خطر سرطان تخمدان کم است اما با سن افزایش می‌یابد. این بیماری بیشتر از سرطانهای دیگر سیستم تولید مثلی باعث مرگ می‌شود.
فاکتورهایی که خطر سرطان تخمدان را افزایش می‌دهد شامل:
نازایی – غذای پرچرب – سابقه فامیلی سرطان پستان – سرطان روده بزرگ – سرطان تخمدان – یا سرطان رحم – سابقه شخصی سرطان پستان یا روده بزرگ – اندومتریوز – افزایش سن (زنان ۵۵سال و بالا‌تر خطر بیشتری دارند) – ژنهای غیر طبیعی (BRCA ۱یا BRCA ۲) -نداشتن هیچ فرزندی – سابقه نازایی و اندومتریوز
خانمهایی که قرص ضد بارداری مصرف کرده‌اند – حداقل یک فرزند دارند – یا شیردهی داشته‌اند کمترین خطر را دارند.
کشف سرطان تخمدان مشکل است تا اینکه به مراحل پیشرفته برسد. هیچ تست تشخیصی خوبی برای بیماریابی وجود ندارد. ممکن است پزشک طی معاینات سالیانه لگنی متوجه کیست در یک یا هر دو تخمدان شود که باید بررسی لازم انجام شود. تست خونی CA۱۲۵ یک تست خونی بیماریابی است چون می‌تواند توسط سلول توموری تولید شود. اما این ماده در موارد دیگری مانند اندومتریوز و می‌وم رحمی یا بی‌هیچ دلیلی نیز تولید می‌شود و مواد دیگر شامل aFP-LDH -BHCG-HE۴ است گرچه احتمال کمی وجود دارد که سرطانی باشد.
سرطان تخمدان یک بیماری خاموش است که هیچ نشانه زودرس ندارد. تحقیقات اخیر نشان داده که اغلب زنان قبل از تشخیص حدود ۳ ماه یا بیشتر تعدادی از نشانه‌های هشدار سرطان تخمدان شامل:
احساس ناراحتی در ناحیه لگن – سوئ هاضمه – گاز یا نفخ که قابل توجیه نیست – خونریزی نامنظم رحمی – تورم شکم دارند بنابراین اکر نشانه‌های فوق وجود داشته باشد یا از بین نروند یا متناوب باشند یا طی زمان بد‌تر شوند باید به پزشک مراجعه نمایند تا تحت بررسی بیشتر قرار گیرند.
تشخیص :
اگر هر یک از نشانه‌های سرطان تخمدان موجود باشد باید توسط پزشک معاینه شده و نوعی تصویر برداری مانند سونوگرافی واژینال درخواست شود سطوح مارکرهای تومور تخمدانی بررسی شود. دقیق‌ترین روش تشخیص آن بیوپسی حین انجام جراحی است.
درمان :
درمان بر اساس مرحله و میزان گسترش سرطان است. جراحی و انجام تستهای مختلف برای مرحله بندی سرطان تخمدان بکار می‌رود. در زنان جوان در صورتی که سرطان محدود به یک تخمدان باشد فقط یک تخمدان خارج می‌شود و در صورتی که هر دو تخمدان درگیر باشد قبل از جراحی تخمک‌های زن جوان باید برای فریز کردن و نگهداری آماده شود تا در آینده برای بچه دارشدن استفاده شود.