماه ۱۱، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

ممکن است کودک شما بتواند با گرفتن دست شما راه برود؛ یا هنگامی که می خواهید به او لباس بپوشانید با دست یا پا مانع شما شود. در این مرحله او ممکن است بتواند یک لیوان را در دست گرفته و بدون کمک شما از آن آب بنوشد یا یک وعده غذای کامل را بدون کمک شما و با استفاده از دستهای کوچکش بخورد؛ البته برخی از کودکان ممکن است تا چند ماه دیگر نیز قادر به این کار نباشند.
همین که کودک شما توانست به تنهایی مایعات را از لیوان بنوشد باید مراقبت خود را زیادتر کنید زیرا پس از اینکه کودک شما تمام مایع درون لیوان را نوشید ممکن است به جای اینکه لیوان را آرام روی زمین بگذارد آن را محکم روی زمین پرت کند.

زندگی شما: تاثیر کمخوابی بر عملکرد شما

هیچ کسی نمی تواند کمخوابی را تحمل کند و در عین حال عملکرد طبیعی خود را در زندگی حفظ نماید. در اینجا به روش هایی اشاره می کنیم که وقتی بی خوابی امان شما را بریده است! می تواند مفید باشد:
آیا به دلیل بی خوابی شبانه، صبحها نمی توانید بیدار شوید؟ یک زنگ گوشخراش انتخاب کرده و صدای آن را روی بلندترین درجه بگذارید! زمان مناسبی را برای بیدار شدن تنظیم کنید تا اگر کمی هم دیرتر بیدار شدید مشکلی برایتان پیش نیاید.
در طول روز گیج و خواب آلوده هستید؟ یک یا دو لیوان از نوشیدنیهای کافئین دار (چای، قهوه و انواع کولا) را مورد استفاده قرار دهید اما پس از ناهار تنها از نوشیدنهای بدون کافئین یا کم کافئین استفاده کنید. استفاده زیاد منجر به تحریک بیش از حد بدن و در نتیجه بروز مشکل برای خوابیدن می شود. همچنین سعی کنید کارهایی را که به دقت بیشتر نیاز دارد در ابتدای روز که احتمالا ذهنتان فعالتر است انجام دهید.
در وسط روز احساس خستگی و سنگینی می کنید؟ در زمان استراحت نیمروزی به ماشین خود بروید و یک چرت ۱۵ دقیقه ای بزنید. از یکی از دوستانتان بخواهید که با تماس با تلفن همراه شما را بیدار کند. یک گردش کوتاه در بیرون محل کار نیز می توان به شما کمک کند تا انرژی خود را مجددا به دست آورید. اگر باید در یک ملاقات یا جلسه طولانی مدت حضور داشته باشید یک نوشیدنی خنک با خود ببرید تا شما را سرحال نگه دارد.

ماه ۱۱، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این سن کودک شما می تواند دستورات ساده را درک کند اما ممکن است تصمیم بگیرد که امر و نهی شما را آگاهانه نادیده بگیرد. برای اینکه حرفهای شما تاثیر بیشتری داشته باشد از کلمات کمتری استفاده کنید تا فقط محدودیتهای مهم را برای او متذکر شوید.
هر چند ممکن است کودک شما در برخی موارد دستورهایی را که روز قبل به او داده اید به یاد نیاورد، اما از هم اکنون می توانید برخی محدودیتها و مرزها را برای او تعریف کنید و تفاوتهای مهم (از قبیل صحیح و غلط یا ایمن و خطرناک) را به او یاد دهید.

زندگی شما: ایجاد تعادل بین شغل و خانواده

وضعیت و شخصیت شما از زمان به دنیا آمدن کودک تغییر کرده است و ممکن است ندانید که تا چه حد باید وظیفه و زندگی جدید خود را به عنوان یک مادر، با وظیفه شغلی خود که از صبح تا عصر به آن مشغولید مخلوط کنید. پاسخ این سوال تا حد زیادی به نوع شغل و ساختار محل کار شما مربوط می شود. به اطراف خود نگاه کنید تا ببینید که سایر پدر و مادرها چگونه با این مطلب کنار می آیند و از تجربه آنها استفاده کنید. آیا رئیس شما عکسهای خانوادگی اش را به سایر کارکنان نشان می دهد؟ آیا در محل کار شما کارمندان می توانند از سیستم “ساعت کار آزاد” (یعنی ساعت شروع و اتمام کار بر عهده خود آنها باشد اما متعهد شوند که تعداد ساعت مشخصی را به کار بپردازند) استفاده کنند؟
ممکن است لازم باشد که به خاطر کودکتان ساعات کاری خود را محدود کرده و یا مرخصی بگیرید. برای اینکه تشخیص دهید در یک موقعیت خاص کدام یک از دو مورد (کار یا کودک) ارجحیت دارد بهتر است عوامل زیر را در نظر بگیرید: میزان انعطاف پذیری ساعات کاری و شغل شما، تعداد کل ساعاتی که می توانید مرخصی بگیرید و برنامه روزانه نگهداری از کودک. وقتی فرزندتان بیمار می شود، ممکن است ترجیح دهید که تمام وقت با او باشید و از سوی دیگر تمام معاینات پزشکی روتین را در صورت سلامت کودک به همسر یا مراقب وی واگذار کنید. یا ممکن است تصمیم بگیرید که در کلیه مراجعات پزشکی همراه کودک باشید اما به گونه ای برنامه ریزی کنید که این معاینات در ساعت ناهار یا بعد از ساعات کاری صورت گیرد تا مدت زمانی که مرخصی می گیرد به حداقل برسد.
بنابراین به جای فکر کردن به ساعاتی که نمی توانید در محل کارتان حاضر شوید، سعی کنید راهی را برای استفاده بهینه از ساعاتی که سر کار هستید پیدا کنید. برای این کار می توانید لیستی از کارهایی که باید انجام دهید تهیه کنید؛ در این صورت مجبور نخواهید شد تا دیر وقت سر کار بمانید و عمده انرژی خود را در محل کار تلف کنید. در بعضی ادارات این امکان وجود دارد که افراد در ساعت ناهار نیز به کار خود ادامه دهند و در عوض محل کار را زودتر ترک کنند. برنامه کاری خود را به دقت پیگیری کنید و با رئیس خود نیز در این باره صحبت کنید تا بداند که شما می خواهید ضمن تعهد به مسوولیتهای محل کار، بین وظیفه خود به عنوان یک مادر (یا یک پدر) و وظایف شغلی خود تعادل ایجاد کنید.

ماه ۱۱، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این سن کودک شما قادر است تا برخی کلمات یا شبه کلمات را تلفظ کند و همچنین می تواند از این کلمات با توجه به معنای آنها استفاده کند. با ادامه رشد ذهنی و مغزی او، توان وی برای استدلال و صحبت کردن نیز افزایش می یابد.
شما می توانید علاقه کودک به زبان و درک او از مکالمه دوطرفه را با ایفای نقش به عنوان یک شنونده مشتاق و همچنین پاسخ دادن به حرفها یا صداهای نامفهومی که او ایجاد می کند تقویت کنید. برای تقویت مهارتهای حافظه ای او می توانید از بازیهایی نظیر قایم باشک کودکانه (صورتتان را پشت یک پرده یا کتاب پنهان کرده و سپس ناگهان به او نشان بدهید) استفاده کنید.

زندگی شما: عدم توافق بر سر مسائل تربیتی کودک

دقیقا هنگامی که شما زمینه مناسب برای مواردی از قبیل میزان و ساعات خواب کودک یا تعداد اسباب بازیهای او را مشخص کرده اید ممکن است بین شما و همسرتان درباره الگوی مناسب تربیت فرزند اختلاف نظر پیش بیاید.
به یاد داشته باشید که شما و همسرتان شیوه ها و تجارب مختلفی را در زمینه تربیت فرزند در نظر گرفته اید. این مطلب به خودی خود خوب و مناسب است و شما باید به دیدگاههای یکدیگر احترام بگذارید. در صورتی که همسر شما دیدگاه خود را در مورد تربیت فرزند به صورت جدی و قاطعانه ابراز می کند بدین معناست که او نگران رشد و یادگیری کودک است و می خواهد در این فرآیند سهیم باشد. ایده ها و نظرات او دقیقا به اندازه ایده ها و نظرات شما ارزشمند هستند.
در صورتی که شما درباره یک روش یا مورد خاص با یکدیگر توافق ندارید بهتر است که به جای انتقاد بی مورد یا سعی در تخریب دیگری و یا سکوت و خودخوری، آن را با یکدیگر در میان گذاشته و با هم پیرامون آن مورد بحث کنید. در مورد نگرانیهای خود با صراحت صحبت کنید و از خودمحوری و عدم توجه به نظرات همسرتان پرهیز کنید. به او بگویید که می دانید توافق در این باره برای هر دوی شما مهم است؛ برای اینکه یک روش یا برنامه به طور موثر پیاده شود باید مورد توافق طرفین باشد.
بهتر است درباره موردی که با یکدیگر اختلاف نظر دارید تحقیق کنید و یا از کتابها و متخصصین درباره مزایا و معایب آن روش پرس و جو کنید. شما ممکن است به این نتیجه برسید که راه حلهایی بهتر از آنچه هردوی شما به آن فکر کرده اید نیز وجود دارند.

ماه ۱۲، هفته ۱

کودک شما چگونه رشد می کند؟

احتمالا کودک شما از دیدن کتابها و ورق زدن آنها لذت می برد، هرچند ممکن است تمام ورقهای کتاب را (یک به یک) مشاهده نکند. شما می توانید از کتابهای بزرگ و عکسدار یا کتابهای مخصوص کودکان نیز استفاده کنید.
برای اینکه در خواندن کودکتان تنوع ایجاد کرده باشید و همچنین بفهمید که او چه کتابهایی را بیشتر می پسندد او را به کتابخانه محلی یا فروشگاههای کتاب بچه ها ببرید.

زندگی شما: اولین سالگرد تولد کودک خود را جشن بگیرید

شاید این یکسال برای شما سخت گذشته باشد یا هنوز باور نکرده باشید که حدودا یک سال از تولد کودکتان گذشته است اما روز تولد او نزدیک است! یک نکته مهم این است که مسلما کودک شما معنای جشن تولد را نخواهد فهمید حتی اگر شما تلاش کنید تا یک برنامه مفصل و جشن تولد عالی برای او بگیرید. انتظار کودک شما از جشن تولد آن چیزی نیست که شما انتظار دارید؛ هرچند جست و خیز زیاد در آن روز او را خیلی خسته خواهد کرد.
معهذا نمی توان تمایل پدر و مادر را برای جشن گرفتن تولد کودکشان انکار کرد. و اما چند ایده:
یک مهمانی ساده در خانه به راه بیندازید: یک جشن ساده و مختصر با پذیرایی از مهمانها در منزل یا حیاط خانه می تواند مناسب باشد. کودک شما در منزل احساس راحتی بیشتری خواهد کرد و شما نیز برای تزیینات و تهیه غذا و سایر مایحتاج مراسم، کار ساده تری در پیش خواهید داشت. چند کودک دیگر از آشنایان و همسایگان را نیز دعوت کنید.
جشن تولد را به صورت یک مراسم خانوادگی برگزار کنید: شام یا ناهار را برای خویشاوندان نزدیک خود تدارک ببینید. کودک شما از دیدن چهرهای شاد آشنایان خوشحال خواهد شد و اگر شما از این مراسم عکس بگیرید او در آینده می تواند خاطره دائمی از کسانی که او را دوست می داشته اند داشته باشد.
برنامه ای هم برای بیرون از منزل داشته باشید: یکی از پارکها یا شهربازیهای نزدیک محل سکونت خود را در نظر بگیرید و یک پیک نیک مختصر برای افراد فامیل در آنجا برگزار کنید.
به سالن مخصوص بازی کودکان بروید: می توانید مهمانی را در سالن بازی کودکان برگزار کنید. در این صورت بازیهای جذاب و ایمن زیادی برای کودکانی که دعوت می کنید فراهم خواهد بود.
جشن تولد مشترک برگزار کنید: آیا کسی از دوستان شما نیز در همین ایام برای کودکش جشن تولد خواهد گرفت؟ شما می توانید یک مهمانی مشترک برگزار کنید. در صورتی که ارتباط خود را با همکلاسیهای خود (در کلاسهای آمادگی برای زایمان و پس از آن) حفظ کرده باشید یا عضو گروههای اینترنتی مربوط به زوجهایی باشید که به تازگی صاحب فرزند شده اند، می توانید افرادی را برای برگزاری جشن تولد مشترک پیدا کنید. اما حتی در این حالت هم بهتر است که تعداد محدودی مهمان دعوت کنید.
یک خاطره دائمی را ماندگار کنید: یک لباس مخصوص بزرگسالان را به کودک خود بپوشانید و از او عکس بگیرید. آنگاه لباس را برای سالهای بعد هم نگه داشته و هر سال از کودک خود عکس بگیرید تا یک یادگاری بامزه از رشد تدریجی او نگه داشته باشید.

ماه ۱۲، هفته ۲

کودک شما چگونه رشد می کند؟

از آنجایی که اکنون کودک شما تا حدودی پذیرش دارد، زمان مناسبی است که بعضی موارد مهم را به او بیاموزید. بر عباراتی همچون “لطفا” و “متشکرم” تاکید کنید و با تبدیل زمان تمیزکاری و منظم کردن اسباب بازیها به یک بازی، آن را برای او جذاب کنید. با اینکه او ممکن است هنوز هم معنای دقیق کاری را که می کند نفهمد اما به هیچ وجه برای آغاز تعلیم مفهوم “کمک کردن” زود نیست. یک کار را به بخشهایی کوچک تقسیم کنید. در این سن او نیاز دارد که شما همراه او کار کنید.

زندگی شما: کاهش هزینه اقلام غذایی

هرچند ممکن است هزینه خواروبار یک رقم عمده در هزینه ماهیانه شما باشد اما کاهش هزینه ها در این بخش بسیار ساده است، زیرا اقلام زیادی را در خود جای می دهد.
قبل از اینکه تصمیم بگیرید دقیقا می خواهید چه چیزهایی بخرید در مورد “زمان خرید” فکر کنید. سعی کنید در زمانی که همسر شما یا یک فرد دیگر می تواند از کودکتان مراقبت کند به یک سوپرمارکت بروید. در صورتی که مشغولیت کمتری داشته و بتوانید زمان بیشتری صرف کنید امکان مقایسه گزینه های مختلف برای شما بیشتر خواهد شد و می توانید از خرید شتابزده یا بدون برنامه ریزی خودداری کنید.
همچنین بهتر است در مورد “نحوه خرید” خود هم فکر کنید. در صورت امکان از کارتهای تخفیف دار و همچنین یک لیست خرید خاص استفاده کنید. لیستی از غذاهایی که خانواده شما معمولا مصرف می کنند تهیه کنید و هر زمانی که قیمتها پایین تر بود اقدام به خرید کنید.
در مورد “چیزهایی که می خرید” نیز فکر کنید. یک راه مناسب آن است که در صورتی که مصرف خانواده شما زیاد است یا محلی برای ذخیره مواد غذایی دارید، مقدار نسبتا زیادی از مواد غذایی را به صورت یکجا بخرید. در برخی مواقع از جایگزینهای گوشت استفاده کنید که معمولا قیمت پایین تری دارند. مصرف غذاهای آماده را کمتر کنید؛ غذا پختن لزوما به صرف زمان بسیار زیاد نیاز ندارد. راههایی وجود دارد که می توان غذاهای خانواده را سریعتر و آسانتر تهیه کرد.
نهایتا در مورد “محل خرید” نیز فکر کنید. آیا خواروبار فروشی محلی بهترین و ارزان ترین محل برای خرید است؟ خرید از سوپرهای بزرگ می تواند در برخی موارد بهتر باشد. بازار محلی محصولات کشاورزی یا میادین میوه و تره بار نیز ممکن است محل مناسبی برای خرید باشد.

ماه ۱۲، هفته ۳

کودک شما چگونه رشد می کند؟

اگر کودک شما هنوز نمی تواند راه برود به زودی خواهد توانست که اولین قدمهایش را به تنهایی بردارد. در غیر این صورت نگران نشوید. بعضی از کودکان کاملا سالم راه رفتن را در شانزده یا هفده ماهگی آغاز می کنند.
شما می توانید با ایستادن یا زانو زدن در برابر کودک و باز کردن دستهایتان او را به راه رفتن تشویق کنید. یا دستهایش را بگیرید و او را به سمت خود حرکت دهید. اگر او مثل اکثر بچه های دیگر باشد، برای برداشتن اولین گامهای خود دستهایش را به دو طرف باز کرده و از آرنج خم می کند (تا تعادل خود را حفظ کند) پاهایش را به طرف بیرون خم می کند شکمش را جلو می دهد و کفلهایش را نیز (برای حفظ تعادل) عقب نگه می دارد.
مثل همیشه اطمینان حاصل کنید که محیط اطراف کودک شما نرم و ایمن است تا او بتواند با اطمینان خاطر مهارتهای جدیدش را در آن پرورش دهد. راهنمای کلی مربوط به حفاظت از کودک را رعایت کرده و هیچگاه کودک را بدون مراقب نگذارید. دوربین خود را هم آماده نگه دارید!

زندگی شما: مقابله با احساس تزلزل در والدین

تقریبا همه پدر و مادرها در برخی مواقع احساس می کنند که تصمیماتشان صحیح نیست. سعی کنید به غریزه خود اعتماد کنید، اما به یاد داشته باشید که بخش عمده ای از مهارت و اطمینان شما در زمینه تربیت و بزرگ کردن کودک از آموزش و تجربه حاصل می شود. هر کسی ممکن است اشتباه کند؛ ما روش صحیح را به همین طریق یاد می گیریم. هنگامی که در یک مورد مطمئن نیستید از دیگران سوال کنید یا در آن مورد جستجو کنید. با گذشت زمان شما اعتماد به نفس بیشتری درباره شناخت نیازهای کودک و توان پاسخگویی به آنها پیدا خواهید کرد. البته احساس نگرانی ممکن است هیچگاه به طور کامل از بین نرود، اما این احساس هم بخشی از احساسات شما به عنوان پدر یا مادر است!
یک راه خوب برای کاستن از فشار روانی (در مورد اینکه آیا یک مادر یا پدر خوب هستید یا نه) این است که به گروههای پدران یا مادران بپیوندید. در این گروهها افرادی را خواهید دید که نگرانیهایی مشابه با شما دارند. شنیدن و دیدن نگرانیها و اشتباهات دیگران دورنمای مفیدی را به شما نشان خواهد داد. اگر احساس می کنید که آنها والدین کاملی هستند و هیچ مشکلی ندارند تنها به این دلیل است که شما اجازه می دهید شک، دودلی و نگرانی هایتان بر شما غلبه کند. مرتب در جلسات این گروهها حاضر شوید و با آنها به معاشرت بپردازید. وقتی کمی با ایشان صمیمی شوید نهایتا در خواهید یافت که هر پدر و مادری نگرانیها و نقاط ضعفی دارد.

ماه ۱۲، هفته ۴

کودک شما چگونه رشد می کند؟

در این مرحله احتمالا تمرینهای کودک شما از استفاده از ماهیچه های کوچک (او اکنون می تواند از انگشت شست و اشاره برای گرفتن اشیاء استفاده کند) به سمت استفاده از ماهیچه های بزرگتر تغییر خواهد کرد. برخی از کودکان در این سن تمایل دارند که مدت زمانی در حدود ۲ تا ۵ دقیقه را بدون سر و صدا (در سکوت) به فعالیت بپردازند؛ البته احتمالا بازیهای محبوب فرزند شما چندان بی سر و صدا نخواهند بود!
احتمالا هل دادن، پرت کردن و زمین زدن اشیا مختلف برای کودک شما جالب است! او یک اسباب بازی به شما می دهد و یک اسباب بازی دیگر را از شما پس می گیرد؛ و دوست دارد اشیا مختلف را در ظروف مختلف قرار دهد و آنها را دوباره در بیاورد. او می تواند این بازی را با بلوکهای کوچک که درون سطل یا جعبه قرار می دهد انجام دهد یا از بلوکهایی که به همدیگر چفت می شوند و شکلهای مختلف را می سازند استفاده کند. او از صدای بلند ناشی از به هم خوردن این اشیا هم خوشش می آید.

زندگی شما: میانبرهای مفید

در اینجا به چند راهکار تجربه شده اشاره می کنیم که می تواند زندگی را آسانتر کند:
خوراکی و غذاهای آماده کودک را خودتان تهیه کنید: برخی اوقات پس از بازگشت از خواروبار فروشی چند پلاستیک دسته دار را از خوراکیهای مربوط به کودک پر کنید و چند ظرف کوچک نیز از غذاهای لقمه گرفته شده برای کودک آماده کنید تا در زمانی که به غذای فوری نیاز دارید یا می خواهید از منزل خارج شوید با مشکل مواجه نشوید.
ماشین خود را تجهیز کنید: مقداری از خوراکیها و نوشیدنیهای فاسد نشدنی را به همراه پوشک و دیگر لوازم کودک، در اتومبیل بگذارید تا در زمانی که می خواهید از منزل خارج شوید مجبور نباشید برای جمع آوری این اقلام وقت صرف کنید. برخی از مادران یک جعبه پوشک کامل را نیز در ماشین خود نگه می دارند.
از تکنولوژی مدرن استفاده کنید: پرداخت قبضها، عملیات بانکی و هر کار دیگری را که ممکن است بصورت آنلاین انجام دهید.
ظرفها را پیش از شستن مدتی در آب قرار دهید تا به خوبی خیس شوند: ظرفشویی را با آب و کمی مایع ظرفشویی پر کنید و ظروف کثیف، بطریها و دیگر لوازم آشپزی را در آن قرار دهید. پس از مدتی می توانید به سراغ آنها بروید و خواهید دید که شستشوی آنها راحت تر شده است.
با خرید تجهیزات لازم خانه داری را آسان کنید: برای خرید وسایل نظافت و شستشوی منزل پول خرج کنید. ممکن است هزینه این موارد کمی گران باشد اما در وقت و انرژی شما صرفه جویی خواهد شد. با استفاده از یک مجموعه از قفسه ها، سبدها و ظروف مناسب می توانید لوازم خانه را به نحو مناسبی منظم کنید که صدای اضافی چندانی تولید نکنند.

لینک مطلب