نام ژنریک : لاموتریژین – LAMOTRIGINE
موارد مصرف: از این دارو به عنوان داروى کمکى براى درمان حملات تشنجى نسبى اولیه و حملات تشنجى سندرم Lennox – Gastaut استفاده مى شود.
مکانیسم اثر: این دارو شبیه فنى توئین وکاربامازبین، کانال هاى سدیمى وابسته به ولتاژ را مسدود مى کند.
موارد منع مصرف: درصورت وجود حساسیت مفرط به دارو، نباید مصرف شود.
هشدارها:
۱ – درطول مصرف این دارو پارامترهاى کبدى، کلیوى و انعقاد خون بایستى دفیقا کنترل شوند.
۲ – درصورت بروز بثورات جلدى، تب، علائم شبه انفلوآنزا، خواب آلودکى و بدترشدن حملات صرعى بخصوص درماه اول درمان، مصرف دارو باید قطع گردد.
۳ – درموارد زیر، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود عیب کار کلیه وتالاسمى
عوارض جانبى: بثورات جلدى، تب، علائم شبه انفلوآنزا،خواب آلودگی، ند رتا اختلال درعملکرد کبد، لنفادنوپاتى، لوکوپنى، ترومبوسیتوپنى، حساسیت به نور، اختلالات بینائى، گیجى، عدم تعادل،خستگى، اختلالات گوارشى و تحریک پذیرى ازعوارض جانبى این داروهستند.
نکات قابل توصیه
۱ – از قطع ناگهانى مصرف این دارو باید پرهیز شود قطع مصرف دارو باید بتدریج و حدافل طى ۴ هفته انجام شود.
۲ – دوره درمان با دارو باید کامل شود این دارو نباید بیشتراز مقدارتجویز شده، مصرف شود.
۳ – درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض بیادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود ولى اگرتقریبا زمان مصرف نوبت بعدى فرارسیده باشد، از مصرف نوبت فراموش شده و دوبرابر کردن مقدارمصرف بعدى باید خوددارى گردد.
۴ – به منظور بررسى پیشرفت درمان، مراجعه منظم به پزشک ضرورى است.
۵ – از مصرف داروهاى حاوى الکل و مضعف CNS با این دارو باید خوددارى گردد
۶ – به علت بروزتارى دید، سرگیجه و خواب آلودگى هنگام رانندگى یا کاربا ماشین آلاتى که نیاز به هوشیارى دارند، باید احتیاط گردد.
۷ – درصورت بروزتب،بثورات جلدى، علائم شبه انفلوآنزا، تورم غدد لنفاوى یا افزایش تشنج، باید به پزشک مراجعه نمود.
اشکال دارویی : قرصهای ۲۵ – ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرمی
محلول خوراکی : ۱۰ میلی گرم در هر میلی لیتر.
___________________________________-
نام ژنریک : لوامیزول – Levamisole
موارد مصرف: لوامیزول در درمان آلودگى به کرم هاى گرد، به ویژه اسکاریس، و نیز آلودگى کرم هاى قلابدار مصرف مى شود. این دارو به عنوان محرک سیستم ایمنى بدن در بیمارى هاى عفونى باکتریایى یا ویروسی، آرتریت روماتوئید و نیز به عنوان داروى کمکى در درمان بیمارى هاى بدخیم مصرف مى شود.
مکانیسم اثر: لوامیزول با فلج ساختن عضلات کرم موجب دفع آن مى شود به عنوان محرک سیستم ایمنى، ازطریق تعدیل پاسخ هاى ایمنى سلولى موجب بهـبود کارسلول هاىT مى شود.
موارد منع مصرف: این دارو در بیماران مبتلا به عیب شدید کار کبد یا اختلال هاى خونى نباید مصرف شود.
هشدارها:
۱ – درصورت ابتلاى بیمار به ضعف مغزاستخوان، عفونت و حساسیت به لوامیزول، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲ – قبل از شروع درمان، شمارش کامل گلبول هاى خون ،و پلاکتها توصیه مى شود.
عوارض جانبى: مصرف دارو در درمان آلودگى به کرم هاى روده معمولآ به خوبى تحمل مى شود و عوارض جانبى دارو محدود به تهوع، استفراغ، درد شکم، سرگیجه و سردرد مى شود.
اشکال دارویی : قرص ۵۰ میلی گرمی – شربت ۴۰ میلی گرمی در ۵ سی سی
____________________________________
نام ژنریک : لیتیوم کربنات – LITHIUM CARBONATE
موارد مصرف: این دارو براى درمان حملات حاد مانیا و هیپومانیا در اختلالات قطبى و به عنوان درمان نگهدارنده جهت کاهش حالات مانیک در بیماران دچار مانیا بکارمى رود این دارو همچنین در پیشگیرى افسردگى در اختلالات دو قطبى بکارمى رود.
مکانیسم اثر: مکانیسم انر دقیق لیتیوم به عنوان ضد مانیا دقیقا مشخص نیست بنظرمیرسد این دارو برروى Na K + ATP ase اثرکرده و برانتقال یون سدیم به داخل سلول هاى عصبى تاثیر میگذارد. مکانیسم احتمالى دیگر این است که این دارو موجب کاهش AMP حلقوى شده و موجب حساسیت گیرنده هاى حساس به هورمونها که از طریق آدنیل سیکلازعمل مى کنند، مى گردد سومین مکانیسم، تداخل لیتیوم با متابولیسم اینوزیتول لیپیدى مى باشد بطورى که اینوزیتول فسفاتاز را مهار کرده و موجب تخلیه ذخایراینوزیتول سلول هاى عصبى شده و بنابراین پاسخ سلولى تضعیف مى شود. مکانیسم اثر ضدافسردگى آن احتمالا مربوط به افزایش فعالیت سروتونرژیک وکاهش گیرنده هاى بتا آدرنرژیک مى باشد.
موارد منع مصرف: درصورت وجود سابقه لوسمى این دارو نباید مصرف شود
هشدارها و نکات قابل توصیه :
۱ – به دلیل احتمال بروزتغییرات بافتى و عملکردى کلیه متعافب مصرف درازمدت لیتیوم درمان با این دارو بیش از ۵- ۳ سال توصیه نمى شود
۲ – از آنجایى که نمکهاى لیتیوم داراى ضریب درمانى بسیارباریکى هستند، فقط در صورتى میتوان آنها را تجویزنمود که بتوان غلظت پلاسمایى دارو را به تناوب اندازه گرفت افزایش غلظت پلاسمایى لیتیوم بالاتراز حد درمانى ممکن است کشنده باشد
۳ – درصورت بروز علائم مسمومیت با لیتیوم لرزش، عدم تعادل، نیستاگموس، نارسایى کلیوى وتشنج) باید درمان را قطع و در صورت لزوم مسمومیت زدایى انجام داد.
۴ – وفتى که غلظت پلاسمایى لیتیوم به حد سمى میرسد، معمولآ ۱ یا ۳ روز طول میکشد تا علائم شدید مسمومیت بروزکند
۵ – درصورت تخلیه سدیم بدن، مسمومیت با لیتیم تشدید مى شود بهمین دلیل از مصرف داروهای مدربخصوص تیازیدهاى همزمان با این دارو باید اجتناب شود
۶ – این دارو در موارد زیر باید با احتیاط فراوان مصرف شود:
بیمارى قلبى- عروقى، اختلالات CNS مانند صرع یا پارکینسون، دهیدراسیون شدید، عفونت شدید، بى کفایتى کلیه و احتباس ادرار
۷ – بررسى نوارقلبى حداقل یک بار قبل از شروع درمان وسپس در صورت نیاز درطى درمان توصیه مى شود همچنین تعیین غلظت سرمى لیتیوم بطورمنظم در طول درمان نیزتوصیه مى شود تعیین عملکرد کلیه و شمارش تام و افتراقى سلول هاى خون بیش از درمان و بطورمنظم در طول درمان با این دارو توصیه مى شود.
۸ – مقدارمصرف لیتیوم راباید به گونه اى تنظیم نمود که غلظت پلاسمایى در محدوده ۱ – ۰/۴ mmol/liter قرا ربگیرد
۹ – جهت درمان نگهدارنده و در سالمندان، مقدار مصرف لیتیوم باید به گونه اى تنظیم شود که غلظت پلاسمایى درحد ۱ – ۰/۴ mmol/liter بدست آید
۱۰ -غلظت پلاسمایى مطلوب در هر فرد باید به طورجداگانه تعیین شود
۱۱ – درمسمومیت خفیف با لیتیم، قطع دارو و تجویزمقادیر زیاد آب و نمک براى رفع مسمومیت کفایت میکند
۱۲ – وفتى رژیم دارویى لیتیم تثبیت شد، معمولآهر ۳ ماه یکبارغلظت پلاسمایى آن باید اندازه گیرى شود
۱۳ – درطول دوره درمان، عملکرد تیروئید باید تحت نظر باشد
۱۴ – درطول دوره درمان، بیمار باید آب و سدیم به اندازه کافى مصرف کند
۱۵ – درصورت بروز استفراغ، اسهال، عفونت و تعریق شدید ممکن است لازم باشد مصرف لیتیوم را قطع نمود یا مقدار مصرف را کاهش داد
۱۶ – از قطع ناگهانى مصرف دارو باید پرهیز شود
۱۷ – فرآورده هاى مختلف لیتیوم ازنظر فراهمى زیستى با یکدیگرتفاوت دارند و در صورت تغییر فرآورده مورد استفاده بیمار، باید احتیاطات لازم انجام شود
۱۸ – این دارو نباید بیش از مقدارتوصیه شده مصرف شود
۱۹ – دوره درمان با دارو باید کامل شود براى حصول پاسخ مطلوب، ممکن است ۳ – ۱ هفته وقت لازم باشد
۲۰ – درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یادآوردن آن نوبت باید مصرف شود مگراینکه زمان مصرف نوبت بعدى کمتر از۴ ساعت باقى مانده باشد مقدارمصرف بعدى نیز نباید دو برابر گردد
۲۱ – به منظور بررسى پیشرفت درمان، مراجعه منظم به پزشک ضرورى است
۲۲ – به دلیل احتمال بروز خواب آلودگى و سرگیجه، هنگام رانندگى یا کار با ماشین آلاتى که نیاز به هوشیارى دارند، باید احتیاط نمود
۲۳ – هنکام ورزش و درهواى گرم باید احتیاط نمود
۲۴ – درصورت ابتلا به بیمارى هایى که سبب تب، تعریق، تهوع و اسهال مى شوند، باید احتیاط نمود
عوارض جانبى: اختلال گوارشى، لرزش، پرنوشى و پر ادرارى، افزایش وزن و خیز ازعوارض جانبى دارو هستن دتارى دید، بدترشدن اختلال گوارشى (بى اشتهایى، استفراغ، اسهال)، ضعف عضلانى، افزایش اختلال CNS (خواب آلودگى خفیف، کسالت، سرگیجه و عدم تعادل)، عدم هماهنگى، هیپررفلکسى، تشنج، سایکوز، سنکوب، کم ادراررى، نارسایى گردش خون، اغما و معمولآ مرگ از علائم مسمومیت با لیتیوم هستند.
اشکال دارویی : قرصهای ۳۰۰ میلی گرمی و قرصهای آهسته رهش ۴۰۰ میلی گرمی.
__________________________________________
نام ژنریک : لوراتادین – lORATADINE
موارد مصرف: لوراتادین در درمان علائمى رینیت آلرژیک، التهاب آلرژیک ملتحمه، خارش، کهیر، عطسه و آب ریزش از بینی و همچنین در کاهش علائم ناشى از آسم آلرژیک مصرف مى شود.
مکانیسم اثر: اثرات آنتى هیستامین این دارو به علت رقابت با هیستامین دراتصال به گیرنده H1 است . کاربرد آن در کاهش علائم ناشى از آسم آلرژیک ممکن است به دلیل جلوگیری از اثرات انقباضی هیستامین بر برونش ها باشد.
عوارض جانبی : سردرد شایعترین عارضه جانبی آنست.
اشکال دارویی : قرص ۱۰ میلی گرمی – شربت ۵MG/5ML
_______________________________________
نام ژنریک : لورازپام – LORRAZEPAM
موارد مصرف: این دارو به طور کوتا ه مدت در درمان اختلالات اضطراب، به عنوان داروى کمکى در درمان اضطراب همراه با افسردگى، بى خوابى و حملات صرعى به کا رمی رود.
هشدارها:
۱ – دربیمارى هاى تنفسى، ضعف عضلانى، بیماران با سابقه مصرف نا بجاى دارو یا افراد با اختلال شخصیتى، مسمومیت شدید با الکل همراه باعلائم حیاتى تضعیف شده، اغماء، شوک، گلوکوم حاد با زاویه بسته یا استعداد ابتلا به آن باید با احمیاط فراوان مصرف شود
۲ – درافراد مسن، مبتلایان به نارسایى کبدى و کلیوى، نوجوانان و افراد به شدت بیمار مقدارمصرف دارو باید کاهش داده شود
۳ – براى جلوگیرى از بروز عوارض قطع مصرف، مقدارمصرف دارو باید بتدریج کاهش داده شود
۴ – مصرف طولانى مدت یا مقادیر زیاد بنزودیازپین ها خطر بروز وابستگى هاى روانى و جسمى را افزایش می دهد.
۵ – تزریق سریع وریدى ممکن است سبب بروز آپنه، کاهش فشارخون، برادیکاردى و ایست تنفسى شود
عوارض جانبى: خواب آلودگى و منگى در روز بعد ازمصرف دارو، سرگیجه (بخصوص در افراد سالخورده)، اشکال درتکلم، تاکیکاردى، تپش قلب، تارى دید، تغییرمیل جنسى، کمى فشارخون، اختلالات رفتارى، خستگى و ضعف غیرعادى، فراموشی و وابستگى از عوارض جانبى شایع این دارو است.
نکات قابل توصیه
۱ – اگربعد از چند هفته اثر درمانى دارو کاهش یافت، باید به پزشک مراجعه و از افزایش مقدارمصرف دارو خوددارى نمود
۲ – حداکنر اثربخشى دارو ممکن است حتى طى دو یا سه شب بعد از شروع درمان نیز حاصل نگردد
۳ – اگر دارو باید به مدت طولانى مصرف شود، قبل ازقطع مصرف دارو باید با پزشک مشورت شود تا از احتمال بروز علائم قطع مصرف کاسته شود
۴ – این دارو نباید بیش از مقدارتوصیه شده مصرف شود
۵ – به منظور اجتناب از فراموشى و خواب آلودگى در طول روز، دارو باید هنگام خواب مصرف شود
نکات مهم
۱ – این دارو نباید بیش از مقدارتوصیه شده مصرف شود
۲ – اکربعد از جند هفته اثر درمانى دارو کاهش یافت، باید به پزشک مراجعه و از افزایس مقدارمصرف دارو خوددارى شود
۳ – به عنوان ضد تشنج دوره درمان با این دارو باید کامل شود
۴ – به عنوان خواب آور، به منظور اجتناب از فراموشى و تسکین در طول روز، دارو باید هنگام خواب مصرف شود
۵ – به منظور کاهش احتمال بروز علائم قطع مصرف دارو، مصرف دارو باید بتدریج قطع شود
۶ – به دلیل بروز سرگیجه، خواب آلودگى و منگى، از رانندگى یا کار با ماشین آلاتى که نیاز به هوشیارى دارند، باید خوددارى گردد
۷ – پس از مصرف فرآورده هاى تزریقى، بیمار باید ۳-۲ ساعت تحت مراقبت باشد.
اشکال دارویی : قرص ۱ – ۲ میلی گرم …………..تزریقی : ۲ میلی گرم در سی سی و ۴ میلی گرمی در سی سی
_____________________________
نام ژنریک : لوودوپا – LEVODOPA
موارد مصرف: لوودوپا براى تسکین علائم و بهـبود کنترل عضلات در درمان پارکینسون ایدیوپاتیک، پارکینسون postencephalitic و پارکینسون علامتى وهمچنین پارکینسون ناشى ازتصلب شرائین مغزى مصرف مى شود
مکانیسم اثر: لوودوپا ،پیش ساز دوپامین است و عمدتآ با افزایس دوپامین در استریاتوم عمل مى کند کندى حرکات (برادى کینزى) و سختى عضلات را بیشتر از رعشه بهـبودمی بخشد.
هشدارها:
۱- این دارو نباید در پارکینسون ناشى از مصرف دارو استفاده شود
۲ – در موارد زیر لوودوپا باید با احتیاط فراوان تجویزشود بیمارى هاى ریوى، اولسر پپتیک، بیمارى قلبى- عروقى، گلوکوم بازاویه بسته، ملانوماى پوست و بیما ری روانى و پسیکوز، انفارکتوس میوکارد و عیب کار کلیه
۳ – این دارو در بیماران سالمند و بیمارانى که بمدت طولانى سابقه بیمارى پارکینسون دارند، ارزش اندکى دارد، جون این افراد نمیتوانند مقادیر زیاد دارو را تحمل کنند همچنین در بیمارانى که علاوه بر بیمارى پارکینسون، بیمارى مغزى دیگرى نیز دارند، لوودوپا ارزش کمى دارد، جون این افراد به عوارض جانبى این داروحساسیت بیشترى دارند همچنین در پارکینسون ناشى از بیمارى هاى دژنراتیو مغزى نیز پاسخ مطلوب ایجاد نمى شود.
عوارض جانبى: بى اشتهایى، تهوع و استفراغ، بیخوابى، اضطراب، کاهش فشارخون وضعیتى (ندرتا کاهش فشارخون پایدار)، گیجى،تپش قلب، آریتمى، قرمزرنگ شدن ادرار و سایر مایعات بدن، ندرتآ افزایش حساسیت، حرکات غیرارادى و غیر طبیعى، هیپومانیا و سایکوزکه ممکن است باعث محدود شدن مقدارمصرف شوند، افسردگى، خواب آلو دگى، سر درد، برا فروختگی، تعر یق، خونریزى دستگاه گوارش و نروپاتى محیطى از عوارض جانبى دارو هستند
نکات قابل توصیه
۱ – درمان با لوودوپا باید با مقادیر کم شروع شده و به صورت تدریجى مقادیر دارو افزایش یابد ( با فواصل ۲تا ۳ روز) مقدارنهایى معمولآ براساس بهـبود تحرک بیماراز یک طرف و عوارض جانبى محدودکننده داروى مصرفى از طرف دیگرتعیین مى شود فواصل بین مقادیر مصرف مهم است و باید بر اساس نیاز هر بیمار به طور جداگانه تعیین شود
۲ – تهوع و استفراغ ندرتا باعث محدودیت در مقدارداروى دریافتى مى شوند مصرف دارو بعد از غذا تحمل آن را براى دستگاه گوارش بالامیبرد
۳ – قطع مصرف دارو باید بتدریج صورت گیرد
۴ – دوره درمان با دارو باید کامل شود ازقطع مصرف بدون مشورت با پزشک باید خوددارى گردد
۵ – براى دستیابى به حداکنر اثردرمانى، ممکن است چند هفته تا چند ماه وفت لازم باشد
۶ – درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود مگراینکه تا زمان مصرف نوبت بعدى کمتر از۲ ساعت بافیمانده باشد مقدار مصرف بعدى نیز نباید دوبرابر گردد
۷ – هنکام برخاستن ناگهانى از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود
۸ – ازمصرف غذا و فرآورده هاى حاوى ویتامین ب ۶ با این دارو باید خوددارى نمود.
اشکال دارویی : قرص ۵۰۰ میلی گرمی.
_______________________________
نام ژنریک : لوودوپا – بی ؛ LEVODOPA – B
موارد مصرف: این دارو در درمان بیمارى پارکینسون مصرف مى شود
مکانیسم اثر : لوودوپا پیش ساز دوپامین است و با افزایش دوپامین در استریاتوم عمل می کند .بنزرازید، دکربوکسیلاسیون لوودوپا را مهار نموده و میزان تبدیل آن به دوپامین را در بافتهای محیطی کاهش می دهد.
برای عوارض – هشدارها و نکات قابل توصیه به داروی لوودوپای سی مراجعه نمایید.
اشکال دارویی : قرص ۱۲۵ – ۶۲/۵ ۲۵۰ میلی گرمی.
______________________________
نام ژنریک : لوودوپا – سی ؛ LEVODOPA – C
موارد مصرف: این دارو در کنترل بیمارى پارکینسون ایدیوپاتیک و postencephalitic یا پارکینسون علامتى مصرف مى شود
مکانیسم اثر: لوودوپا، پیش ساز دوپامین است و عمدتا با افزایش دوپامین کاهش یافته استریاتوم عمل مى کند کاربى دوپا مهارکننده خارج مغزى دوپا دکربوکسیلاز بوده وتبدیل محیطى لوودوپا به دوپامین را مهارمى کند، اما برخلاف لوودوپا از سد خونى- مغزى عبور نمى کند. بنابراین د ر صورتى که همراه با لوودوپا تجویز شود، غلظت مغزى مناسبى از دوپامین فراهم مى گردد و در عین حال بدلیل کاهش تشکیل دوپامین در محیط،، عوارض جانبى محیطى مثل تهوع، استفراغ و اثرات قلبى- عروقى آن کاهش مى یابد.
هشدارها:
۱ – این دارو نباید در پارکینسون ناشى از مصرف داروها استفاده شود
۲ – درصورت وجود بیمارى هاى ریوى، اولسرپپتیک، بیمارى قلبى- عروقى، گلوکوم با زاویه بسته، ملانوماى پوست و بیما ری روانى باید با احتیاط فراوان تجویز شود.
۳ – این دارو در بیماران سالخورده و بیمارانى که بمدت طولانى سابقه بیمارى پارکینسون دارند، ارزش اندکى دارد، جون این افراد نمیتوانند مقادیر زیاد دارو را که بر بیمارى آنها غلبه کند، تحمل کنند. همچنین درپارکینسون ناشى از بیمارى هاى دژنراتیو مغزى نیز معمولا به این دارو پاسخ ایجاد نمى شود.
عوارض جانبى: بى اشتهایى، تهوع و استفراغ، بیخوابى، اضطراب، کاهش فشارخون وضعیتى، گیجى، تپش قلب، آریتمى، قرمز رنگ شدن ادرار و سایر مایعات بدن، حرکات غیرارادى و غیر طبیعى، هیپومانیا و سایکوز که ممکن است باعف محدود شدن مقدارمصرف شوند، افسردگى، خو اب آلو دگى، سر درد، برافروختگی، تعریق، خونریزى دستگاه گوارش و نروپاتى محیطى از عوارض جانبى دارو هستند.
نکات قابل توصیه
۱ – درمان با این دارو را باید با مقادیر کم شروع نمود و به صورت تدریجى مقادیر دارو را افزایش داد (بافواصل ۳تا ۲ روز) مقدارمصرف نهایى معمولآ براساس بهـبود تحرک بیماراز یک طرف و عوارض جانبى محدودکننده داروى مصرفى از طرف دیگرتعیین مى شود.
۲ – تهوع و استفراغ ندرتا باعث محدودیت در مقدار داروى دریافتى مى شوند مصرف دارو بعد از غذا تحمل آن را بهتـرمى کند
۳ – درطول چند ماه اول درمان، این دارو بهتـراست همراه با غذا مصرف شود
۴ – دوره درمان با این دارو باید کامل شود بدون مشورت با پزشک مصرف این دارو نباید قطح شود
۵ – براى دستیابى به حداکثر اثردرمانى، ممکن است چندهفته تا چند ماه وقت لازم باشد
۶ – درصورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود مگراینکه تا زمان مصرف نوبت بعدى کمتر از ۲ ساعت بافیمانده باشد مقدار مصرف بعدى نیز نباید دو برابرگردد
۷- هنکام برخاستن ناگهانى از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
اشکال دارویی : قرص ۱۱۰ – قرص ۲۷۵ میلی گرمی ( فورت)
______________________________________
نام ژنریک : لیدوکائین – LIDOCAINE
موارد مصرف: لیدوکائین براى انسداد سیستم عصبى مرکزى (اپى دورال در ناحیه کمر یا دمى)، و زیر عنکبوتیه و همچنین براى انسداد عصب یا انفیلتراسیون دندان، انفیلتراسیون موضعى، انسداد عصبى محیطى و انسداد سمپاتیک مصرف مى شود.
موارد منع مصرف: درصورت وجود بلوک کامل قلبى، خونریزى شدید، کاهش شدید فشارخون و شوک، وجود عفونت در موضعى که براى تزریق کمرى در نظرگرفته شده و سپتى سمى، این دارو براى ایجاد انسداد در ناحیه زیر عنکبوتى نباید مصرف شود.
هشدارها
۱ – درصورت وجود عیب کار قلب بویژه انسداد یا شوک قلبى، حساسیت به داروهاى بیهوش کننده، التهاب و یا عفونت در ناحیه تزریق، این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲ – درصورت وجود بیمارى CNS که از قبل وجود داشته است (بدلیل عفونت یا تومور یا سایرعلل) و نقص انعقادى به علت مصرف داروهاى ضد انعقاد یا اختلالات هماتولوژیک، مصرف این دارو در ناحیه زیرعنکبوتیه باید با احتیاط فراوان صورت گیرد.
۳ – فرآورده هاى حاوى یک دارو منقبض کننده عروق در بیماران قلبى از جمله مبتلایان به آریتمى، پرکارى تیروئید، زیادى فشارخون و بیما ری عروق محیطى باید با احتیاط فراوان مصرف گردند.
عوارض جانبى: عوارض بطور کلى ناشى از مقدار زیاد مصرف، غلظت زیاد پلاسمایى ناشى از ورود ناخواسته دارو به رگ، کاهش تحمل بیمار، ناسازگارى فردى یا حساسیت مفرط مى باشد واکنشهاى سیستمیک ممکن است به سرعت یا با تاخیر و تا ۳۰ دقیقه پس ازتجویز دارو بروز کند. عوارض سیستمیک شامل گیجى، تضعیف تنفسى، تشنج، افت فشارخون و برادى کاردى مى باشد. عوارض با شیوع کم درمصرف موضعى عبارتند از سوزش، گزش، ورم یا حساسیت پوسف به لمس، خارش و کهیر.
نکات قابل توصیه:
۱ – درصورت حساسیت به سایر بیحس کننده ها، این دارو باید با احتیاط و زیرنظر پزشک تجویزگردد.
۲ – بدلیل طولانى بودن زمان بیحسى باید دقت گردد که اعضاى بیحس شده مجروح نگردند.
اشکال دارویی : انواع داروها و شکلهای دارویی موجود است .
_____________________________
نام ژنریک : لیندان – LINDANE
موارد مصرف: شامپوى لیندن براى درمان شپس انسانى گونه کاپیتیس (شپس سر) وفتیروس پوبیس (شپس زهار) و تخم آنها مصرف مى شود لوسیون لیندن براى درمان آلودگى ناشى از سارکوپتس اسکابیه (جرب) مصرف مى شود.
مکانیسم اثر: به دنبال جذب پوستى دارو از پوسته کینینى بندپایان، سیستم عصبى تحریک شده و منجر به تشنج و مرگ آنها مى شود.
هشدارها
۱ – درصورت وجود اختلالات.ل تشنجى، حساسیت به دارو و بثورات پوستى یا پوست مجروح یا ملتهب باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
۲ – مصرف لیندن درشیرخواران و کودکان باید با احتیاط صورت گیرد، زیراخطر بروز اثرات سمى با مصرف موضعى دارو در کودکان، بیشتر از بزرگسالان است.
۳ – جذب لیندن درافراد سالخورده به دلیل افزایش نفوذپذیرى پوست آنها ممکن است افزایش یابد به علاوه افراد سالخورده به ویژه با سابقه حملات تشنجى ممکن است نسبت به اثرات سمى CNS دارو حساستر باشند.
عوارض جانبى: عوارضى همچون التهاب پوست که قبل از درمان وجود نداشته است، بثورات پوستى و علائم مسمومیف CNS با مصرف این دارو گزارش شده است.
تداوم خارش پوست بعدازقطع مصرف دارو نیزممکن است مشاهده شود.
نکات قابل توصیه:
۱ – به علت سمى بودن دارو از تماس آن با دهان و چشم ها باید خوددارى گردد.
۲ – براى به حداقل رسانیدن جذب سیستمیک دارو، از مصرف آن روى زخم هاى باز مانند خراشیدگى ها، بریدگى ها یا زخم هاى پوست یا پوست سر باید اجتناب گردد.
۳ – براى جلوگیرى از آلودگى مجدد، از لباس هائى که به تازگى با آب خیلى داغ شسته یا خشکشوئى شده اند، باید استفاده گردد.
۴ – براى خارج کردن اجساد شپش ها وتخم آلوده آنها، موها پس از خشک شدن با یک شانه دندانه ریز باید شانه شوند.
۵ – ازمصرف شامپو لیندن بطور معمول باید اجتناب گردد
۶ – درصورت تماس نزدیک با افراد دیگر از جمله اعضاى خانواده، درمان همزمان آنها نیز ضرورى است.
۷ – این دارو نباید بیش از مقدارتجویز شده مصرف شود.
اشکال دارویی : لوسیون – شامپو ۱%